Kopalnia Węgla Kamiennego Grodziec

Z Wikipedii

Kopalnia Węgla Kamiennego Grodziec znajduje się w Grodźcu (dzielnicy Będzina). Kopalnię tą nazywano "Grodziec II", do czasu likwidacji potocznie zwanej Kopalnią "Grodziec I" ("Maria"). Od 1938 r. Kopalnię "Grodziec II" zaczęto nazywać Kopalnią "Grodziec".

Jest to czwarta grodziecka kopalnia, gdyż dużo wcześniej zlikwidowano trzy inne kopalnie:

• "Barbara" (założoną w 1823 r.),
• "Maria" (zwaną często "Grodziec I" powstałą w 1894 r.),
• "Bory" (uruchomioną w 1917 r.).

Spis treści 1 Informacje ogólne 2 O zakładzie 3 Rekonstrukcja kopalni 4 Ratownictwo górnicze 5 Mecenat kopalni

[edytuj] Informacje ogólne

• Uruchomiona 7 czerwca 1899 r.
• Ostatni wóz węgla wyjechał 31 grudnia 1999 r.
• Postawiona w stan likwidacji w 2000 r.
• Adres: ul. Barlickiego 26 ; 42-500 Będzin

[edytuj] O zakładzie

Kopalnię uruchomiło 7 czerwca 1899 r. Grodzieckie Towarzystwo Kopalń Węgla i Zakładów Przemysłowych.

Początkowo, do 1938 r. miała nazwę "Grodziec II". Potocznie nazywano ją "Grodziec Towarzystwo". W 1936 r. wykupiły ją Zakłady "Solvay" w Polsce.

Kopalnia została zbudowana na nadaniach górniczych Stanisława Ciechanowskiego. Pierwszym dyrektorem kopalni był inż. Stanisław Skarbiński. Obszar górniczy kopalni podzielony jest na cztery bloki tektoniczne: A, B, C i D, przebiegające uskokami będzińsko-wojkowickim i grodzieckim. W kopalni wybierano pokłady grupy 500 i 600. Potem 800 i 816 - węgiel energetyczny typ 31,2.

W historii kopalni było siedem szybów głębinowych. Eksploatowane pokłady węgla charakteryzowały się naturalnymi zagrożeniami górniczymi: niebezpieczeństwo wybuchu pyłu węglowego, skłonność węgla do samozapłonu, zagrożenie metanowe. Zasoby operatywne przewidziane do wydobycia do 2010 r. wynoszą 15,2 mln ton.

Już 7 lutego 1945 r. (po wyzwoleniu spod okupacji), Kopalnia "Grodziec" wysłała pierwszy 44-wagonowy pociąg węgla do odbudowywanej Warszawy.

[edytuj] Rekonstrukcja kopalni

W latach 70. kierownictwo Kopalni wspólnie z Dąbrowskim Zjednoczeniem PW opracowało założenie rekonstrukcji kopalni.

Jej końcowym efektem miał być wzrost wydobycia do 4000 t/d. z jednoczesnym obniżeniem kosztów produkcji i podniesieniem rentowności Kopalni.

Zaprojektowany wzrost wydobycia pociągał za sobą konieczność modernizacji transportu pionowego, polegającej m.in. na zabudowaniu urządzenia slibowego w przedziale zachodnim szybu 1 w miejsce istniejących klatek 3-piętrowych, a także przystosowanie szybu 2 do prowadzenia regularnej jazdy ludzi oraz przejście z wydobyciem na jeden poziom.

[edytuj] Ratownictwo górnicze

Centralna Stacja Ratownictwa Górniczego dla kopalni węgla w Zagłębiu Dąbrowskim została powołana w 1910 r. przez Radę Zjazdu Przemysłowców Górniczych Królestwa Polskiego w Dąbrowie.

Kopalniana Stacja Ratownictwa Górniczego w Kopalni "Grodziec" powstała prawdopodobnie w 1920 r. i ma długą tradycję uczestnictwa w akcjach ratowniczych, także w sąsiednich kopalniach. Organizacyjnie KSRG podlega Okręgowej Stacji Ratownictwa Górniczego w Sosnowcu.

Od lat 70. na każdej zmianie utrzymywane jest na dole pogotowie ratownicze, najpierw po jednym, a później po dwa zastępy ratowników. Pogotowie ratownicze KSRG uczestniczy w zwalczaniu i profilaktyce pożarowej, wodnej oraz zawałowej. Pierwszym nieoficjalnym kierownikiem KSRG został Antoni Skowronek, który podjął pracę w Kopalni "Grodziec" w 1921 r., a kierownikiem KSRG był od 1922 r. do 1939 r.

[edytuj] Mecenat kopalni

Kopalnia Grodziec sponsorowała:

• Klub Tenisowy w Grodźcu (powst. w latach 20. XX wieku)
• Motorowy Klub Sportowy w Grodźcu (powst. 1948 - 1956)
• RKS Grodziec (powst. 1945)