Skład Armii Potomaku pod Gettysburgiem

Z Wikipedii

Ten artykuł jest teraz edytowany przez Frangern. Prosimy nie edytować strony do czasu zniknięcia tej wiadomości. Nazwa użytkownika, który dodał tę wiadomość, jest wyświetlona na stronie historii. Jeżeli ta strona nie była edytowana od paru godzin, prosimy usunąć szablon. Założeniem tego szablonu jest zmniejszenie konfliktów edycji.

Skład Armii Potomaku pod Gettysburgiem - skład federalnej Armii Potomaku podczas bitwy pod Gettysburgiem, stoczonej w dniach 1 – 3 lipca 1863 roku, z konfederacką Armią Północnej Wirginii.

Skróty nazw stopni oficerskich zastosowane w tym artykule: gen. mjr - generał major, gen. bryg. - generał brygady, płk - pułkownik, ppłk - podpułkownik, mjr - major, kpt. - kapitan, ppor. - podporucznik, por. - porucznik.

Liczebność poszczególnych korpusów, brygad, pułków i baterii odnosi się do stanu w jakim rozpoczynały one walki podczas bitwy^[1].

Spis treści 1 Armia Potomaku 1.1 Dowództwo i sztab armii 1.2 I Korpus 1.3 II Korpus 1.4 III Korpus 1.5 V Korpus 1.6 VI Korpus 1.7 XI Korpus 1.8 XII Korpus 1.9 Korpus Kawalerii 1.10 Rezerwa Artylerii Armii 2 Bibliografia 3 Przypisy 4 Zobacz też

[edytuj] Armia Potomaku

Łączna liczebność armii podczas bitwy – 92 927 żołnierzy, 358 dział

[edytuj] Dowództwo i sztab armii

Dowódca armii – gen. mjr George G. Meade^[2]
Szef sztabu – gen. mjr Daniel Butterfield
Dowódca artylerii – gen. bryg. Henry J. Hunt
Adiutant dowódcy armii^[3] – gen. bryg. Seth Williams
Szef kwatermistrzostwa^[4] – gen. bryg. Rufus Ingalls
Szef pomocy medycznej – dr Jonathan Letterman
Szef sygnalistów ^[5] – kpt. Lemuel B. Norton
Szef oficerów artylerii^[6] – ppor. John R. Edie (p.o.)
Biuro Informacji Wojskowej (wywiad) – płk George H. Sharpe
Komendant żandarmerii wojskowej^[7] – gen. bryg. Marsena R. Patrick
Dowódca oddziałów inżynieryjnych – gen. bryg. Gouverneur K. Warren

Oddziały żandarmerii (1365 żołnierzy):
93 pułk piechoty z Nowego Jorku – 371 żołnierzy; dowódca: płk John S. Crocker^[8]
8 pułk piechoty US (armii regularnej)^[9] – 401 żołnierzy (8 kompanii)^[10]; dowódca: kpt. Edwin W. H. Read ^[8]
2 pułk kawalerii z Pensylwanii – 489 żołnierzy; dowódca: płk R. Butler Price
6 pułk kawalerii z Pensylwanii – 86 żołnierzy (2 kompanie, E i I); dowódca: kpt. James Starr
18 żołnierzy wydzielonych z 1, 2, 5, 6 pułku kawalerii US

Brygada Inżynieryjna – gen. bryg. Henry W. Benham^[8]
15 pułk z Nowego Jorku – mjr Walter L. Cassin (3 kompanie)
50 pułk z Nowego Jorku – płk William H. Pettes
batalion US – kpt. George H. Mendell

Straż i ordynansi – samodzielna kompania Oneida z Nowego Jorku (42 żołnierzy; dowódca: kpt. Daniel P. Mann)
Sygnaliści – kpt. Norton, 36 żołnierzy

[edytuj] I Korpus

Dowódca korpusu – gen. mjr John F. Reynolds (zabity), gen. mjr Abner Doubleday, gen. mjr John Newton^[11]
Liczebność korpusu – 12 222 żołnierzy, 28 dział
Ochrona sztabu korpusu – kompania L z 1 pułku kawalerii z Maine (57 żołnierzy; dowódca: kpt. Constantine Taylor)

1 DYWIZJA pod dowództwem gen. bryg. Jamesa S. Wadswortha (3557 żołnierzy)

• 1 brygada^[12] pod dowództwem gen. bryg. Solomona Mereditha (ranny), płk Henry’ego A. Morrowa (ranny i wzięty do niewoli), płk Williama Robinsona^[13] (1829 żołnierzy)
  

Pułki z Wisconsin:
2 pułk – 302 żołnierzy; dowódca: płk Lucius Fairchild (ranny)^[14], mjr John Mansfield (ranny)^[15], kpt George H. Otis
6 pułk – 344, żołnierzy; dowódca: ppłk Rufus R. Dawes
7 pułk – 364 żołnierzy; dowódca: płk Robinson, mjr Mark Finnicum
19 pułk z Indiany – 308 żołnierzy; dowódca: płk Samuel J. Williams
24 pułk z Michigan – 496 żołnierzy; dowódca: płk Morrow, kpt Albert M. Edwards

• 2 brygada pod dowództwem gen. bryg. Lysandera Cutlera (2017 żołnierzy)
  

