Maria Szelągowska

Z Wikipedii

Maria Magdalena Szelągowska ps. "Rysia" - (ur. 19 stycznia 1905 r. we Lwowie, zm. w sierpniu 1989 r.) - inżynier chemik, żołnierz AK, uczestniczka powstania warszawskiego, po wojnie w podziemiu antykomunistycznym.

Była córką profesora historii Uniwersytetu Lwowskiego Adama Szelągowskiego. W 1931 r. ukończyła Politechnikę Warszawską. W czasie II wojny światowej w konspiracji - współpracowała z rotmistrzem Witoldem Pileckim przepisując m.in. jego tajne raporty na temat działalności w KL Auschwitz, również te zawierające kompromitujące J. Cyrankiewicza fakty z życia obozowego.

W sierpniu 1944 roku wzięła udział w powstaniu warszawskim. Po powstaniu trafiła do Włoch, gdzie pełniła służbę w Pomocniczej Służbie Kobiet II Korpusu gen. Władysława Andersa. Tam też podjęła na nowo współpracę (tym razem antysowiecką) z Witoldem Pileckim. W grudniu 1945 roku jako Krystyna Kwiecińska powróciła do okupowanego przez Sowietów kraju. Obok pracy konspiracyjnej, prowadziła wraz z W. Pileckim wytwórnię wód kwiatowych.

W nowotworzonej przez rtm. Pileckiego siatce wywiadowczej, wg materiałów bezpieki, pełniła rolę "informatorki i kierowniczki biura studiów wywiadu Andersa". 9 maja 1947 r. została zatrzymana przez UB i trafiła do warszawskiego aresztu śledczego na ul. Rakowieckiej. Po pokazowym procesie skazana została wraz Witoldem Pileckim i Tadeuszem Płużańskim na karę śmierci. W tajnej opinii składu sędziowski zasugerował jednak możliwość zamiany kary śmierci na dożywocie "jedynie ze względu na płeć". Bierut w przypadku M. Szelągowskiej skorzystał z prawa łaski i zmienił jej karę zgodnie z tą opinią. W więzieniu przebywała do 1956 roku.

Po odzyskaniu wolności pracowała w Urzędzie Patentowym.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Kobiety męczone przez UB - artykuł Tadeusza Płużańskiego
• [1] - akta IPN związane ze sprawą "grupy Pileckiego".