Litewsko-Polski Batalion Sił Pokojowych
Z Wikipedii
Litewsko-Polski Batalion Sił Pokojowych LITPOLBAT |
|
Odznaka pamiątkowa | |
Historia | |
Państwo | Litwa Polska |
Sformowanie | 3 marca 1997 |
Rozformowanie | 2007 |
Tradycje | |
Nadanie sztandaru | 14 kwietnia 1999 |
Dowódcy | |
Pierwszy | mjr Zbigniew Sikora |
Ostatni | ppłk Mirosław POLAKOW |
Organizacja | |
Dyslokacja | Orzysz, Olita |
Skład | Jednostki polskie: 1 kz, 2 kz, pluton rozpoznawczy
Jednostki litewskie: 3 kz, 4 kz, pluton saperów Międzynarodowe: kompania dowodzenia, kompania logistyczna |
Litewsko-Polski Batalion Sił Pokojowych - (LITPOLBAT), to wielonarodowy, polsko-litewski batalion, przeznaczony był głównie do udziału w misjach pokojowych z ramienia m.in. ONZ, NATO oraz OBWE.
Z pomysłem sformowania tej jednostki po raz pierwszy wystąpił prezydent Litwy Algirdas Brazauskas w 1995 podczas wystąpienia w polskim Sejmie. Oficjalnie LITPOLBAT został powołany w wyniku, podpisanego w Warszawie 3 marca 1997, porozumienia pomiędzy ministrami spraw zagranicznych Polski i Litwy. W lutym 1998 zostały utworzony sztaby batalionu, a swoją gotowość do działania w ramach misji pokojowych osiągnął 31 grudnia 1998.
W czasie wizyty Prezydenta Polski Aleksandra Kwaśniewskiego na Litwie 14 kwietnia 1999 LITPOLBAT otrzymał dwa prawie identyczne sztandary - dla części polskiej na ręce majora Zbigniewa Sikory - ówczesnego dowódcy, oraz drugi - na ręce szefa sztabu batalionu - dla części litewskiej. Sztandary ufundowane zostały przez prezydentów obu państw, a wykonane w Polsce.
Polskie jednostki wydzielone w skład Litewsko-Polskiego Batalionu Sił Pokojowych LITPOLBAT pochodziły z 4 Suwalskiej Brygady Kawalerii Pancernej im. Generała Brygady Zygmunta Podhorskiego w Orzyszu będącej w strukturze 15 Warmińsko-Mazurskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Króla Władysława Jagiełły. Natomiast litewskie z Batalionu Piechoty Zmotoryzowanej im. Wielkiej Księżnej Litewskiej Biiute w Olity, wchodzącego w skład Brygady Piechoty Zmotoryzowanej "Żelazny Wilk" z Wilna.
Oficjalnym językiem batalionu był język angielski, choć oczywiście w praktyce żołnierze posługiwali się też swoimi ojczystymi językami. Dowódca Batalionu był obierany w sposób kadencyjny - na zmianę raz polski oficer i raz litewski. Jego kadencja trwała 3 lata.
Żołnierze LITPOLBAT pełnili służbę w pokojowych misjach w Kosowie, Syrii, Libanie, Iraku, Afganistanie.
W 2007 roku batalion został rozwiązany. W czerwcu 2007 na spotkaniu ministrów obrony Polski i Litwy w Kłajpedzie, pododdziały batalionu zwróciły otrzymane 14 kwietnia 1999r. sztandary.