Sean Kelly
Z Wikipedii
| Seán Kelly | |
 Sean Kelly i Jean de Gribaldy |
|
| Narodowość |  Irlandia |
| Data urodzenia | 24 maja 1956 |
| Poprzednie drużyny |
|
| Strona WWW | www.seankelly.com |
Sean Kelly (Seán James Ó Ceallaigh) (ur. 24 maja 1956 w Waterford, Irlandia), były irlandzki kolarz szosowy, najbardziej utytułowany ze swojego pokolenia.
Jako sprinterski specjalista, Kelly wygrywał w wielu jednodniowych klasykach oraz liczne etapy "Wielkich Tourów". W 1988 wygrał ponadto cały wyścig Vuelta a España i był pierwszym kolarzem w historii, który wygrał punktową klasyfikację Tour de France cztery razy (1982, 1983, 1985 i 1989).
Spis treści |
[edytuj] Osiągnięcia
Sean Kelly był jednym z dominujących i bardziej utytułowanych kolarzy lat 80. XX w. i jest uważany za jednego z najlepszych kolarzy szosowych wszech czasów. W trakcie swojej kariery, zapoczątkowanej w 1977 roku i zakończonej w 1994 roku, Kelly wygrał 9 pomników kolarstwa - wielkich klasyków, i w sumie 193 wyścigi zawodowe, co czyni go mniej utytułowanym tylko od samego Eddy'ego Merckxa.
Kelly wygrał także wyścig Paryż-Nicea siedem razy z rzędu, czego jak dotąd nie powtórzył nikt inny. Kilkakrotnie wygrywał Giro di Lombardia, Mediolan-San Remo, Paryż-Roubaix i Liège-Bastogne-Liège. Do innych ważnych osiągnięć zaliczyć można Criterium International, Grand Prix des Nations oraz wiele mniejszych narodowych tourów, włączając w to Tour de Suisse, Dookoła Kraju Basków, Dookoła Katalonii, i Dookoła Irlandii. Należy wspomnieć także o Mistrzostwach Świata w 1989 roku, które minimalnie przegrał po zaciętej walce z Gregiem Lemondem. Do rekordów Kelly'ego należy też utrzymanie przez 6 lat z rzędu pierwszej pozycji w zawodowym rankingu UCI (1978-1984). W swoim najlepszym sezonie, w 1984 roku, odniósł łącznie 33 zwycięstwa w zawodowym peletonie.
Podczas gdy większość sprinterów preferuje chowanie się w peletonie aż do ostatnich rozstrzygających metrów wyścigu, Sean Kelly potrafił uciekać samotnie, jak również dobrze czuł się na podjazdach, co udowodnił na Vuelta a España w 1988 roku. Jego zwycięstwa w Paryż-Roubaix (1984, 1986) ukazały jego zdolność do jazdy w ciężkich warunkach pogodowych i po złej nawierzchni. Podczas Tour de France potrafił utrzymać się za specjalistami od jazdy w górach. Był czwarty na Tour de France w 1985 oraz wygrał klasyfikację sprinterską (Zielona Koszulka) w 1982, 1983, 1985 oraz 1989, co uczyniło go pierwszym kolarzem, który dokonał tego cztery razy. Kelly wygrał 21 etapów w "Wielkich Tourach" - 5 w Tour de France i aż 16 w Vuelta a España.
Kelly był znany również jako specjalista od zjazdu. Jego zwycięstwo w Mediolan-San Remo w 1992 roku stało się faktem dzięki karkołomnemu zjazdowi ze wzgórza Poggio w samotnym pościgu za prowadzącym Moreno Argentinem. Na 2 km przed metą tracił do niego 20 sekund, a dogonił go tuż przed linią mety i pokonał na sprincie, mając za plecami cały peleton.
Jego 14 startów w Tour de France przypadało na ery dominacji takich kolarzy jak Eddy Merckx, Bernard Hinault, Greg Lemond, Miguel Indurain oraz wczesne lata Lance'a Armstronga, z których każdy był nastawiony głównie na ten wyścig, co w pewnym sensie tłumaczy umiarkowane sukcesy Kelly'ego w tym wyścigu. Kelly był zawodnikiem, który starał się utrzymać równą, wysoką formę w całym sezonie nie preferując szczególnie żadnego z wyścigów. Na przykład w latach 1983 i 1985 wygrał dwa odległe w czasie wyścigi w jednym roku - rozpoczynający sezon Paryż-Nicea i kończący sezon Giro di Lombardia.
