Radoszkowicze
Z Wikipedii
Współrzędne: 54°09' N 27°14' E
| Radoszkowicze | |||
|
|||
| Państwo |  Białoruś |
||
| Obwód | miński | ||
| Położenie | 54° 09' N 27° 14' E |
||
| Ludność • liczba ludności |
5 700 |
||
|
Położenie na mapie kraju
  Radoszkowicze
|
|||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|||
Radoszkowicze (biał. Радашковічы) – osiedle typu miejskiego w rejonie mołodeczańskim obwodu mińskiego Białorusi.
Do 1793 w granicach I Rzeczypospolitej. Istniała tu ekonomia królewska (starostwo niegrodowe) płacące 3200 zł kwarty i 1382 zł hiberny. W czasie wojny litewsko-rosyjskiej 1558-1570 Zygmunt II August postanowił latem 1567 przeprowadzić demonstrację zbrojną, licząc na wywołanie w Rosji powstania kniaziów i bojarów, niezadowolonych z rządów opryczniny. Pod Radoszkowiczami zebrało się na popis 47 000 żołnierzy - z tego 30 000 pospolitego ruszenia oraz 2 400 posiłkowych żołnierzy z Korony i ok. 100 dział.[1] W czasie III wojny północnej Karol XII stacjonował tu prawie 3 miesiące w 1708, przed wyprawą na Ukrainę. W 1792 roku król Stanisław August Poniatowski nadał Radoszkowiczom prawa miejskie.
W dwudziestoleciu międzywojennym mieściło się w Radoszkowiczach gimnazjum białoruskie, w którym nauczał m.in. Makar Kraucou.
Od 1991 miasto na niepodległej Białorusi.
[edytuj] Znane postaci związane z miastem
[edytuj] Zobacz też
Przypisy
- ↑ K. Piwarski, Niedoszła wyprawa radoszkowicka Zygmunta Augusta na Moskwę (rok 1567-1568 ), „Ateneum Wileńskie”, t. IV, Wilno 1927, s. 256-286
