Rezerwat przyrody Dziobaki
Z Wikipedii
Dziobaki – leśny, częściowy rezerwat przyrody w miejscowości Soblówka w gminie Ujsoły (powiat żywiecki), w grupie Wielkiej Raczy, w Beskidzie Żywieckim. Utworzony zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 11 grudnia 1995 r. (Monitor Polski nr 2 z 1996 r., poz. 27) zajmuje powierzchnię 13,06 ha.
Celem utworzenia rezerwatu było zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych dobrze wykształconych powierzchni buczyny karpackiej i jaworzyny ziołoroślowej w reglu dolnym.
Rezerwat położony jest na północnych stokach góry Majcherowej (1105 m n.p.m.) ponad dolinką potoku Dziobaki, w przedziale wysokości 850-1020 m n.p.m. Obejmuje oddział lasu nr 169c Nadleśnictwa Ujsoły.
W rezerwacie występują następujące zespoły leśne:
- żyzna buczyna karpacka w postaci śląsko-żywieckiej ( w dolnej i środkowej części rezerwatu);
- jaworzyna ziołoroślowa (w górnej części rezerwatu).
W żyznej buczynie karpackiej zwarcie drzew jest duże, sięga 90%. Podstawowym elementem drzewostanu jest buk zwyczajny, któremu towarzyszą klon jawor i jodła pospolita. Warstwę krzewów tworzy podrost wymienionych drzew. Runo rozwinięte jest tu bardzo bujnie. Obok żywca gruczołowatego i żywca cebulkowego występuje tu również żywiec dziewięciolistny, gatunek charakterystyczny także dla żyznej buczyny sudeckiej. Często występują również niecierpek pospolity, szczyr trwały i lepiężnik biały. Z rzadszych gatunków spotkamy tu m. in. lilię złotogłów.
Jaworzyna ziołoroślowa wykształciła się na stromym zboczu, zbudowanym w części z trudno przepuszczalnych łupków, z licznymi źródliskami. Zwarcie drzewostanu jest tu niewielkie, wynosi 30-50%. Drzewostan tworzą buk zwyczajny i klon jawor z niewielkim udziałem świerka pospolitego. Warstwa krzewów prawie wcale nie wykształcona. W przeciwieństwie do niej bardzo dobrze wykształcona jest warstwa runa, osiągająca zwarcie do 100%. Dominują w niej gatunki ziołoroślowe, jak miłosna górska, lepiężnik biały, wietlica alpejska. Mniejszy udział mają takie gatunki, jak omieg górski, modrzyk górski, jaskier platanolistny, rutewka orlikolistna czy ciemiężyca zielona. Warstwa mszysta nie odgrywa w tym zbiorowisku istotnej roli.
[edytuj] Bibliografia
- Bajgier-Kowalska Małgorzata, Łajczak Adam i in.: Przyroda Żywieckiego Parku Krajobrazowego, wyd. COLGRAFF-PRESS, Poznań 1998, ISBN 83-86258-24-1;
- Bernacki Leszek, Blarowski Andrzej, Wilczek Zbigniew: Osobliwości szaty roślinnej województwa bielskiego, wyd. COLGRAF-PRESS, Poznań 1998, ISBN 83-86258-22-5;
- Blarowski Andrzej, Gajczak Jerzy, Łajczak Adam i in.: Przyroda województwa bielskiego. Stan poznania, zagrożenia i ochrona, wyd. COLGRAF-PRESS, Poznań 1997, ISBN 83-86268-15-2;