Rachów (Ukraina)
Z Wikipedii
Rachów - (ukr. Рахів, rus. Рахово, ros. Рахов, rum. Rahău, węg. Rahó, słow. Rachov, jidysz Rachew lub Rachyw,) - miasto powiatowe w obwodzie zakarpackim Ukrainy. Liczba mieszkańców - 15,2 tys. [2001], powierzchnia - 52,42 km2. Leży na wysokości 430 m n.p.m., na południowych stokach Beskidów Połonińskich, w dolinie Cisy, u zbiegu tworzących ją Czarnej i Białej Cisy, między pasmami Świdowca i Czarnohory.
Rachów jest zamieszkany głównie przez Ukraińców (76%), liczni są Węgrzy (12%), Rosjanie (5%) i Rumuni.
Przez miasto przebiega droga regionalna R03 z Mukaczewa do Stanisławowa i równoległa do niej linia kolejowa. 19 km na południe od miasta znajduje się kolejowe przejście graniczne Diłowe - Vala Viseului. W mieście działają zakłady meblarskie, oprócz tego produkuje się wodę mineralną.
Rachów został założony prawdopodobnie przez Hucułów z Galicji. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1447. Miasto należało do Królestwa Węgier i dzieliło losy Rusi Zakarpackiej. W okresie międzywojennym stało się ośrodkiem turystyki i było znane jako "huculski Paryż". W 1957 Rachów uzyskał prawa miejskie. W mieście znajduje się siedziba władz karpackiego rezerwatu biosfery.
Podczas budowy kolei w latach 1885-1887 wiedeńscy inżynierowie wyznaczyli w okolicy miasta geograficzny środek Europy - 47°56'3" N, 24°11'30" E. W miejscu tym ustawiono dwumetrowy betonowy obelisk z napisem Locus Perennis Dilicentissime cum libella librationis quae est in Austria et Hungaria confectacum mensura gradum meridionalium et paralleloumierum Europeum. MD CCC LXXXVII.
