Mewa modrodzioba

Z Wikipedii

Mewa modrodzioba
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	siewkowe
Rodzina	mewy
Gatunek	mewa modrodzioba
Nazwa systematyczna
Pagophila eburnea
(Phipps, 1774)
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: podwyższonego ryzyka
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Mewa modrodzioba (m. czarnonoga, m. biała) (Pagophila eburnea) - duży ptak wędrowny z rodziny mew, zamieszkujący północne wybrzeża Eurazji i Ameryki Północnej, gnieździ się na Grenlandii, Ziemi Baffina, Wyspach Królowej Elżbiety, Svalbardzie, Ziemi Franciszka Józefa, Nowej Ziemi oraz innych wybrzeżach. Do Polski zalatuje sporadycznie zimą.

Cechy gatunku 

Obie płci podobne. Niemal w całości białe, niekiedy na piersi widoczny różowy nalot. Dziób zielonkawy z czerwonym końcem, nogi ciemne. Osobniki młodociane ciemnocętkowane, plamy najgęstsze na głowie.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 40-43 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 94-120 cm
waga ok. 445-690 g

Biotop 

Pokryte lodem pływającym i pakiem obszary morza. Gnieździ się na skalistych lub kamienistych wybrzeżach. Gniazdo zbudowane z mchów, porostów, wodorostów i innego dostępnego materiału.

Gniazdo 

Na płaskim skalnym lub kamienistym wybrzeżu, często w pobliżu śniegu. Tworzy luźne kolonie.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając zazwyczaj 1 do 3 cielistych, cętkowanych jaj.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres około 25 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta pierzą się w wieku około 11 dni, a po 3 tygodniach są samodzielne.

Pożywienie 

Drobne zwierzęta, padlina, kał fok i niedźwiedzi polarnych.

Ochrona 

Gatunek chroniony.

Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski.