Kanał Bydgoski
Z Wikipedii
| Kanał Bydgoski | |
| Kontynent | Europa |
| Państwo | Polska |
| Województwo | kujawsko-pomorskie |
| Początek | Bydgoszcz |
| Koniec | Nakło nad Notecią |
| Rok budowy | 1772-1775 |
| Długość | 24,70 km |
| Śluzy | 6 |
| Kanały wodne Polski | |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Kanał Bydgoski – sztuczna droga wodna łącząca Wisłę i Odrę poprzez ich dopływy: Brdę od strony Wisły, a Noteć wpadającą do Warty od strony Odry.
Spis treści |
[edytuj] Informacje ogólne
Całkowita długość wynosi 24,7 km, a różnicę poziomów reguluje 6 śluz wodnych. Kanał może przyjmować jednostki do 400 ton nośności.
[edytuj] Śluzy
Śluzy wodne: Czersko Polskie, Miejska, Okole, Czyżkówko, Prądy i Osowa Góra. Za śluzą Osowa Góra, kanał osiąga najwyższy poziom. Śluzy zostały wybudowane na początku XX wieku i mają komory o długości 57,4 m i szerokości 9,6 m. Wyjątkiem jest pierwsza śluza Czersko Polskie, uruchomiona w końcu XX wieku, która ma komorę długości 115 i szerokości 12 m. Zastąpiła starą pierwszą śluzę Brdyujście, obecnie nieczynną.
[edytuj] Historia
Plany budowy kanału istniały jeszcze w Rzeczypospolitej, jednak sam kanał powstał w latach 1772-1775, tuż po I rozbiorze z inicjatywy króla pruskiego Fryderyka II. Prace prowadzono w bardzo szybkim tempie kosztem strat wśród robotników sprowadzonych z landów niemieckich (bagniste tereny, wilgotny klimat).
[edytuj] Stary Kanał Bydgoski
W latach 1910-1915 miała miejsce przebudowa kanału. Zmieniono wówczas jego bieg, a stara część zyskała nazwę Starego Kanału Bydgoskiego. Obecnie jest on wyłączony z ruchu. Stanowi atrakcję turystyczną miasta, a jego brzegi są miejscem wypoczynku bydgoszczan.
