Kazimierz Pławski

Z Wikipedii

Kazimierz Fryderyk Pławski inżynier (ur. 5 marca 1877 w Jedwabnie, zm. 12 listopada 1969 w Warszawie) - generał dywizji Ludowego Wojska Polskiego, generał brygady Wojska Polskiego, pułkownik rosyjskiej artylerii.

Kształcił się w Korpusie Kadetów w Moskwie. Od 1898 oficer zawodowy rosyjskiej artylerii. W 1905 w stopniu kapitana ukończył Akademię Artylerii w Petersburgu. W stopniu pułkownika w l. 1914 - 1917 walczył na froncie austriackim i niemieckim, ostatnio jako pomocnik szefa artylerii frontu. Od listopada 1917 - lutego 1918 dowódca I Brygady Artylerii i inspektor artylerii w I Korpusie Polskim na Wschodzie (w Rosji), odcięty od Korpusu w czasie walk.

Od listopada 1918 w Wojsku Polskim, do stycznia 1919 pomocnik szefa Departamentu Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych (MSWoj.), styczeń - marzec 1919 pomocnik kierownika MSWoj., marzec - maj 1919 oficer do specjalnych zleceń MSWoj., , maj - listopad 1919 inspektor artylerii III Korpusu Polskiego na Wschodzie (w Rosji). generał brygady z 1 czerwca 1919.. grudzień 1919 - marzec 1920 w Polskiej Misji Wojskowej w Paryżu., marzec - październik 1920 dowódca II brygady Artylerii, październik 1920 - grudzień 1921 na kursach dla wyższych dowódców, wykładowca i dyrektor nauk. Grudzień 1921 - listopad 1922 szef Wydziału Artylerii Departamentu III MSWoj., listopad 1922 - kwiecień 1924 zastępca szefa Departamentu Artylerii i Uzbrojenia MSWoj., kwiecień 1924 - październik 1926 szef Departamentu Artylerii MSWoj.. Październik 1926 - marzec 1927 w dyspozycji MSWoj..

Od 17 marca 1927 w stanie spoczynku. Osiadł w Warszawie. W sierpniu 1939 powołany do MSWoj., pozostał bez przydziału.

W 1945 zgłosił się do służby w Ludowym Wojsku Polskim i został wyznaczony na szefa Departamentu Uzbrojenia Ministerstwa Obrony Narodowej. W 1947 w stanie spoczynku. Do 1949 pracował w Wojskowej Akademii Technicznej i w Instytucie Mechaniki w Warszawie.

[edytuj] Bibliografia

• T, Kryska Karski, S. Żurakowski Generalicja Polski Niepodległej, wyd. Editions Spotkania, Warszawa 1991
• H. P. Kosk, Generalicja polska t. 2, wyd. Oficyna Wydawnicza Ajaks, Pruszkow 2001