Płamen Markow
Z Wikipedii
Płamen Markow | ||
Data i miejsce urodzenia |
11 września 1957 Sewliewo, Bułgaria |
|
Pozycja | pomocnik | |
Kariera piłkarska | ||
---|---|---|
Lata | Klub | M (G) |
1974-1975 1975-1976 1976-1977 1977-1978 1978-1979 1979-1980 1980-1981 1981-1982 1982-1983 1983-1984 1984-1985 1985-1986 1986-1987 1987-1988 1988-1989 1989-1990 |
Widima-Rakowski Sewliewo CSKA Sofia CSKA Sofia CSKA Sofia CSKA Sofia CSKA Sofia CSKA Sofia CSKA Sofia CSKA Sofia CSKA Sofia CSKA Sofia FC Metz FC Metz Grenoble Foot 38 Grenoble Foot 38 Grenoble Foot 38 |
? (?) 15 (0) 20 (5) 29 (2) 22 (1) 30 (5) 26 (7) 21 (5) 27 (2) 23 (2) 22 (13) 33 (8) 36 (2) 32 (12) 9 (0) 14 (1) |
Reprezentacja narodowa | ||
Lata | Reprezentacja | |
1978-1986 | Bułgaria | 38 (6) |
Płamen Markow Markow (ur. 11 września 1957 roku w Sewliewie), bułgarski piłkarz, grający na pozycji pomocnika, i trener piłarski.
Karierę piłkarską rozpoczął w rodzinnym Sewliewie, ale już w wieku osiemnastu lat przeszedł do CSKA Sofia. W barwach klubu ze stolicy Bułgarii występował przez dziesięć sezonów. W tym czasie zdobył pięć tytułów mistrza kraju, dwukrotnie triumfował w rozgrywkach o Puchar Bułgarii i raz w Pucharze Armii Sowieckiej. Był ważnym ogniwem zespołu prowadzonego przez Asparucha Nikodimowa, który w sezonie 1981/82 dotarł do półfinału Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych. Na rok przed Mundialem 1986 Markow zdecydował się na pierwszy w swojej karierze transfer zagraniczny: trafił do występującego we francuskiej Division 1 FC Metz. W ciągu dwu lat gry w tym klubie (69 meczów ligowych), dwukrotnie zajął z nim szóste miejsce w lidze. Piłkarską karierę kończył w drugoligowym Grenoble Foot 38.
W reprezentacji Bułgarii zadebiutował w 1978 roku. Występował w niej z różną regularnością przez osiem kolejnych lat. Spełnieniem jego reprezentacyjnej kariery był udział w Mundialu 1986, na którym podopieczni Iwana Wucowa - po raz pierwszy w historii - przebrnęli przez fazę grupową i awansowali do drugiej rundy turnieju, w której przegrali 0:2 z Meksykiem. Markow zagrał tylko w jednym spotkaniu, z Argentyną.
We Francji rozpoczął pracę szkoleniową. Do kraju powrócił w 1989 roku i przez dziesięć kolejnych lat - nielicząc epizodu na stanowisku tymczasowego trenera CSKA Sofia w 1995 roku - opiekował się piłkarzami drugoligowego Cardafonu Gabrowo. Również kolejny klub, w którym został zatrudniony, czyli Widima-Rakowski Sewliewo, grał na zapleczu bułgarskiej ekstraklasy. Jego kariera szkoleniowa nabrała tempa dopiero w 2002 roku, kiedy - niespodziewanie, jako pierwszy w historii bałkańskiego futbolu trener zespołu drugoligowego - został selekcjonerem reprezentacji Bułgarii. Wyciągnął ją z trwającego od co najmniej 1998 roku kryzysu i wprowadził do Euro 2004. Jednak na samym turnieju drużyna, w której grali wówczas m.in. Stilijan Petrow, Martin Petrow i Dimityr Berbatow, przegrała wszystkie trzy mecze. Po mistrzostwach Markow powrócił do Widimy, a następnie, z sukcesami (Puchar i Superpuchar Bułgarii) prowadził CSKA Sofia. Po epizodzie w marokańskim Wydad Casablanca, w styczniu 2008 roku rozpoczął drugą przygodę na stanowisku selekcjonera kadry.
Spis treści |
[edytuj] Sukcesy piłarskie
- mistrzostwo Bułgarii 1976, 1980, 1981, 1982 i 1983, wicemistrzostwo Bułgarii 1977, 1978, 1979, 1984 i 1985, Puchar Bułgarii 1983 i 1985, Puchar Armii Sowieckiej 1985 oraz półfinał Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych 1981-1982 z CSKA Sofia
W reprezentacji Bułgarii od 1978 do 1986 roku rozegrał 38 meczów i strzelił 6 bramek - 1/8 finału Mundialu 1986.
1 Michajłow • 2 Sirakow • 3 Arabow • 4 Petrow • 5 Dimitrow • 6 Żeliazkow • 7 Iskrenow • 8 Sadykow • 9 Mładenow • 10 Gospodinow • 11 Getow • 12 Zdrawkow • 13 A.Markow • 14 P.Markow • 15 Jordanow • 16 Dragołow • 17 Kolew • 18 Weliczkow • 19 Paszew • 20 Kostadinow • 21 Dijakow • 22 Walow • trener: Wucow
[edytuj] Kariera szkoleniowa
Karierę trenerską rozpoczął we francuskim Grenoble Foot 38, ale po niespełna dwóch latach pracy powrócił do Bułgarii. Przez dziesięć lat (z krótkim epizodem w 1995 roku w CSKA Sofia) prowadził zespół Cardafon Gabrowo, ale nie odniósł z nim większych sukcesów.