[edytuj] Zwycięstwa etapowe w "Wielkich Tourach"
- 1978 - 6. etap Tour de France
- 1979 - 1. i 5. etap Vuelta a España
- 1980 - 1., 2., 14., 17., 19. etap Vuelta a España; 19., 21. etap Tour de France
- 1981 - 15. etap Tour de France
- 1982 - 12. etap Tour de France
- 1985 - 2., 9., 15. etap Vuelta a España
- 1986 - 10. i 13. etap Vuelta a España
- 1987 - 1. i 3. etap Vuelta a España
- 1988 - 11. i 20. etap (oraz klasyfikacja generalna) Vuelta a España
[edytuj] Zwycięstwa w wielkich klasykach
- Mediolan-San Remo 1986, 1992
- Paryż-Roubaix 1984, 1986
- Liège-Bastogne-Liège 1984, 1989
- Giro di Lombardia 1983, 1985, 1991 (zwycięzca edycji dla amatorów w 1976)
[edytuj] Inne 'klasyki'
- Paryż-Tours - 1984
- GP Ouest France-Plouay - 1984
- Gandawa-Wevelgem - 1988
- Grand Prix des Nations - 1986
- Tour du Haut Var - 1982
- Criterium des As - 1984,1985,1986
- GP d'Isbergues - 1983
- Paris-Bourges - 1984
[edytuj] Zwycięstwa w wyścigach wieloetapowych
- Vuelta a España - 1988
- Paryż-Nicea - 1982-1988 (7 zwycięstw pod rząd, niepobity rekord)
- Tour de Suisse - 1983, 1990
- Volta Ciclista a Catalunya - 1984, 1986
- Dookoła Kraju Basków - 1984, 1986, 1987
- Critérium International - 1983, 1984, 1987
- Setmana Catalana de Ciclisme - 1988
- Driedaagse van De Panne - 1980
- Nissan International Classic - 1985, 1986, 1987, 1991
[edytuj] Komentator
Chociaż Sean Kelly zakończył już dawno swoją karierę kolarską, nie zerwał całkowicie ze sportem - komentuje dla telewizji Eurosport wiele ważnych wyścigów kolarskich.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Gustaaf Deloor (1935) • Gustaaf Deloor (1936) • Julián Berrendero (1941) • Julián Berrendero (1942) • Delio Rodríguez (1945) • Dalmacio Langarica (1946) • Edouard Van Dyck (1947) • Bernardo Ruiz (1948) • Emilio Rodríguez (1950) • Jean Dotto (1955) • Angelo Conterno (1956) • Jesus Loroño (1957) • Jean Stablinski (1958) • Antonio Suárez (1959) • Franz De Mulder (1960) • Angelino Soler (1961) • Rudi Altig (1962) • Jacques Anquetil (1963) • Raymond Poulidor (1964) • Rolf Wolfshohl (1965) • Francisco Gabica (1966) • Jan Janssen (1967) • Felice Gimondi (1968) • Roger Pingeon (1969) • Luis Ocaña (1970) • Ferdinand Bracke (1971) • José Manuel Fuente (1972) • Eddy Merckx (1973) • José Manuel Fuente (1974) • Agustín Tamames (1975) • José Pesarrodona (1976) • Freddy Maertens (1977) • Bernard Hinault (1978) • Joop Zoetemelk (1979) • Faustino Rupérez (1980) • Giovanni Battaglin (1981) • Marino Lejarreta (1982) • Bernard Hinault (1983) • Éric Caritoux (1984) • Pedro Delgado (1985) • Álvaro Pino (1986) • Luis Herrera (1987) • Sean Kelly (1988) • Pedro Delgado (1989) • Marco Giovannetti (1990) • Melchor Mauri (1991) • Tony Rominger (1992) • Tony Rominger (1993) • Tony Rominger (1994) • Laurent Jalabert (1995) • Alex Zülle (1996) • Alex Zülle (1997) • Abraham Olano (1998) • Jan Ullrich (1999) • Roberto Heras (2000) • Ángel Casero (2001) • Aitor González (2002) • Roberto Heras (2003) • Roberto Heras (2004) • Denis Mienszow (2005) • Aleksander Winokurow (2006) • Denis Mienszow (2007) •
