Most w Opaleniu
Z Wikipedii
Most w Opaleniu – nieistniejący już most drogowo-kolejowy (o 10 przęsłach) w Opaleniu na dolnej Wiśle zbudowany przez Niemców w latach 1905-1909 w ciągu trasy strategicznej linii kolejowej, którą Niemcy zamierzali rozbudować do rozmiarów magistrali. Linia ta miała wspierać logistycznie istniejące już połączenie (Berlin – Piła – Chojnice – Tczew – Królewiec) i służyć przede wszystkim do szybkiego przerzutu wojsk i materiału wojennego na wschód.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Upadek kajzerowskich Niemiec zniweczył plany pruskiej ekspansji. Olbrzymi most w Opaleniu (ponad kilometr długości) w 1920 znalazł się na terenie Polski. Jednak okazał niepotrzebny, gdyż prowadził w teren odcięty po 800 metrach granicą od reszty Polski.
Z powodu dużych potrzeb inwestycyjnych II Rzeczypospolitej postanowiono go wykorzystać. Został w 1927-1929 zdemontowany i na nowo wykorzystany w 1934 w dwóch miejscach:
- w Toruniu jako most drogowy – większa część konstrukcji z Opalenia. Most w Toruniu w 2007 został efektownie podświetlony.
- w Koninie na Warcie – mniejsza część konstrukcji z Opalenia
Przeniesiono oczywiście tylko konstrukcje stalowe, a filary w obu nowych lokalizacjach wybudowano ponownie.
Podczas II wojny światowej most został przez Niemców prowizorycznie odbudowany (drewniana konstrukcja). Po wojnie przewozy pasażerskie odbywały się jeszcze do połowy lat 50. na trasie (Smętowo Graniczne – Opalenie). Doktryna militarna ZSRR przewidywała w przypadku konfliktu z NATO w miejscu starego mostu przerzucenie mostu składanego.
Obecnie po śladzie mostu kursuje prom samochodowy. W ostatnich latach szanse na powstanie połączenia mostowego (tym razem drogowego) w okolicach Opalenia znacząco wzrosły (przeprawa drogowa w ciągu DK90).