Funkcja selekcjonera reprezentacji spadła na niego niespodziewanie. Markow pracował wówczas w Widimie-Rakowski Sewliewo i po raz pierwszy w historii bałkańskiego futbolu trenerem kadry został opiekun drugoligowego klubu[1]. Z drużyną narodową awansował do Euro 2004. Mimo iż udało mu się wyciągnąć drużynę narodową z trwającego od wielu lat kryzysu, to wielu komentatorów zarzucało mu, że był tylko "marionetką w rękach Iwana Wucowa", sekretarza Bułgarskiego Związku Piłki Nożnej, do którego miał należeć decydujący głos przy wyborze piłkarzy i taktyki na mecze[2]. Ponadto podkreślano, że za czasów Markowa (zresztą podobnie jak w okresie, kiedy kadrę prowadził Dimityr Penew, twórca największego w historii futbolu bułgarskiego sukcesu), panował "zbyt duży luz", a zawodnicy nie zawsze odnosili się z szacunkiem do selekcjonera[3].
W czasie mistrzostw Bułgarzy przegrali wszystkie trzy mecze i mieli najgorszy ze wszystkich drużyn bilans bramkowy – 1:9. Po turnieju Markow podał się do dymisji.
Później pracował w Widimie, a od kwietnia 2006 roku był szkoleniowcem CSKA Sofia. W sezonie 2005-2006 zdobył z nim Puchar, Superpuchar i wicemistrzostwo Bułgarii. Został zdymisjonowany po kilku słabszych meczach w marcu 2007 roku.
Pięć miesięcy później zastapił Portugalczyka Nelo Vingadę na stanowisku trenera marokańskiego klubu Wydad Casablanca, ale już 4 grudnia otrzymał wymówienie[4].
Na początku stycznia 2008 roku media bułgarskie, powołując się na anonimowego członka Bułgarskiego Związku Piłki Nożnej podały, że Markow jest głównym kandydatem do objęcia stanowiska selekcjonera reprezentacji Bułgarii[5][6]. Kilka dni później (11 stycznia) prezes BFS Borisław Michajłow potwierdził, że właśnie podpisał z nim dwuletni kontrakt[7].
- 1987-89 – Grenoble Foot 38, grający trener
- 1989-95 – Cardafon Gabrowo
- 1995-95 – CSKA Sofia
- 1995-99 – Cardafon Gabrowo
- 1999-01 – Widima-Rakowski Sewliewo
- 2002-04 – reprezentacja Bułgarii
- 2005-06 – Widima-Rakowski Sewliewo
- 2006-07 – CSKA Sofia
- 2007-07 – Wydad Casablanca
- od 2008 – reprezentacja Bułgarii
Atanas Parzchelow (1980-1982) • Iwan Wucow (1982-1986) • Christo Mładenow (1986-1987) • Boris Angełow (1988-1989) • Penew i Wasilew (1989) • Iwan Wucow (1989-1991) • Krasimir Borisow (1991) • Dimityr Penew (1991-1996) • Christo Bonew (1996-1998) • Dimityr Dimitrow (1998-2000) • Stojczo Mładenow (2000-2001) • Płamen Markow (2002-2004) • Christo Stoiczkow (2004-2007) • Stanimir Stoiłow (2007) • Dimityr Penew (2007) • Płamen Markow (od 2008)
* Pełna lista selekcjonerów kadry znajduje się tutaj.
[edytuj] Sukcesy szkoleniowe
- awans do Euro 2004 i start w tym turnieju (faza grupowa) z reprezentacją Bułgarii
- wicemistrzostwo Bułgarii 2006, Puchar Bułgarii 2006 i Superpuchar Bułgarii 2006 z CSKA Sofia
1 Zdrawkow • 2 Iwanow • 3 Kiriłow • 4 I. Petkow • 5 Zagorčić • 6 Kotew • 7 Borimirow • 8 M. Petkow • 9 Berbatow • 10 Dimitrow • 11 Łazarow • 12 Kolew • 13 Pejew • 14 Czilikow • 15 Christow • 16 Manczew • 17 M. Petrow • 18 Pažin • 19 S. Petrow • 20 Bożinow • 21 Janković • 22 Stojanow • 23 Iwankow • Trener: Markow
poprzednik: Cwetan Atanasow |
Trener CSKA Sofia w roku 1995 |
następca: Georgi Wasilew |
poprzednik: Miodrag Ješić |
Trener CSKA Sofia w latach 2006-2007 |
następca: Stojczo Mładenow |
Przypisy
- ↑ "Euro 2004 - skarb kibica Piłki Nożnej", nr. 2 (2004), s.54.
- ↑ M. Szczepański: "Szokują, kapryszą i... grają" w: "Piłka Nożna", 10 grudnia 2002, s. 24.
- ↑ tamże
- ↑ 4 grudnia 2008 - Płamen Markow zwolniony z Wydad Casablanca.
- ↑ Anonimowy członek BFS: nowym selekcjonerem będzie Markow ("Novinite").
- ↑ Anonimowy członek BFS: nowym selekcjonerem będzie Markow ("Sofia Echo").
- ↑ Płamen Markow nowym selekcjonerem reprezentacji Bułgarii.