Podwójne życie Weroniki

Z Wikipedii

Podwójne życie Weroniki
Oryginalny tytuł	La double vie de Véronique
Gatunek	dramat psychologiczny
Kraj produkcji	Francja Polska Norwegia
Język	francuski polski
Główne role	Irène Jacob Philippe Volter
Data premiery	15 maja 1991 6 października 1991
Czas trwania	96 min
Produkcja
Reżyseria	Krzysztof Kieślowski
Scenariusz	Krzysztof Kieślowski Krzysztof Piesiewicz
Muzyka	Zbigniew Preisner
Zdjęcia	Sławomir Idziak
Scenografia	Krzysztof Zanussi Patrice Mercier
Kostiumy	Laurence Brignon Claudia Fellous Elżbieta Radke
Montaż	Jacques Witta
Produkcja	Leonardo De La Fuente
Dystrybucja	Sidéral Films
Od lat	15
Nagrody
Nagroda FIPRESCI
Podwójne życie Weroniki na Filmweb.pl
Podwójne życie Weroniki na FilmPolski.pl
Podwójne życie Weroniki na IMDb

Podwójne życie Weroniki (fran. La double vie de Véronique) – metafizyczny dramat produkcji polsko-francusko-norweskiej w reżyserii Krzysztofa Kieślowskiego z 1991 roku. Pierwszy film Kieślowskiego zrealizowany poza granicami Polski.

[edytuj] Fabuła

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Film opowiada o metafizycznym uczuciu, jakiego doświadczają dwie młode kobiety, o tym samym imieniu, urodzone tego samego dnia (23 listopada), mające niemal identyczne życiorysy i zainteresowania, ale mieszkające w różnych krajach – Weronika w Krakowie, a Veronique w Clermont-Ferrand. Kobiety nic o sobie nie wiedzą, odczuwają tylko niezrozumiały niepokój: jakby coś miało się stać. Gdy jedna z nich (Weronika) umiera na zawał serca podczas występu w filharmonii, druga podświadomie odczuwa stratę kogoś bardzo bliskiego. Od teraz zdarzenia kształtujące życie Veronique, prowadzą kobietę do momentu, w którym sobie uświadamia istnienie "bliźniaczki" Weroniki.

[edytuj] Obsada

Irene Jacob - w podwójnej roli: Weronika i Veronique
Philippe Volter - Alexandre Fabbri
Halina Gryglaszewska - ciotka Weroniki
Sandrine Dumas - Catherine
Jerzy Gudejko - Antek, chłopak Weroniki
Kalina Jędrusik - "Pstrokata", prowadząca chór w Krakowie
Aleksander Bardini - dyrygent
Władysław Kowalski - ojciec Weroniki, Janusz Sterniński (adwokat)

[edytuj] Nagrody

Film nominowany był do ośmiu nagród m.in do Złotego Globu w kategorii: najlepszy film obcojęzyczny
Otrzymał cztery nagrody, w tym trzy na festiwalu w Cannes: dla Kieślowskiego (FIPRESCI Prize), dla Irene Jacob (najlepsza aktorka) i "od rady ekumenicznej"