Jan Karol Czartoryski

Z Wikipedii

Jan Karol Czartoryski - (ur. ok. 1626 - zm. 1680), podkomorzy krakowski. Trzeci syn Mikołaja wojewody wołyńskiego i księżniczki Izabelli Kordeckiej. Był właścicielem wielu starostw: śniatyńskie, lanckorońskie (1676-1694), markowskie, puńskie, bochneńskie i wielickie. W roku 1656 został starostą żywieckim i wtedy czynnie brał udział w powstaniu przeciwko Szwedom. Już wtedy był żonaty z Anną Zebrzydowską, starszą córką Michała miecznika koronnego. 24 stycznia 1668 został obrany marszałkiem sejmu, chociaż król był za łużyckim podkomorzym drohickim, i był nim do 7 marca 1668. W marcu umarła mu żona. W maju ożenił sie po raz drugi z wdową po hetmanie Gosiewskim, Magdaleną Konopacką, kasztelanką elbląską. Z pierwszą żoną miał córkę Teklę oraz trzech synów Kazimierz Mikołaj, Samuel i Michał. Z drugą miał Helenę Konstancję Deodatę i synów Antoniego i Józefa.

Żony:

1. Anna Zebrzydowska - starsza córka Michała miecznika koronnego 2. Magdalena Konopacka - wdowa po hetmanie Wincentym Korwin Gosiewski

Dzieci:

1. Tekla - żona Jerzego Krasickiego, stolnika przemyślskiego 2. Mikołaj - kanonik krakowski 3. Samuel 4. Michał - starosta krzemieniecki 5. Helena Konstancja Deodata - żona Józefa Myszkowskiego 6. Antoni - starosta lanckoronski 7. Józef - chorąży litewski