Jerzy Błeszyński-Ferek
Z Wikipedii
Jerzy Seweryn Witold Ferek-Błeszyński (ur. 14 kwietnia 1888 w Bielanach, zm. w 1946 w Poznaniu) - tytularny generał brygady Wojska Polskiego.
Ukończył Gimnazjum św. Jacka w Krakowie w 1907, następnie studiował filologię romańską na Uniwersytecie Jagiellońskim, a także w Collège de France. Od 1911 do 1914 działał w Związku Strzeleckim.
16 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Był m. in. adiutantem 5 pułku piechoty. Po kryzysie przysięgowym został internowany w Beniaminowie. Od 1 listopada 1918 służył w Wojsku Polskim. Był dowódcą batalionu w 5 pp., następnie szefem sztabu dowództwa Okręgu Wojskowego Przemyśl oraz szefem sztabu Grupy Odsieczy Lwowa. Podczas wojny polsko-bolszewickiej dowodził m. in. Grupą Operacyjną "Ostrołęka" i I Brygadą w Dywizji Ochotniczej.
1920-1921 był szefem Oddziału III Sztabu 1 Armii, a potem szefem sztabu Wojska Litwy Środkowej. W październiku 1921 rozpoczął studia w Wyższej Szkole Wojennej (Ecole Superieure de Guerre) w Paryżu. Do kraju wrócił w styczniu 1924. W marcu 1924 przeniesiony z Generalnego Inspektoratu Piechoty do Inspektoratu Szkół Wojskowych na stanowisko I oficera sztabu. [1]
Po przewrocie majowym był przez kilka miesięcy szefem Oddziału II Sztabu Generalnego. 30 czerwca 1927 mianowany został szefem Departamentu I Piechoty M.S.Wojsk.. [2] 18 lutego 1928 został zwolniony ze stanowiska szefa departamentu. [3]
W okresie od 14 lutego 1928 do 5 stycznia 1936 był attache wojskowym w Paryżu. Później piastował stanowisko wiceministra wyznań i oświecenia publicznego.
Po kampanii wrześniowej udało mu się przedostać do Francji, gdzie do listopada 1939 był p.o. komendanta Camp de Coëtquidan. Po ewakuacji do Anglii, do stycznia 1942 bez przydziału, obóz Rothsay, wyspa Bute, Szkocja. Od stycznia 1942 w stanie nieczynnym.
Powrócił do Polski w kwietniu 1946 i wkrótce zmarł.
[edytuj] Awanse:
- 10 października 1914 - podporucznik
- 5 marca 1915 - porucznik
- 1 czerwca 1919 - podpułkownik
- 15 sierpnia 1924 - pułkownik
- 1 stycznia 1939 - tytularny generał brygady
[edytuj] Źródła:
- H. P Kosk, Generalicja polska, t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998
- Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Warszawa 1991
- Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08262-6
