Princeps senatus
Z Wikipedii
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Princeps senatus (pol. pierwszy w senacie, najznakomitszy senator), w starożytnym Rzymie tytuł nadawany senatorowi, którego cenzorowie jako pierwszego umieścili na liście członków senatu. Tytuł nadawano na pięć lat, oprócz prestiżu dawał wymierne korzyści – uhonorowany w ten sposób senator rozpoczynał dyskusję nad złożonymi wnioskami, co mogło znacząco wpłynąć na jej przebieg.
W okresie republiki funkcję princepsa senatusa sprawowali patrycjusze, zazwyczaj byli cenzorowie.
W czasach Cesarstwa Rzymskiego miano princepsa senatusa chętnie przyjmowali kolejni cesarze, mimo iż już Oktawian August znacząco ograniczył rolę senatu w strukturze władzy Cesarstwa.
