Kevin Gallacher
Z Wikipedii
Kevin William Gallacher (ur. 23 listopada 1966 w Clydebank), były piłkarz szkocki grający na pozycji napastnika. Podczas kariery piłkarskiej mierzył 172 cm wzrostu, ważył 71 kg.
[edytuj] Kariera klubowa
Piłkarską karierę Gallacher rozpoczął w zespole Dundee United. W 1983 roku zaczął grać w drużynie młodzieżowej, a w sezonie 1985/1986 zadebiutował w lidze szkockiej. W sezonie 1986/1987 był podstawowym zawodnikiem zespołu i dotarł z nim do finału Pucharu UEFA, w którym Dundee uległo w dwumeczu szwedzkiemu IFK Goteborg. W tym samym roku zdobył także Puchar Szkocji, co powtórzył rok później. W drużynie United występował do połowy sezonu 1989/1990 rozgrywając dla niej 131 meczów i zdobywając 27 goli.
21 stycznia 1990 roku Gallacher przeszedł do angielskiego Coventry City. Kosztował 900 tysięcy funtów, a w Division One zadebiutował w wygranym 3:2 domowym spotkaniu z Chelsea F.C.. W kolejnych sezonach grał w pierwszym składzie tworząc atak z Cyrille'm Regisem, a następnie także z Peterem Ndlovu.
22 marca 1993 Gallacher znów zmienił barwy klubowe i został piłkarzem jednej z czołowych wówczas drużyn w Anglii, Blackburn Rovers. Suma transferu wyniosła 1,5 miliona funtów. W nowej drużynie swój pierwszy mecz rozegrał 3 kwietnia, a Blackburn pokonał 4:1 Liverpool F.C. (zdobył jedną z bramek w tym meczu). Najpierw zajął z Rovers 4. miejsce, a w 1994 roku został wicemistrzem kraju tworząc wówczas linię napadu z Alanem Shearerem. W sezonie 1994/1995 rozegrał tylko jedno spotkanie. Doznał kontuzji i do końca sezonu nie pojawił się na boisku. Miał tym samym niewielki udział w wywalczeniu przez Blackburn pierwszego od 1914 roku mistrzostwa Anglii. W sezonie 1995/1996 był rezerwowym po przyjściu do klubu Chrisa Suttona i wystąpił w rozgrywkach grupowych Ligi Mistrzów. W sezonie 1996/1997 po odejściu Shearera znów grał w wyjściowym składzie, ale w 1998 roku znów stracił miejsce w składzie, a w 1999 roku spadł z tym klubem do Division One.
1 października 1999 Kevin przeszedł za 700 tysięcy funtów do Newcastle United. W zespole "Srok" po raz pierwszy wystąpił 3 października przeciwko Middlesbrough F.C.. W Newcastle był dublerem dla Shearera oraz rodaka Duncana Fergusona i przez dwa lata zdobył tylko 4 gole w lidze. W 2001 roku odszedł do Preston North End, ale nie mając miejsca w składzie odszedł do Sheffield Wednesday. W 2002 roku został piłkarzem Huddersfield Town, ale po rozegraniu 7 meczów zakończył piłkarską karierę.
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Szkocji Gallacher zadebiutował 17 maja 1988 roku w zremisowanym 0:0 towarzyskim spotkaniu z Kolumbią. W 1992 roku znalazł się w kadrze Szkotów na Euro 92 i wystąpił na tym turnieju we wszystkich spotkaniach grupowych: z Holandią (0:1), z Niemcami (0:2) i WNP (3:0). W 1993 roku zdobył swojego pierwszego gola w kadrze, w wygranym 3:0 meczu z Estonią. W 1996 roku rozegrał jedno spotkanie na Euro 96, zremisowane 0:0 z Holandią. Natomiast w 1998 roku został powołany przez Craiga Browna do kadry na Mundial we Francji. Tam za kolei wystąpił w trzech spotkaniach: przegranym 1:2 z Brazylią, zremisowanym 1:1 z Norwegią i przegranym 0:3 z Marokiem. Ostatni mecz w reprezentacji Gallacher rozegrał w 2001 roku przeciwko San Marino (4:0). W kadrze narodowej zagrał łącznie 53 razy i zdobył 9 goli.
1 Goram • 2 Gough • 3 McStay • 4 Malpas • 5 McCoist • 6 McClair • 7 Durie • 8 McPherson • 9 McKimmie • 10 McCall • 11 McAllister • 12 Smith • 13 Nevin • 14 Gallacher • 15 Boyd • 16 McInally • 17 Whyte • 18 Bowman • 19 McLaren • 20 Ferguson • trener: Roxburgh
1 Leighton • 2 McKimmie • 3 Boyd • 4 Calderwood • 5 Hendry • 6 Whyte • 7 Spencer • 8 McCall • 9 McCoist • 10 McAllister • 11 Collins • 12 Goram • 13 T. McKinlay • 14 Durie • 15 Jess • 16 Burley • 17 B. McKinlay • 18 Gallacher • 19 Jackson • 20 Booth • 21 Gemmill • 22 Walker • trener: Brown
1 Leighton • 2 McNamara • 3 Boyd • 4 Calderwood • 5 Hendry • 6 T. McKinlay • 7 Gallacher • 8 Burley • 9 Durie • 10 Jackson • 11 Collins • 12 Sullivan • 13 Donnelly • 14 Lambert • 15 Gemmill • 16 Weir • 17 B. McKinlay • 18 Elliott • 19 Whyte • 20 Booth • 21 Gould • 22 Dailly • Trener: Brown
[edytuj] Źródła
- Profil na stronie National Football Teams (en) ostatni dostęp 8 mar 2008
