Polak, Węgier, dwa bratanki, i do szabli, i do szklanki
Z Wikipedii
Polak, Węgier, dwa bratanki, i do szabli, i do szklanki (węg. Lengyel, magyar – két jó barát, együtt harcol, s issza borát) – historyczne przysłowie obecnie występujące zarówno w języku polskim jak i węgierskim, krótka rymująca się formuła mówiąca o zażyłej przyjaźni i pokrewieństwie narodu polskiego i węgierskiego.
Formuła powstała prawdopodobnie w średniowieczu. Mówi o specjalnym związku między dwoma europejskimi narodami i jest ewenementem nie mającym podobieństw w żadnych innych relacjach, tak obecnie jak i wcześniej, względem dwóch narodów.
Spis treści |
[edytuj] Historia
W historii obu krajów miało miejsce wiele zdarzeń oraz polskich i węgierskich biografii potwierdzających przesłanie tego przysłowia. Węgierskie korzenie miał uznawany za najwybitniejszego polskiego króla elekcyjnego Stefan Batory (węg. Báthory István). Władysław I Święty, król węgierski z dynastii Arpadów, urodził się w Polsce, gdzie jego ojciec znajdował się na wygnaniu. Z kolei władcą Węgier był Władysław III Warneńczyk znany na Węgrzech jako Ulászló I.
[edytuj] Badania genetyczne
Niedawne przeprowadzane badania genetyczne[1] przedstawiają dowody faktycznego pokrewieństwa obu nacji. Zarówno Polacy jak i Węgrzy mają najwyższą częstotliwość genetycznego znacznika R1a1 w Europie, który waha się i wynosi 56-60%. Obydwa narody mają również zgodnie z tymi badaniami ten sam znacznik chromosomu Y będący wskazówką mówiącą, że pochodzi od tego samego przodka i powstał ok. 10 000 lat temu.
[edytuj] Dzień Przyjaźni
12 marca 2007 parlament węgierski przyjął deklarację uznającą dzień 23 marca Dniem Przyjaźni Polsko-Węgierskiej, deklarację poparło 324 posłów, nikt się nie wstrzymał, nikt nie był przeciw[2].
Analogiczną uchwałę 16 marca 2007[3] podjął przez aklamację polski Sejm.
Przypisy
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Polak, Węgier dwa Bratanki, relacja IAR z wystawy o podstawach przyjaźni polsko-węgiegierskiej
- e-Bratanki, słownik węgiersko-polski i polsko-węgierski
