Opolno-Zdrój
Z Wikipedii
Współrzędne: 50°52'54" N 14°55'49" E
| Opolno-Zdrój | |
| Województwo | dolnośląskie |
| Powiat | zgorzelecki |
| Gmina | Bogatynia |
| Położenie | 50° 52' 54'' N 14° 55' 49'' E |
| Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności |
1100 |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
75 |
| Tablice rejestracyjne | DZG |
|
Położenie na mapie Polski
  Opolno-Zdrój
|
|
Opolno-Zdrój (tuż po 1945 Opolówka, niem. Bad Oppelsdorf)) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Bogatynia. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie jeleniogórskim.
Wieś leży w tzw. Worku Turoszowskim – geograficznie jest to Kotlina Żytawska u podnóża Gór Izerskich oraz Gór Łużyckich – ok. 4 km na południe od Bogatyni i ok. 10 km na południowy wschód od Turoszowa; tuż przy granicy z Czechami.
Spis treści |
[edytuj] Historia
W 1370 było częścią majątku Zawidów należącego wówczas do rodziny von Biberstein, których olbrzymie dobra rozciągały się od Żar na północy po Frydlant na południu. Po raz pierwszy z nazwy wymienione w dokumencie z 1436. Górnictwo węgla brunatnego rozpoczęło się w Opolnie w roku 1802. W okolicy rozwijał się również przemysł włókienniczy (głównie tkactwo), uprawiano len oraz tytoń. Zachowane przykłady zanikającej architektury łużyckiej, kościół z końca XIX w. oraz park zdrojowy.
W 1836 odkryto lecznicze właściwości opoleńskich wód (głównie żelazisto-siarkowo–witriolowe) i od tej pory miejscowość zaczęła nabierać uzdrowiskowego charakteru – odtąd w nazwie wsi znalazł się człon Bad a później Zdrój. Dzięki nim oraz występującym tu także borowinom stało się Opolno-Zdrój ośrodkiem walki z reumatyzmem, artretyzmem, anemią, leczono tu również nerwobóle, paraliże, schorzenia kurczowe i skórne, dolegliwości kobiece; u szczytu swej popularności (pocz. XX w.) nazywane było "saskimi Cieplicami"; liczne pensjonaty, domy zdrojowe i zakłady kąpielowe zwane Łazienkami.
"We wszystkich zakładach kuracjusze (głównie Czesi i Saksończycy) otrzymać mogli różne zabiegi, tym kąpiele borowinowe, kropelkowe, parowe, mineralne, powietrzne oraz świetlne."
W granicach Polski Opolno-Zdrój znajduje się od 1945.
[edytuj] Upadek uzdrowiska
Po zakończeniu II wojny światowej zintensyfikowano wydobycie węgla brunatnego metodą odkrywkową, co spowodowało nieodwracalne zmiany m.in. hydrogeologiczne w regionie, m.in. zanik wód zdrojowych. Spalanie węgla pochodzącego z Zagłębia Turoszowskiego, następujące nieopodal – w Elektrowni "Turów" w Bogatyni, dało zaś okolicy zanieczyszczenie powietrza. Eksploatacja ogromnych złóż doprowadziła również do całkowitego przeobrażenia regionu w monstrualnych rozmiarów "krater" (ok. 10 km x 6 km) otoczony potężnymi hałdami i gigantycznymi maszynami górniczymi.
Decyzja zapadła już w 1948: "[uzdrowisko jest] słabo urządzone z powodu trudnej dostępności komunikacyjnej". Dewastacja sprawiła, że Zdrój jest z Opolna jedynie symboliczny. Postępująca ekspansja kopalni powoduje systematyczne znikanie kolejnych łużyckich wiosek z mapy kraju (vide Turów, Rybarzowice czy Biedrzychowice Górne) – podobny los czeka zapewne również Opolno.
[edytuj] Bibliografia
- Łuczyński, Romuald M. "Tropami śląskiego dziedzictwa", Oficyna Wydawnicza ATUT, Wrocław 2002.
