Pogórze Izerskie

Z Wikipedii

Pogórze Izerskie
Zasięg regionu w obrębie Polski
Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Masyw Czeski
Podprowincja	Sudety z Przedgórzem Sudeckim
Makroregion	Pogórze Zachodniosudeckie
Mezoregion	Pogórze Izerskie

Pogórze Izerskie (332.26) - północne przedpole Gór Izerskich, zasięgiem obejmujące duży teren zawarty pomiędzy Nysą Łużycką na zachodzie, a rzeką Bóbr na wschodzie. Granica północna jest umowna i wyznaczą ją warstwica 200 m w okolicy Bolesławca. Od południa od Gór Izerskich oddziela je dyslokacja tektoniczna. Osią regionu jest rzeka Kwisa przepływająca przez miasta: Mirsk, Gryfów Śląski, Leśną, Lubań i Nowogrodziec.

Wyróżnia się tu następujące mikroregiony:

• Przedgórze Izerskie,
• Wysoczyzna Siekierczyńska,
• Wzgórza Zalipiańskie,
• Dolina Kwisy,
• Wzniesienia Radoniowskie,
• Obniżenie Lubomierskie,
• Wzgórza Radomickie,
• Wzniesienia Gradowskie,
• Niecka Lwówecka,
• Dolina Bobru.

[edytuj] Budowa geologiczna

Podłoże większej części Pogórza Izerskiego stanowi blok karkonosko-izerski. Część północna obejmuje fragmenty metamorfiku kaczawskiego oraz niecki północnosudeckiej. Południowa część zbudowana jest przede wszystkim z gnejsów, a podrzędnie - łupków łyszczykowych, amfibolitów. W okolicach Zgorzelca i Platerówki występują szarogłazy. Na północy (metamorfik kaczawski) występują: fyllity, łupki serycytowe, łupki kwarcowe, zieleńce, wapienie krystaliczne, a dalej (niecka północnosudecka) - skały osadowe: piaskowce, mułowce, wapienie, margle, gipsy i anhydryty oraz skały wulkaniczne: porfiry, melafiry i ich tufy. W kilku miejscach starsze skały przebite są przez trzeciorzędowe bazalty, które wyróżniają się jako twardziele.

Starsze podłoże przykryte jest częściowo przez osady plejstoceńskie - gliny i piaski oraz lessy.

[edytuj] Atrakcje turystyczne

Malowniczy przełom Kwisy z Jeziorem Leśniańskim i Złotnickim, Lwówek Śląski, Lubomierz, zamek Czocha, zamek Gryf, zamek Rajsko, zamek Świecie, pałac w Biedrzychowicach.