Maria Amalia Habsburg (1746-1804)

Z Wikipedii

Maria Amalia Habsburg (ur. 26 lutego 1746 w Wiedniu; zm. 18 czerwca 1804 w Pradze), arcyksiężniczka austriacka, księżna Parmy.

[edytuj] Życie

Maria Amalia Józefa Joanna Antonia, arcyksiężniczka Austrii, księżniczka Czech, Węgier i Toskanii, urodziła się jako córka cesarzowej Marii Teresy i jej męża Franciszka I. Maria była ósmym dzieckiem swoich rodziców. Arcyksiężniczka miała szesnaścioro rodzeństwa w tym przyszłego cesarza Józefa II i królową Francji Marię Antoninę.

Maria Amalia odziedziczyła po swojej matce silne cechy męskie czy też władcze. Maria nie była za bardzo bystra i interesująca. Nie miała również specjalnej urody i wdzięku, dlatego może była mniej kochana przez Marię Teresę.

Maria, jak każde dziecko Marii Teresy, miała przysłużyć się matce i krajowi poprzez małżeństwo. Kandydatem do ręki Amalii był Ferdynand Neapolitański. Jednak ojciec Ferdynanda, król Hiszpanii Karol III Burbon sprzeciwił się temu małżeństwu. Jako powód swojej decyzji podał wiek arcyksiężniczki, Amalia była sześć lat starsza od swojego niedoszłego męża. Ostatecznie Ferdynand poślubił siostrę Amalii, Marię Karolinę.

W końcu Marię Amalię przydzielono wnukowi Ludwika XV, don Fernandowi Parmeńskiemu. Amalię ta decyzja zdruzgotała, ponieważ kochała się namiętnie w Karolu von Zweibrucken. Niestety Maria Teresa nie uważała tego niemieckiego księcia za odpowiednią partię. Nie dość, że don Ferdynand miał sześć lat miej niż Amalia, to na dodatek był tylko księciem, czyli ona będzie zwykłą księżną, podczas gdy jej młodsza siostra, Karolina, będzie królową. Jednak taki układ zgadzał się ze strategią cesarzowej i nie można było tego uniknąć. Decyzja kontrastowała ze sposobem, w jaki Maria Teresa potraktowała Marię Krystynę, starszą siostrę Amaliii. Cesarzowa zgodziła się na niezbyt opłacalny ślub Marii Krystyny, podczas gdy Amalia musiała ożenić się bez miłości co sprawiło, że przepełniło ją rozgoryczenie.

Przyszła księżna otrzymała przed ślubem polecenia od swojej matki. Maria Teresa pouczała swoją córkę iż ta musi być podporządkowana, tym bardziej że jest starsza od męża, nie mogło wyglądać to tak iż ze względu na to że jest starsza chce nad nim panować. Marię Amalię jak i jej siostrę królową Neapolu już postrzegano w Europie jako wścibskie żony. Marię Terese martwił fakt, że jej córki słyną ze skłonności do dominacji.

[edytuj] Małżeństwo i potomstwo

Maria Amalia opuściła Austrię 1 lipca 1769 roku, ku wielkiemu cierpieniu rodziny arcyksiężniczki. Ślub z Ferdynandem odbył się 19 lipca. Amalia i Ferdynand doczekali się siedmiorga dzieci:

• Karolina Parmeńska (1770-1804); księżna Saksonii;
• Ludwik I Parmeński (1773-1803), pierwszy z dwóch królów Etrurii;
• Maria Antonina Parmeńska (1774-1841);
• Charlotta Maria Parmeńska (1777-1813);
• Filip Maria Parmeński (1783-1786);
• Antonina Ludwika Parmeńska (1784);
• Maria Ludwika Parmeńska (1787-1789).

Po wejściu Napoleona do Włoch Maria Amalia wyjechała z rodziną do Austrii. Zmarła w 1804 roku w Pradze.