PZL M-20 Mewa

Z Wikipedii

PZL M20 "Mewa"
Polski Piper PA34-200T Seneca II w locie
Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	PZL
Typ	samolot dyspozycyjny
Konstrukcja	półskorupowa, duralowa, podwozie chowane
Załoga	1
Historia
Data oblotu	16 września 1975
Dane techniczne
Napęd	2 x PZL-Franklin 6A-350C lub 2 x Teledyne Continental TSIO/ LTSIO-360-KB
Wymiary
Rozpiętość	11,86 m
Długość	8,72 m
Wysokość	3,02 m
Powierzchnia nośna	19,2 m²
Masa
Własna	1320 kg
Startowa	2070 kg
Osiągi
Prędkość maksymalna	360 km/h
Prędkość przelotowa	311 km/h
Prędkość minimalna	112 km/h
Prędkość wznoszenia	7,6 m/s
Pułap	7620 m
Zasięg	1240 km
Rozbieg	444 m
Dobieg	655 m
Dane operacyjne
Użytkownicy
LPR, Skytaxi, Politechnika Rzeszowska, Straż Graniczna

PZL M-20 Mewa jest samolotem dyspozycyjnym produkowanym w dawnym PZL-Mielec, zbudowanym na licencji amerykańskiego samolotu Piper Seneca II. Większość ze zbudowanych samolotów służy jako samoloty sanitarne Lotniczego Pogotowia Ratunkowego.

[edytuj] Piper PA-34 „Seneca II”

Pierwsza wersja samolotu produkcji amerykańskiej firmy Piper PA-34-200 Seneca I został oblatany w roku 1971. W 1975 wprowadzono do sprzedaży zmodyfikowaną wersję oznaczoną jako PA-34-200T Seneca II.

[edytuj] Powstanie "Mewy"

W roku 1977 PZL zawarły umowę na budowę samolotu, która zakładała, że zakłady wysyłały elementy samolotu do USA, a w zamian montowały samoloty z polskimi silnikami PZL-Franklin. Konstruktorem prowadzącym został mgr inż. Krzysztof Piwek.

Pierwszy egzemplarz samolotu zbudowany z części dostarczonych z USA pod koniec 1978 roku, natomiast pierwszy lot odbył się 25 lipca 1979 roku. Kolejne prototypy oblatano kolejno 22 września 1982r., 10 października 1985r.. w związku z problemami z seryjna produkcją silników PZL-Franklin opracowano wersję z silnikami TSIO/ LTSIO-360-KB, modyfikacja ta , będącej odpowiednikiem samolotu PA-34-220T Seneca III. Samolot z nowymi silnikami oblatano 13 października 1988 roku. W kolejnym prototypie zwiększono masę startową.

[edytuj] Produkcja i dystrybucja

Według różnych danych w dwóch seriach produkcyjnych wyprodukowano łącznie 20 ^[1] lub 23 ^[2] sztuki samolotu.

[edytuj] Ciekawostki

W 1993r. "Mewa" została nagrodzona godłem "Teraz Polska".
Politechnika Rzeszowska dysponuje 4 egzemplarzami samolotów tego typu.
Jedna „Mewa” pozostawała w dyspozycji 103 Pułku Lotnictwa Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW, rozformowanego w 2000 roku.
Jeden samolot (SN-50YG) służy także w Straży Granicznej.
Samoloty obecnie używane przez LPR zostaną wycofane w najbliższym czasie, w związku z wykupieniem PZL Mielec przez Sikorsky Aircraft Corporation i w związku z tym z rezygnacją z ubiegania się o europejski certyfikat nadzoru (EASA), bez którego wszystkie samoloty miały nie mieć prawa wzbić się w powietrze po 28 marca 2007. Po zawarciu ugody udało się jednak przedłużyć certyfikat i samoloty "Mewa" mogą nadal latać.
"Mewy" są stopniowo zastępowane przez Piaggio P.180 Avanti II.