MaliVai Washington

Z Wikipedii

MaliVai Washington (ur. 20 czerwca 1969 w Glen Cove, Nowy Jork), tenisista amerykański, finalista Wimbledonu, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera zawodowa Afroamerykanina Washingtona, tenisisty praworęcznego z oburęcznym bekhendem, przypadła na lata 1989-1999. W 1990 znalazł się po raz pierwszy w czołowej setce rankingu, a w sierpniu t.r. pokazał się z dobrej strony w turnieju w New Haven, gdzie w drodze do 1/8 finału pokonał Czecha Ivana Lendla, który zaledwie tydzień wcześniej utracił pozycję lidera rankingu światowego. Przełomowy w karierze Washingtona okazał się sezon 1992 - wygrał dwa turnieje (Memphis w finale z Wayne'em Ferreirą z RPA; Charlotte, w finale ze Szwajcarem Claudio Mezzadrim), był w dalszych czterech finałach (Aucland, Tampa, oba przegrane z Peruwiańczykiem Jaime Yzagą; Manchester, przegrany z Holendrem Jacco Eltinghiem; New Haven, porażka ze Szwedem Stefanem Edbergiem), osiągnął ponadto półfinały w Wellington, Scottsdale, Waszyngtonie, Canadian Open i Lyonie. Na US Open dotarł do IV rundy (1/8 finału), ulegając w pięciu setach Amerykaninowi Changowi (pokonał tego gracza wcześniej w sezonie). Na turnieju w New Haven pokonał 5. zawodnika rankingu światowego, Chorwata Ivanisevicia. Wyniki te zapewniły mu najwyższą pozycję rankingową w karierze - w październiku 1992 został sklasyfikowany na 11. miejscu na świecie.

W sezonie 1993 grał nieco mniej skutecznie, ale zaliczył kolejne dwa finały, w tym w dużym turnieju w Key Biscaine (przegrał z Pete Samprasem). Regularne starty w najważniejszych turniejach (Australian Open i French Open IV runda, Wimbledon II runda, US Open III runda) zapewniły mu miejsce w niepunktowanym, ale dobrze płatnym Pucharze Wielkiego Szlema w Monachium, gdzie jednak nie odegrał większej roli, odpadając w pierwszym meczu z Niemcem Michaelem Stichem. Udany występ zaliczył nieco wcześniej na dużym turnieju halowym w Sztokholmie, gdzie osiągnął półfinał po zwycięstwach m.in. nad Mansdorfem, Beckerem (trzeciego zawodnika rankingu Washington pokonał 6:1, 6:3) i Ferreirą. W styczniu 1994 dotarł do ćwierćfinału wielkoszlemowego Australian Open, pokonując m.in. wicelidera rankingu Sticha i wracającego do tenisa Szweda Wilandera; przegrał z rodakiem Toddem Martinem (późniejszym finalistą). W dalszej części sezonu dochodził kilkakrotnie do półfinałów i ćwierćfinałów turniejowych, a w październiku 1994 doczekał się trzeciego zwycięstwa turniejowego - w finale w Ostrawie pokonał Francuza Boetscha.

W sezonie 1995 startował przeciętnie, ale jesienią ponownie zaliczył kilka udanych startów - w turniejach halowych w Ostrawie (gdzie bronił tytułu) i Essen awansował do finałów. W Ostrawie uległ w finale Wayne'owi Ferreirze, a w Essen, gdzie pokonał po drodze m.in. Agassiego (nr 1 na świecie) i Enqvista (nr 9), w finale lepszy od Washingtona okazał się Austriak Thomas Muster (w czterech setach). W 1996 Amerykanin wygrał turniej w Bermuda, gdzie oprócz dobrej dyspozycji mógł mówić o dużym szczęściu - żaden z jego rywali nie był klasyfikowany w czołowej setce, a poza przeciwnikiem finałowym (Urugwajczykiem Filippinim, nr 105 na świecie) - nawet w gronie najlepszych 300 graczy rankingu. Regularne wyniki turniejowe zapewniały mu stale miejsce w szerokiej czołówce, około 20-30. pozycji w rankingu, nie zapowiadały jednak wielkiego sukcesu na Wimbledonie w 1996.

