Ottavio Bottecchia
Z Wikipedii
Ottavio Bottecchia (ur. 1 sierpnia 1894 w San Martino del Colle/Udine; zm. 15 lipca 1927 w Gemona) był włoskim kolarzem szosowym.
Bottecchia jest uważany za pierwszą wielką "gwiazdę" włoskiego kolarstwa. W latach 1924 i 1925 wygrał Tour de France. Nigdy jednak nie zdobył w swoim kraju takiej popularności na jaką zasługiwał, a jego sukcesy zostały wkrótce przyćmione przez takie sławy jak Alfredo Binda czy Costante Girardengo.
Urodził się w wielodzietnej rodzinie, jako jedno z 9 dzieci. Służył podczas I wojny światowej we włoskiej armii jako strzelec wyborowy. Pod koniec wojny był wzięty do niewoli, ale udało mu się zbiec. Był zdecydowanym przeciwnikiem faszyzmu rodzącego się w jego czasach we Włoszech.
[edytuj] Kariera
Po wojnie został zawodowym kolarzem. Jego pierwszym sukcesem było piąte miejsce w Giro d'Italia w 1923 roku. W tym samym roku wygrał etap w Tour de France i uplasował się na drugim miejscu w klasyfikacji generalnej. Rok później przystąpił do francuskiej drużyny Automoto, gdzie dostawał większe pieniądze, niż ktokolwiek w tym czasie mógł mu zaproponować we Włoszech. W 1924 był jednym z faworytów na Tour de France, gdyż już wcześniej potwierdził swoje umiejętności w jeździe w górach. Wygrał pierwszy etap i nie oddał już prowadzenia (a co za tym idzie - żółtej koszulki lidera) do końca wyścigu. Było to pierwsze włoskie zwycięstwo w wyścigu dookoła Francji. Ponownie wygrał ten wyścig rok później, dzięki pomocy Luciena Buysse, który stał się dzięki temu pierwszym pomocnikiem (domestique) w historii Touru. W 1926 roku Bottecchia wycofał się na jednym z podjazdów podczas burzy, w związku z czym wygrał Buysse.
[edytuj] Tajemnicza śmierć
W 1927 roku zmarł w tajemniczych okolicznościach w wieku 33 lat. Znaleziono go ciężko rannego w przydrożnym rowie, stąd wywnioskowano, że zginął wskutek wypadku podczas treningu. Jego rower jednak stał nieuszkodzony przy drzewie, a on sam przykryty był liśćmi. Zmarł wkrótce w szpitalu w wyniku odniesionych urazów głowy. Dopiero po blisko 20 latach pewien rolnik przyznał na łożu śmierci, że rzucił w Bottecchię kamieniem, ponieważ myślał, że ten chce ukraść kilka winogron. Inny Włoch twierdził, że wykonał zabójstwo na zlecenie. Żadna z tych wersji nie została jednak oficjalnie potwierdzona. Wreszcie w 1973 roku włoski ksiądz, który dawał kolarzowi ostatnie namaszczenie, przypisał śmierć Bottecchii pewnemu faszyście, który był zazdrosny o jego sukces.
[edytuj] Linki
Maurice Garin (1903) • Henri Cornet (1904)• Louis Trousselier (1905) • René Pottier (1906) • Lucien Petit-Breton (1907, 1908) • François Faber (1909) • Octave Lapize (1910) • Gustave Garrigou (1911) • Odile Defraye (1912) • Philippe Thys (1913, 1914, 1920) • Firmin Lambot (1919, 1922) • Léon Scieur (1921) • Henri Pélissier (1923) • Ottavio Bottecchia (1924, 1925) • Lucien Buysse (1926) • Nicolas Frantz (1927, 1928) • Maurice Dewaele (1929) • André Leducq (1930, 1932) • Antonin Magne (1931, 1934) • Georges Speicher (1933) • Romain Maes (1935) • Sylvère Maes (1936, 1939) • Roger Lapébie (1937) • Gino Bartali (1938, 1948) • Jean Robic (1947) • Fausto Coppi (1949, 1952) • Ferdi Kübler (1950) • Hugo Koblet (1951) • Louison Bobet (1953, 1954, 1955) • Roger Walkowiak (1956) • Jacques Anquetil (1957, 1961, 1962, 1963, 1964) • Charly Gaul (1958) • Federico Bahamontes (1959) • Gastone Nencini (1960) • Felice Gimondi (1965) • Lucien Aimar (1966) • Roger Pingeon (1967) • Jan Janssen (1968) • Eddy Merckx (1969, 1970, 1971, 1972, 1974) • Luis Ocaña (1973) • Bernard Thévenet (1975, 1977) • Lucien Van Impe (1976) • Bernard Hinault (1978, 1979, 1981, 1982, 1985) • Joop Zoetemelk (1980) • Laurent Fignon (1983, 1984) • Greg LeMond (1986, 1989, 1990) • Stephen Roche (1987) • Pedro Delgado (1988) • Miguel Induráin (1991, 1992, 1993, 1994, 1995) • Bjarne Riis (1996) • Jan Ullrich (1997) • Marco Pantani (1998) • Lance Armstrong (1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005) • Óscar Pereiro (2006) • Alberto Contador (2007)
