Leon Sapieha (syn Władysława Leona)

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: styl. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Leon Sapieha (syn Władysława Leona, ur. 19 grudnia 1883 w Krasiczynie - zm. 27 września 1944 w Rzeszowie) - ziemianin, podróżnik, poseł na Sejm.

Był synem Władysława Leona, bratankiem kadrynała Adama Stefana, bratem Józefa, Aleksandra, Adama Zygmunta, Andrzeja Józefa i Stanisława.

Uczył się w gimnazjum we Lwowie, następnie od 1898 w Chyrowie. Nie ukończywszy gimnazjum chyrowskiego wstąpił do trzyletniej austriackiej Akademii Marynarki Wojennej w Rijece. Wystąpił z niej w 1903 powracając do Lwowa, gdzie zdał maturę. Do roku 1907 studiował sukcesywnie w Lipsku, Bernie i Gembloux w Belgii. W 1907 powołany do wojska odbył roczną służbę w Pardubicach. W dniu 15 kwietnia 1914 zdaje pomyślnie egzamin Międzynarodowej Federacji Aeronautycznej i uzyskuje Dyplom Pilota nr 160 wydany przez Austriacki Aeroklub. W annałach Aeroklubu został odnotowany jako poddany brytyjski, zaś w rubryce zawód widnieje wpis "podporucznik rezerwy".

Po tragicznej śmierci starszego brata Kazimierza został seniorem linii kodeńskiej rodu Sapiehów.

W 1914 roku walczył w 21. brygadzie kawalerii w ramach armii austro-węgierskiej, w grudniu 1914 przenosi się do lotnictwa. Lata m.in. jako pilot w k.u.k. Fliegerkompagnie 10 na samolotach Aviatik B.I. Przez krótki okres czasu ma pod swoją kuratelą stawiającego pierwsze lotnicze kroki Stefana Bastyra - późniejszego współtwórcę lotnictwa polskiego. Bierze udział w szeregu kampanii, aż do choroby we wrześniu 1916. Po ślubie 22 lipca 1917 wyreklamowany z wojska osiada w Krasiczynie. Walczył także w wojnie polsko-bolszewickiej, za co został odznaczony Krzyżem Walecznych.

Przez cały okres międzywojenny zlecał systematyczną restaurację zamku w Krasiczynie, którą kierował Adolf Szyszko-Bohusz.

Wraz z żoną odbył w latach 1922-1933 szereg zagranicznych podróży, m.in do Algierii, Indii i Cejlonu, Afryki Równikowej, Libii czy Tunezji. Pokłosie tych wypraw zostało opisane w książkach:

Lasy Ituri. Wspomnienia z podróży (Kraków, 1928); Wulkany Kivu. Wspomnienia z podróży (Kraków, 1934).

W 1935 został wybrany na posła IV kadencji Sejmu. Został członkiwem Komisji Prawniczej i Komisji Wojskowej. Występował przeciwko reformie rolnej jako szkodliwej dla rozwoju rolnictwa.

Aresztowany w październiku 1939, zwolniony w czerwcu 1940. Rozpoczął działalność w konspiracji. Zaprzysiężony członek ZWZ, potem AK. Ciężko ranny 23 sierpnia 1944 przy próbie przebicia się do Krakowa. Zmarł 27 sierpnia 1944.

[edytuj] Źródła i bibliografia

Źródła niepublikowane:

• Sprawozdania miesięczne (Monatsberichte) Flik 10 - Kriegsarchiv, Wiedeń