Mariusz Kukiełka

Z Wikipedii

Mariusz Kukiełka (ur. 7 listopada 1976 w Tarnobrzegu) – piłkarz grający na pozycji defensywnego pomocnika, bądź środkowego obrońcy. W 1 lidze zadebiutował w barwach Siarki Tarnobrzeg, w sezonie 1992/1993. Dzięki rozegraniu kilku meczów w najwyższej klasie rozgrywkowej, został w 1993 roku powołany do Reprezentacji Polski, na Mistrzostwa Europy U-16 organizowane w Turcji. Kukiełka, będący w jednej drużynie, wraz z m.in Mirosławem Szymkowiakiem, Arkadiuszem Radomskim, czy też Jackiem Magierą osiągnął swój największy sukces w karierze. Młodzi Polacy, pod wodzą Andrzeja Zamilskiego doszli do finału w Stambule, gdzie pokonali 1:0 Włochy i zostali Mistrzem Europy U-16.

Po takim sukcesie w klubie coraz częściej zaczęto stawiać na Kukiełkę, który łącznie w Siarce rozegrał 59 meczów strzelając 2 gole. Ze swojej macierzystej drużyny odszedł w 1996 roku, przechodząc do GKS Bełchatów. Spowodowane to było tym, że Siarka spadła z ligi.

Podczas pobytu w Bełchatowie, w 1997 roku zadebiutował w Reprezentacji Polski, w przegranym 1:2 meczu z Czechami. Jednak w GKS Bełchatów nie zagrzał długo miejsca, bowiem postanowił spróbować swoich sił zagranicą. Na początku 1998 roku przeszedł do klubu holenderskiego Rody JC Kerkrade. Niestety wyjazd okazał sie niewypałem. Jeszcze w rundzie wiosennej rozegrał 8 meczów, jednak już w rundzie jesiennej ani jednego.

Wówczas zdecydował się na powrót do polskiej ligi. Lata 1999-2002 zawodnik spędził w 1-ligowej Amice Wronki, gdzie grał najczęściej jako środkowy obrońca. W jej barwach zdobył dwa razy Puchar Polski (w roku 1999 i 2000. Od czasu do czasu otrzymywał powołania do kadry, od ówczesnego selekcjonera polskiej kadry - Jerzego Engela. Kukiełka nie otrzymał jednak powołania na Mistrzostwa Świata 2002, rozgrywane w Korei i Japonii.

W tym samym roku po raz drugi wyjechał z Polski, tym razem do klubu Alpha Ethniki - PAOK Saloniki. Tam zdobył swoje kolejne trofeum - Puchar Grecji, a w sezonie 2002/2003 zagrał w 26 meczach. Jednak klub nie wypłacał mu pensji i z tego powodu postanowił odejść, w czym co prawda próbowali przeszkodzić mu Grecy, jednak FIFA przyznała rację zawodnikowi i uznała obowiązującą jeszcze przez rok umowę za nieważną.

Po rozwiązaniu kontraktu z PAOK-iem, zawodnik mógł wyjechać na zgrupowanie swojego nowego pracodawcy, drugoligowego niemieckiego 1. FC Nürnberg. Grał tam z dwoma innymi polskimi piłkarzami - Jackiem Krzynówkiem i Tomaszem Kosem. W tym czasie rozpoczął się jego najlepszy okres w reprezentacji. Za rządów w kadrze Pawła Janasa stał się podstawowym środkowym pomocnikiem .

Mimo że spisywał się w niemieckim klubie nieźle, to jednak 2 Bundesliga z pewnością nie była szczytem jego sportowych ambicji. Po rozegraniu w Norymberdze 14 meczów (1 gol), zdecydował się przyjąć ofertę ówczesnego Mistrza Polski - Wisły Kraków.

W Wiśle nie był jednak piłkarzem podstawowego składu, bowiem trener Henryk Kasperczak stawiał w środku pomocy na duet Cantoro - Szymkowiak. W 2004 roku Kukiełka rozegrał w krakowskim klubie 17 meczów, najczęściej wchodząc na boisko, z ławki rezerwowych. Kiedy Wisła, sprowadziła z Dyskobolii Radosława Sobolewskiego, Mariusz po raz trzeci wyjechał za granicę, ponownie do Niemiec.

I ponownie był to klub z 2 Bundesligi, a konkretnie Dynamo Drezno. Spisywał się tam bardzo dobrze, był wyróżniającą się postacią w lidze, często trafiał do jedenastek kolejki Kickera. Jego bilans w Dreźnie, to 44 spotkania i 2 gole. Jednak gra w niższej klasie rozgrywek w Niemczech odbiła mu się czkawką, pod innym względem, ponieważ przestał otrzymywać powołania od selekcjonera . Nie znalazł się też w kadrze na Mistrzostwa Świata 2006.

W sezonie 2005/2006 Dynamo zajęło pozycję, w strefie spadkowej, co oznaczało ich degradację do Regionalligi. Kukiełkę nie interesowała gra w 3 lidze, a o jego dobrej postawie pamiętali działacze Energie Cottbus- klubu, który właśnie awansował do Bundesligi. W przeciwieństwie do Tomasza Bandrowskiego, Łukasza Kanika, czy Przemysława Trytki, Kukiełka przebił się do składu ekipy z Chociebuża, w którym gra z powodzeniem do dziś. Mimo to nie może znaleźć uznania u Holendra Leo Beenhakkera , który ani razu nie powołał tego piłkarza do reprezentacji. Nie został też powołany do kadry na EURO 2008

[edytuj] Przebieg kariery

• 1990 - 1996 - Siarka Tarnobrzeg
• 1996 - 1997 - GKS Bełchatów
• 1998 - Roda Kerkrade
• 1999 - 2002 - Amica Wronki
• 2002 - PAOK Saloniki
• 2003 - FC Nürnberg
• 2004 - Wisła Kraków
• 2005 - 2006 - Dynamo Drezno
• od 2006 - Energie Cottbus