Michalici

Z Wikipedii

Pierwsze w Polsce Sanktuarium św. Michała Archanioła i Błogosławionego Bronisława w Miejscu Piastowym

Zgromadzenia św. Michała Archanioła (CSMA – łac.Congregatio Sancti Michaelis Archangeli, popularna nazwa michalici) – wspólnota kapłanów i braci zakonnych założona na początku XX wieku przez bł. księdza Bronisława Markiewicza. Patronem Zgromadzenia jest św. Michał Archanioł.

[edytuj] Cele i zadania

Działalność zgromadzenia koncentruje się na pracy wychowawczej wśród dzieci i młodzieży szczególnie zaniedbanej moralnie i materialnie. Zgromadzenie prowadzi kilka domów dziecka oraz oratoria, w których dzieci otrzymują fachową pomoc w nauce, w rozwiązywaniu własnych problemów wychowawczych, a często także posiłek. Pracy wychowawczej służą liczne kolonie i obozy wakacyjne, różne grupy i ruchy działające przy placówkach zakonnych, praca katechetyczna i duszpastersko-rekolekcyjna. W pracy duszpasterskiej michalici starają się nieść ewangelię środowiskom szczególnie zaniedbanym religijnie i w których działanie wymaga odwagi i samozaparcia. W działalności wychowawczej kładą nacisk na naukę pracowitości i oszczędności, wytrwałości, a także ukazywanie wartości i piękna życia, w którym człowiek stawia Boga na pierwszym miejscu. Na polu ewangelizacyjnym spore osiągnięcia ma Wydawnictwo Michalineum oraz czasopisma "Powściągliwość i Praca" oraz Któż jak Bóg!.

[edytuj] Dzieła apostolskie

Odczytując znaki czasu Zgromadzeni prowadzi różnego rodzaju posługi apostolskie:

• wychowanie dzieci i młodzieży, zwłaszcza najbiedniejszej i osieroconej,
• duszpasterstwo ze szczególnym uwzględnieniem ludzi materialnie i religijnie zaniedbanych,
• rekolekcje i misje ludowe,
• misje zagraniczne,
• działalność wydawnicza,
• budzenie i pielęgnowanie powołań kapłańskich i zakonnych,
• inne aktualne dzieła miłosierdzia chrześcijańskiego.

[edytuj] Formacja

Formacja zakonna księdza michality składa się z następujących etapów:

• postulat
• nowicjat
• klerykat

Postulat to wstępny etap formacji zakonnej. Trwa od kilku tygodni do roku (roczny postulat dotyczy głównie kandydatów na braci) i może się odbywać w każdym domu Zgromadzenia, chociaż najczęściej postulanci odbywają go w domu Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. W tym czasie przełożeni przyglądają się postulantom, a postulanci życiu zakonnemu. Poznają modlitwy i zwyczaje zakonne, wdrażają się w rozwój życia duchowego.

Nowicjat Rozpoczyna się 8 września i trwa rok. Związany jest z małą miejscowością Pawlikowice obok Wieliczki. Nowicjuszami opiekuje się mistrz nowicjatu, wspomagany przez socjusza. Dbają oni o rozwój kandydatów na trzech płaszczyznach: duchowej, intelektualnej i fizycznej. Zgromadzenie posiada w Pawlikowicach spore gospodarstwo rolne, co gwarantuje możliwość urozmaiconych prac. Nowicjusze słuchają też wykładów na temat Pisma Świętego, duchowości, historii i Konstytucji Zgromadzenia. 8 grudnia nowicjusze otrzymują sutanny. Nowicjat trwa rok i kończy się egzaminem kanonicznym. Ostatnim aktem wieńczącym nowicjat jest złożenie pierwszych ślubów zakonnych. Potem co roku ponawia się śluby czasowe na okres jednego roku, by w końcu złożyć śluby wieczyste.

Klerykat Klerycy mieszkają w Krakowie, w domu przy ul. Kazimierza Wielkiego. Dojeżdżają codziennie na wykłady do Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy na Stradom. Przez pierwsze dwa lata alumni studiują głównie filozofię. Po drugim roku przerywają naukę i udają się na roczną praktykę wychowawczą. Pomagają w ośrodkach szkolnych, domach dziecka, oratoriach. Po powrocie z praktyki, przez następne 4 lata zgłębiają tajniki teologii. Studia kończą się obroną pracy magisterskiej na ostatnim, szóstym roku. Wtedy też kandydaci do kapłaństwa otrzymują święcenia prezbiteratu.

Bracia po postulacie i rocznym nowicjacie otrzymują dekret kierujący ich do pracy w jednej z placówek Zgromadzenia, gdzie nadal są zobowiązani do pogłębiania łączności z Bogiem. Okres pierwszych pięciu lat nazywany jest junioratem.

[edytuj] Herb Zgromadzenia

Herb ma kształt kolistej tarczy z polem dwudzielnym w słup. W pobocznicy prawej znajduje się czerwony miecz o głowni płomienistej, który jest atrybutem Św. Michała Archanioła i wyraża pierwsze hasło duchowości michalickiej "Któż jak Bóg". W pobocznicy lewej znajdują się trzy kłosy z lekka ku górze w lewą stronę, nad którymi umiejscowiona została lilia. Kłosy znane są heraldyce i symbolizują dobrobyt, bogactwo i oszczędność. Liturgia Mszy św. mówi o chlebie jako owocu pracy rąk ludzkich. Lilia jest starym emblematem godności królewskiej i książęcej. W wymiarze duchowym wskazuje na czystość i niewinność, a więc dobrze koresponduje z cnotą powściągliwości, dla której nie wypracował się odrębny symbol. Te dwa znaki: kłosy i lilia, oddają drugie hasło michalickiej duchowości - "Powściągliwość i Pracę". Herb został zaprojektowany przez p. Adama Hanczakowskiego w jego pracy dyplomowej, pisanej w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i całkowicie mieści się w kanonach kościelnej heraldyki.

[edytuj] Habit michalitów

Habit michalitów stanowi czarna sutanna bez zewnętrznych guzików, przepasana czarnym pasem. Nowicjusze otrzymują sutannę już w grudniu (zwyczajowo 8 grudnia), w trakcie nowicjatu.

[edytuj] Modlitwa - wezwanie św. Michała Archanioła

Święty Michale Archaniele Chroń nas w walce Przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha Bądź nam obroną !

Niech mu rozkaże Bóg, pokornie prosimy A Ty - książę wojska niebieskiego Szatana i inne duchy złe Które na zgubę dusz krążą po świecie Mocą bożą strąć do piekła. AMEN.''

[edytuj] Parafie michalickie

W Polsce Zgromadzenie posiada 13 domów zakonnych i prowadzi pracę duszpasterską w 19 parafiach, a za granicą 12 domów i 41 parafii.

[edytuj] Największe parafie michalickie

• Parafia pw. Matki Bożej Królowej Aniołów w Warszawie
• Parafia pw. św. Michała Archanioła w Toruniu
• Parafia pw. Trójcy Przenajświętszej w Stalowej Woli
• Sanktuarium Maryjne w Górkach
• Sanktuarium Maryjne w Tuligłowach

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Zgromadzenia