Podgórze Bocheńskie

Z Wikipedii

Podgórze Bocheńskie
Megaregion	Region Karpacki
Prowincja	Karpaty Zachodnie z Podkarpaciem Zachodnim i Północnym
Podprowincja	Podkarpacie Północne
Makroregion	Kotlina Sandomierska
Mezoregion	Podgórze Bocheńskie
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska: - woj. małopolskie

Podgórze Bocheńskie (512.42) - mezoregion geograficzny w południowej Polsce.

Podgórze Bocheńskie leży między doliną Dunajca na wschodzie a Krakowem na zachodzie. Od południa graniczy z pogórzami Wielickim i Wiśnickim, a od północy z Niziną Nadwiślańską.

Pogórze ma postać łagodnych wzniesień o wysokości 260 – 300 m n.p.m., rozczłonkowanych przez doliny i płynące w nich potoki, przechodzących ku północy w płaskodenne doliny Raby i Wisły.

Teren Podgórza Bocheńskiego należy do tektonicznego zapadliska przedkarpackiego. Pogórze zbudowane jest z solonośnego miocenu w części południowej w postaci iłów i łupków z przewarstwieniami piasków oraz piaskowców warstw grabowieckich, w części północnej w postaci iłów, iłowców i mułowców warstw chodenickich. Przykryte są utworami czwartorzędowymi głównie lessami w postaci pyłów, glin pylastych, pyłów piaszczystych oraz holoceńskich osadów akumulacji rzecznej i utworów zlodowaceń plejstoceńskich. Budują one szczyty i stoki wzniesień. Ich miąższość wynosi najczęściej 5 – 10 m.

Zobacz też Przedgórze Bocheńskie.