Karol Niezabytowski

Karol Niezabytowski (ur. 4 listopada 1865 w Oleszewiczach k. Grodna, zm. 26 listopada 1952 w Beckenham w Wielkiej Brytanii) – ziemianin, polityk konserwatywny, działacz państwowy II Rzeczypospolitej.

W zaborze rosyjskim działacz organizacji ziemiańskich w Mińszczyźnie (Mińskiego Towarzystwa Rolniczego i Związku Ziemian Mińskich). W latach 1911-1912 członek rosyjskiej Rady Państwa w Petersburgu.

Po odzyskaniu niepodległości związany ze środowiskiem konserwatystów wileńskich. (żubrów). Po przewrocie majowym (1926) w konsekwencji porozumienia Józefa Piłsudskiego ze środowiskiem konserwatywnym, mającego na celu oddzielenie go od narodowej demokracji (zjazdy w Nieświeżu i Dzikowie), Niezabytowski zostaje ministrem rolnictwa w rządach Józefa Piłsudskiego, Kazimierza Bartla i Kazimierza Świtalskiego od 2 października 1926 do 7 grudnia 1929. Współzałożyciel Organizacji Zachowawczej Pracy Państwowej.

Po ataku Niemiec i ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 na emigracji we Francji, następnie w Wielkiej Brytanii.

p • d • e

W dniu zaprzysiężenia	Józef Piłsudski • Kazimierz Bartel • Gabriel Czechowicz • Stanisław Jurkiewicz • Eugeniusz Kwiatkowski • Aleksander Meysztowicz • Jędrzej Moraczewski • Karol Niezabytowski • Paweł Romocki • Felicjan Sławoj Składkowski • Witold Staniewicz • August Zaleski
Późniejsi członkowie rządu	Gustaw Dobrucki • Bogusław Miedziński

p • d • e

W dniu zaprzysiężenia	Kazimierz Bartel • Gabriel Czechowicz • Stanisław Jurkiewicz • Alfons Kühn • Eugeniusz Kwiatkowski • Aleksander Meysztowicz • Bogusław Miedziński • Jędrzej Moraczewski • Karol Niezabytowski • Józef Piłsudski • Felicjan Sławoj Składkowski • Witold Staniewicz • Kazimierz Świtalski • August Zaleski
Późniejsi członkowie rządu	Stanisław Car • Tadeusz Grodyński p.o.