Martin Petrow
Z Wikipedii
| Martin Petrow | ||
| Data i miejsce urodzenia |
15 stycznia 1979 Wraca, Bułgaria |
|
| Pozycja | lewy pomocnik/napastnik | |
| Informacje klubowe | ||
| Obecny klub | Manchester City | |
| Numer | 15 | |
| Kariera piłkarska | ||
|---|---|---|
| Lata | Klub | M (G) |
| 1996-1997 1997-1998 1998-1999 (j) 1998-1999 (w) 1999-2000 2000-2001 2001-2002 2002-2003 2003-2004 2004-2005 2005-2006 2006-2007 2007-2008 |
CSKA Sofia CSKA Sofia CSKA Sofia Servette Genewa Servette Genewa Servette Genewa VfL Wolfsburg VfL Wolfsburg VfL Wolfsburg VfL Wolfsburg Atlético Madryt Atlético Madryt Manchester City |
3 (0) 4 (0) 12 (3) 12 (2) 31 (9) 32 (11) 32 (6) 26 (2) 28 (8) 30 (12) 36 (1) 13 (2) |
| Reprezentacja narodowa | ||
| Lata | Reprezentacja | |
| od 1999 |  Bułgaria |
69 (16) |
Martin Petjow Petrow (ur. 15 stycznia 1979 we Wracy), bułgarski piłkarz, występujący na pozycji lewego pomocnika lub napastnika.
Jest wychowankiem Botewu Wraca, z którego bardzo szybko odszedł do szkółki CSKA Sofia. W zespole seniorów klubu ze stolicy kraju zadebiutował w wieku siedemnastu lat, podobnie jak jego równolatek oraz późniejszy partner z reprezentacji Bułgarii Stilijan Petrow. Młody zawodnik zaimponował działaczom Servette Genewa, którzy - w tym samym sezonie, w którym Stilijan przeszedł do Celticu Glasgow - ściągnęli go do Szwajcarii. Początkowo był rezerwowym, ale wkrótce awansował do pierwszego składu; po rozgrywkach 2000-2001, kiedy Servette zdobyło Puchar kraju, a on sam w trzydziestu dwu ligowych meczach strzelił jedenaście goli, odszedł do grającego w Bundeslidze VfL Wolfsburg. Z zespołem kończącym niemal każdy sezon w środku tabeli (najlepszy wynik za czasów gry Petrowa - ósme miejsce w 2004 roku) nie zdobył wprawdzie żadnych trofeów, ale dzięki grze w Wolfsburgu stał się jednym z najciekawszych i najskuteczniejszych pomocników w Niemczech; w ciągu czterech lat rozegrał dla klubu sto szesnaście meczów, w których zdobył dwadzieścia osiem bramek, ponadto na koniec sezonu 2004-2005 (dwanaście goli i jedenaście asyst) został wybrany do najlepszej jedenastki ligi. Od 2005 roku był zawodnikiem Atlético Madryt.
Po dwóch latach gry w Hiszpanii w lipcu 2007 roku - niespodziewanie (kilka dni wcześniej był kandydatem na nowego kapitana Atlético) - za 4,7 miliona funtów przeszedł do Manchesteru City i tym samym dołączył do kolegów z kadry Stilijana Petrowa i Dimityra Berbatowa, który również grają w Premiership. Petrow był jednym z pierwszych nabytków nowego menedżera klubu Svena-Görana Erikssona ([1]).
W reprezentacji Bułgarii zadebiutował w wieku dwudziestu lat 9 września 1999 roku. W zremisowanym 1:1 meczu eliminacyjnym Euro 2000 z Anglią zmienił w '46 minucie Christo Jowowa, po dwanastu minutach otrzymał czerwoną kartkę. Cztery lata później podczas Euro 2004 wystąpił we wszystkich trzech meczach i zdobył jedynego dla Bułgarii gola; podopieczni Płamena Markowa odnieśli trzy porażki (bramki 1:9). W eliminacjach do Euro 2008 był jednym z liderów drużyny (obok Stilijana Petrowa i Dimityra Berbatowa) oraz zawodnikiem, który (wraz z Berbatowem) strzelił najwięcej goli (6), w tym wszystkich w najważniejszych meczach z Rumunią (2:2) i Holandią (1:1).
1 Isaksson • 2 Richards • 3 Ball • 4 Onuoha • 5 Dabo • 6 Johnson • 7 Ireland • 8 Geovanni • 9 Mpenza • 10 Bianchi • 11 Elano • 12 Vassell • 14 Dickov • 15 Petrow • 16 Ćorluka • 17 Sun • 18 D. Mills • 19 Schmeichel • 20 Samaras • 21 Hamann • 22 Dunne • 24 Garrido • 25 Hart • 27 Mwaruwari • 28 Gelson • 29 Bożinow • 30 Corradi • 36 Sturridge • trener: Hughes
[edytuj] Sukcesy piłkarskie
- mistrzostwo Bułgarii 1998 oraz Puchar Bułgarii 1997 i 1999
- mistrzostwo Szwajcarii 1999 oraz Puchar Szwajcarii 2001 z Servette Genewa
- Piłkarz roku 2006 w Bułgarii.
1 Zdrawkow • 2 Iwanow • 3 Kiriłow • 4 I. Petkow • 5 Zagorčić • 6 Kotew • 7 Borimirow • 8 M. Petkow • 9 Berbatow • 10 Dimitrow • 11 Łazarow • 12 Kolew • 13 Pejew • 14 Czilikow • 15 Christow • 16 Manczew • 17 M. Petrow • 18 Pažin • 19 S. Petrow • 20 Bożinow • 21 Janković • 22 Stojanow • 23 Iwankow • Trener: Markow
