Mats Wilander

Z Wikipedii

Mats Wilander
Państwo	Szwecja
Miejsce zamieszkania	Hailey, Idaho
Data urodzenia	22 sierpnia 1964
Miejsce urodzenia	Växjö,
Wzrost	182 cm
Waga	77 kg
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	1981
Zakończenie kariery	1996
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	33
Najwyżej w rankingu	1 (12 września 1988)
Australian Open	W (1983 - 1984, 1988)
Roland Garros	W (1982, 1985, 1988)
Wimbledon	QF (1987 - 1989)
US Open	W (1988)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	7
Najwyżej w rankingu	3 (21 pażdziernika 1985)

Mats Wilander (ur. 22 sierpnia 1964 w Mohedzie w gminie Alvesta), tenisista szwedzki.

Czołowy zawodnik świata w drugiej połowie lat 80., zwycięzca 33 turniejów w grze pojedynczej, w tym siedmiu wielkoszlemowych; trzykrotny zdobywca Pucharu Davisa.

W 1982 wygrał niespodziewanie turniej French Open, po pokonaniu w finale Guillermo Vilasa z Argentyny; miał wtedy 17 lat i 9 miesięcy i był najmłodszym triumfatorem wielkoszlemowym w historii; wynik ten wkrótce poprawili Boris Becker (Wimbledon 1985) i Michael Chang (French Open 1989).

Wygrywał także na kortach Rolanda Garrosa w 1985 i 1988, a w 1983 i 1987 dochodził do finału. Trzykrotnie triumfował w Australian Open (1983, 1984 - turnieje rozgrywane w grudniu; 1988), 1985 (grudzień) przegrał w finale; 1984 grał także w przegranym finale debla. Ma na koncie jedno zwycięstwo w US Open (1988) i po jednym przegranym finale singla (1987) i debla (1985).

Jedyny tytuł wielkoszlemowy w deblu zdobył tam, gdzie nie udało mu się triumfować w grze pojedynczej - wygrał w 1986 Wimbledon, a jego partnerem był rodak, Joakim Nyström.

Wielokrotny uczestnik Masters, zwycięzca w grze pojedynczej w 1983 i 1988, finalista w 1987; 1985 finalista Mastersa deblowego.

W 1988 znalazł się na czele listy rankingowej, wyprzedzając po 3-letnim okresie liderowania Ivana Lendla.

W latach 1981-1990 reprezentował Szwecję w Pucharze Davisa i trzykrotnie zdobywał to trofeum - 1984, 1985, 1987. Do historii Pucharu Davisa przeszły przegrane mecze Wilandera z Amerykaninem Johnem McEnroe z 1982, trwający 6 godzin i 32 minuty i Austriakiem Horstem Skoffem z 1989 trwający 6 godzin 9 minut.

W 1991 Wilander, jedyny zawodnik, który wygrał cztery turnieje wielkoszlemowe przed ukończeniem 21. roku życia, nagle zakończył karierę; powrócił na kilka lat w połowie lat 90., nie odnosił większych sukcesów (awansował jednak do czołowej setki rankingu ATP). W 1995 został ponownie powołany do reprezentacji daviscupowej.

Gra praworęcznego Wilandera (oburęczny bekhend) była zrównoważona, oparta na precyzji i dokładności zagrań; był mistrzem passing-shota.

Na początku XXI wieku Wilander pracował m.in. jako trener Marata Safina. Bierze także aktywny udział w rozgrywkach weteranów, odnosząc kolejne sukcesy.

W 2002 został wpisany do Międzynarodowej Tenisowej Hall of Fame. Obecnie pracuje jako komentator dla Eurosportu.

Zwycięzca 33 turniejów w grze pojedynczej, finalista 26. Wygrane turnieje w singlu:

• 1982 - Roland Garros, Bastad, Genewa i Barcelona
• 1983 - Monte Carlo, Lizbona, Aix-en-Provence, Bastad, Cincinnati, Genewa, Barcelona, Sztokholm i Australian Open
• 1984 - Cincinnati, Barcelona i Australian Open
• 1985 - Roland Garros, Boston i Bastad
• 1986 - Bruksela i Cincinnati
• 1987 - Bruksela, Monte Carlo, Rzym, Boston i Indianapolis
• 1988 - Australian Open, Key Biscayne, Roland Garros, Cincinnati, US Open i Palermo
• 1990 - Itaparica

Finały:

• 1981 - Bangkok
• 1982 - Bazylea, Bruksela, Sztokholm
• 1983 - Guaruja, Roland Garros
• 1984 - Mediolan, Monte Carlo, Sztokholm
• 1985 - Australian Open, Barcelona, Bruksela, Cincinnati, Genewa, Monte Carlo, Tokio Indoor
• 1986 - Bastad, Boca West, Sztokholm
• 1987 - Barcelona, Masters, Roland Garros, US Open
• 1989 - Boston
• 1990 - Lyon
• 1996 - Pinehurst

Zwycięzca 7 turniejów w grze podwójnej, finalista 11 (w nawiasie partner deblowy). Wygrane turnieje:

• 1983 - Bastad (Joakim Nyström)
• 1984 - Genewa (Michael Mortensen)
• 1985 - Rzym (Anders Järryd) i Filadelfia (Joakim Nyström)
• 1986 - Wimbledon (Joakim Nyström)
• 1994 - Praga, Santiago (Karel Nováček)

Finały:

• 1982 - Bastad
• 1983 - Genewa i Bruksela
• 1984 - Monte Carlo i Australian Open
• 1985 - Cincinnati, Nowy Jork - Masters
• 1986 - Monte Carlo i US Open
• 1987 - Boston i Indianapolis

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Mats Wilander sylwetka na stronie ATP Tour (en)
• Mats Wilander sylwetka na stronie Pucharu Davisa (en)