Paweł Kopocz

Z Wikipedii

Paweł Kopocz (ur. 9 czerwca 1898 w Starej Wsi k. Pszczyny, zm. 1971 w Katowicach-Ligocie), śląski adwokat i działacz polityczny, poseł do sejmu w Katowicach (1930) i Warszawie (1930-35)

Po ukończeniu gimnazjum w Bytomiu studiował prawo i ekonomię na uczelniach we Wrocławiu i Poznaniu (ukończył w 1923 roku).

W latach 1917-18 walczył w armii niemieckiej na frontach francuskim i tureckim.

Uczestniczył w trzech powstaniach śląskich, kierował akcją plebiscytową w powiecie Strzelce Opolskie.

Po podziale Śląska w 1922 roku sędzia grodzki w Katowicach, po 1926 roku otworzył własną kancelarię adwokacką.

Politycznie związany z chadecją, z jej ramienia sprawował mandat radnego w Katowicach i posła na II Sejm Śląski w 1930 roku.

W 1930 roku wybrano go do Sejmu w Warszawie, mandat posła sprawował do 1935 roku.

Po 1939 roku przebywał na emigracji w Wielkiej Brytanii, zamieszkał w Londynie.

W 1968 roku zdecydował się na powrót do Polski, osiadł w Katowicach, gdzie po trzech latach zmarł.

[edytuj] Źródła

• "Kto był kim w II Rzeczypospolitej", red. naukowa Jacek Majchrowski Warszawa 1994
• "Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny - tom III: K-Ł", red. Andrzej Krzysztof Kunert, Małgorzata Smogorzewska, Warszawa 2002
• "Sejm Śląski 1922-39", Henryk Rechowicz, Katowice 1971