Maria Katarzyna Gieysztor

Z Wikipedii

Maria Katarzyna Gieysztor (ur. 25 listopada 1869 w Szałtupiach koło Suwałk, zm. w czerwcu 1948 w powiecie nyskim), polska działaczka społeczna, nauczycielka.

Była córką Emila i Jadwigi z Szusztów. Po ukończeniu (z wyróżnieniem) pensji Z. Czarnockiej w Warszawie pracowała od 1887 jako nauczycielka. Lata 1901-1909 spędziła na Suwalszczyźnie, gdzie była jedną z organizatorek Nadniemeńskiego Koła Ziemianek. Od 1909 uczestniczyła w działalności niepodległościowej w Warszawie; od 1913 w szeregach Polskiej Drużyny Strzeleckiej, w latach 1914-1918 w Polskiej Organizacji Wojskowej (była komendantką Oddziału Żeńskiego, pseud. Mirska).

W niepodległej Polsce kontynuowała działalność pedagogiczną i społeczną, była instruktorką oświatową, inicjatorką powstania i wieloletnią kierowniczką instytucji pomocy ociemniałym Latarnia; była również zatrudniona jako sekretarka w redakcji biuletynu Głównego Urzędu Statystycznego "Wiadomości Statystyczne". W czasie II wojny światowej należała do AK.

Była odznaczona m.in. Krzyżem Walecznych i Złotym Krzyżem Zasługi.

Źródła:

• Józef Gieysztor, Maria Katarzyna Gieysztor, w: Polski Słownik Biograficzny, tom VII, 1949-1958