W czerwcu i lipcu 1996 nierozstawiony MaliVai Washington pokonał kolejno Richarda Fromberga, Thomasa Enqvista, Bohdana Ulihracha, Paula Haarhuisa, Alexa Radulescu i Todda Martina w drodze do swojego jedynego finału wielkoszlemowego. Szczególnie dramatyczny przebieg miały ćwierćfinał z Niemcem Radulescu i półfinał z Martinem - oba mecze przerywały opady deszczu (pojedynek z Radulescu trwał trzy dni), obaj rywale nie wykorzystali piłek meczowych. Radulescu zmienił decyzję sędziowską na korzyść Washingtona w jednym z kluczowych momentów meczu, a Todd Martin w piątym secie prowadził już 5:1, by ostatecznie przegrać 8:10. Washington, drugi czarnoskóry finalista Wimbledonu po Arthurze Ashe, w decydującym meczu nie sprostał Holendrowi Krajickowi (pogromcy Samprasa) 3:6, 4:6, 3:6.

Sukces wimbledoński nie okazał się punktem wyjściowym do dalszych dobrych startów. Amerykański tenisista był w kolejnych latach prześladowany kontuzjami, co wykluczało go na miesiące ze startów turniejowych. Nie zdołał osiągnąć już żadnego finału, w 1997 wypadł z czołowej setki. W grudniu 1999 zdecydował się na zakończenie kariery sportowej.

Jako deblista udzielał się rzadziej. Najwyżej był sklasyfikowany w kwietniu 1992 na pozycji nr 172, a jedyny finał turniejowy osiągnął w 1995 w Bogocie (w parze ze Steve'em Campbellem). W karierze zawodowej MaliVai Washington zarobił ponad trzy miliony dolarów.

Bronił barw narodowych w Pucharze Davisa, ale nie był podstawowym zawodnikiem kadry - w latach 1993-1997 wystąpił zaledwie w trzech meczach międzypaństwowych. Grał wyłącznie w grze pojedynczej, wygrał trzy mecze, przegrał dwa. W 1997 pokonał Brazylijczyka Gustavo Kuertena, który kilka miesięcy później wygrał wielkoszlemowy turniej French Open. Ponadto Washington występował w Drużynowym Pucharze Świata (1995), a na igrzyskach olimpijskich w Atlancie (1996) dotarł do ćwierćfinału, gdzie przegrał po wyrównanej walce z Hiszpanem Bruguerą.

Washington osiągnął swój największy sukces - finał Wimbledonu - na kortach trawiastych, ale nie dysponował szczególnie mocnym serwisem ani nie atakował za często przy siatce. Preferował raczej grę z głębi kortu. Po zakończeniu kariery zajął się m.in. komentowaniem tenisa w telewizji ESPN. Jeszcze jako aktywny zawodnik powołał w 1994 do życia MaliVai Washington Kids Foundation, promującą tenis wśród młodzieży afroamerykańskiej.

Kariery zawodowej w tenisie próbowało także jego rodzeństwo. Brat Mashishka (ur. 19 grudnia 1974 w Delray Beach, Floryda) nie osiągnął większych sukcesów, bardziej udanie startowała siostra, Mashona.

Wygrane turnieje (wszystkie w grze pojedynczej):

• 1992 Charlotte, Memphis
• 1994 Ostrawa
• 1996 Bermuda

Finały turniejowe:

• gra pojedyncza:
  • 1992 Aucland, Manchester, New Haven, Tampa
  • 1993 Aucland, Key Biscaine
  • 1995 Essen, Ostrawa
  • 1996 Wimbledon
• gra podwójna:
  • 1995 Bogota (ze Steve'em Campbellem)

[edytuj] Linki zewnętrzne

• MaliVai Washington sylwetka na stronie ATP Tour (en)
• MaliVai Washington sylwetka na stronie Pucharu Davisa (en)