Witold Staniewicz

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Witold Staniewicz, (ur. 16 września 1887 w Wilnie, zm. 14 czerwca 1966 w Poznaniu), polski naukowiec (ekonomista rolny), działacz państwowy II Rzeczypospolitej.

Po przewrocie majowym w okresie od 20 czerwca 1926 - do 4 grudnia 1930 r. minister reform rolnych w ośmiu kolejnych gabinetach.Był też posłem na Sejm w dwóch kadencjach z ramienia Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem. Zachowywał niezależne stanowisko - w roku 1930 odmówił głosowania nad wnioskiem o przejściu do porządku dziennego nad interpelacją opozycji w sprawie traktowania więźniów w Brześciu, a w r. 1932 zrzekł się mandatu, gdyż nie zgadzał się ze stanowiskiem swego klubu podczas głosowania nad ustawą ograniczającą autonomię uniwersytetów.

Do roku 1931 profesor Politechniki Lwowskiej, w latach 1931- 1939 - Uniwersytetu Stefana Batorego (w latach 1933-1936 jego rektor). Od 1930 kierownik wydziału ekonomiki drobnych gospodarstw wiejskich Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego (PINGW) w Puławach. Kierownik sekcji gospodarczej Instytutu Naukowo-Badawczego Europy Wschodniej w Wilnie - pionierskiej polskiej placówki sowietologicznej.

Od 1946 profesor Uniwersytetu Poznańskiego, następnie Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu.

Autor prac z zakresu ekonomiki rolnictwa oraz polityki agrarnej.

[edytuj] Bibliografia, linki

• Witold Staniewicz Deflacja polska w latach 1929-1936. wstęp i oprac. Kazimierz Badziak i Małgorzata Łapa. Łódź 2003, Wyd."Ibidem" ISBN 83-88679-35-X