Pułki z Nowego Jorku:
76 pułk – 375 żołnierzy; dowódca: mjr Andrew J. Grover (zabity)^[16], kpt. John E. Cook
84 pułk – 318 żołnierzy; dowódca: płk Edward B. Fowler
95 pułk – 241 żołnierzy; dowódca: płk George H. Biddle (ranny)^[17], mjr Edward Pye
147 pułk – 380 żołnierzy; dowódca: ppłk Francis C. Miller (ranny)^[18], mjr George Harney
7 pułk z Indiany – 434 żołnierzy; dowódca: płk Ira G. Grover
56 pułk z Pensylwanii – 252 żołnierzy (9 kompanii); dowódca: płk J. William Hofmann

2 DYWIZJA pod dowództwem gen. bryg. Johna C. Robinsona (2997 żołnierzy)

• 1 brygada pod dowództwem gen. bryg. Gabriela Paula (ranny)^[19], płk Samuela H. Leonarda (ranny)^[20], płk Adriana R. Roota (ranny)^[21], płk Richarda Coultera (ranny)^[22], płk Petera Lyle’a (ranny)^[23], ponownie płk Coultera (1537 żołnierzy)
  

94 pułk z Nowego Jorku – 411 żołnierzy; dowódca: płk Root, mjr Samuel A. Moffett
104 pułk z Nowego Jorku – 286 żołnierzy; dowódca: płk Gilbert G. Prey
11 pułk z Pensylwanii – 292 żołnierzy; dowódca: płk Coulter, kpt. Benjamin F. Haines, kpt. John B. Overmyer
107 pułk z Pensylwanii – 2555 żołnierzy; dowódca: ppłk James MacThomson^[24], kpt. Emanuel D. Roat
16 pułk z Maine – 298 żołnierzy; dowódca: płk Charles W. Tilden (Tilton?)^[25], mjr Archibald D. Leavitt
13 pułk z Massachusetts – 284 żołnierzy; dowódca: płk Leonard, ppłk N. Walter Batchelder

• 2 brygada pod dowództwem gen. bryg. Henry'ego Baxtera (1452 żołnierzy)
  

83 pułk z Nowego Jorku – 199 żołnierzy; dowódca: ppłk Joseph A. Moesch
97 pułk z Nowego Jorku – 236 żołnierzy; dowódca: płk Charles Wheelock (wzięty do niewoli)^[26], mjr Charles Northrup
88 pułk z Pensylwanii – 274 żołnierzy; dowódca: mjr Benezet F. Foust (ranny)^[27], kpt. Henry Whiteside
90 pułk z Pensylwanii – 208 żołnierzy; dowódca: płk Peter Lyle, mjr Alfred J. Sellers
12 pułk z Massachusetts – 261 żołnierzy; dowódca: płk James L. Bates (ranny)^[28], ppłk David Allen junior

3 DYWIZJA pod dowództwem gen. mjr Doubledaya, gen. bryg. Thomasa A. Rowleya, ponownie gen. Doubledaya^[29] (4701 żołnierzy)

• 1 brygada pod dowództwem gen. bryg. Rowleya, płk Chapmana Biddle'a (1361 żołnierzy)
  

Pułki z Pensylwanii:
121 pułk – 363 żołnierzy; dowódca: mjr Alexander Biddle, płk Chapman Biddle, ponownie mjr Biddle
142 pułk – 336 żołnierzy; dowódca: płk Robert P. Cummins (śmiertelnie ranny)^[30], ppłk A. B. McCalmont
151 pułk – 467 żołnierzy; dowódca: ppłk George F. McFarland (ranny)^[31], kpt. Walter L. Owens, płk Harrison Allen
80 pułk z Nowego Jorku – 287 żołnierzy; dowódca: płk Theodore B. Gates

• 2 brygada^[32] pod dowództwem płk Roya Stone'a (ranny)^[33], płk Langhorne’a Wistera (ranny)^[34], płk Edmunda L. Dana (1317 żołnierzy)
  

Pułki z Pensylwanii:
143 pułk – 465 żołnierzy; dowódca: płk Dana, ppłk John D. Musser
149 pułk – 450 żołnierzy; dowódca: ppłk Walton Dwight (ranny)^[35], kpt. James Glenn
150 pułk – 400 żołnierzy; dowódca: płk Wister, ppłk H. S. Huidekoper (ranny)^[36], kpt. Cornelius C. Widdis

• 3 brygada^[37] pod dowództwem gen. bryg. George'a J. Stannarda (ranny)^[38], płk Francisa V. Randalla (1950 żołnierzy)
  

Pułki z Vermontu:
12 pułk – 641 żołnierzy; dowódca: płk Asa P. Blunt^[39]
13 pułk – 636 żołnierzy; dowódca: płk Randall, mjr Joseph J. Boynton, ppłk William D. Munson
14 pułk – 647 żołnierzy; dowódca: płk William T. Nichols
15 pułk – 637 żołnierzy; dowódca: płk Redfield Proctor^[40]
16 pułk – 661 żołnierzy; dowódca: płk Wheelock G. Veazey

Brygada artylerii pod dowództwem płk Charlesa S. Wainwrighta (5 baterii, 28 dział, 596 żołnierzy)
Bateria B z 2 pułku artylerii lekkiej z Maine – 6 dział gwintowanych, 117 żołnierzy; dowódca: kpt. James A. Hall
Bateria E z 5 pułku artylerii lekkiej z Maine – 6 dział gładkolufowych typu Napoleon, 119 żołnierzy; dowódca: kpt. Greenleaf T. Stevens, ppor. Edward N. Whittier
Bateria L z 1 pułku artylerii lekkiej z Nowego Jorku – 6 dział gwintowanych, 124 żołnierzy, dowódca: kpt. Gilbert H. Reynolds (ranny)^[41], ppor. George Breck
Bateria B z 1 pułku artylerii lekkiej z Pensylwanii – 4 działa gwintowane, 106 żołnierzy; dowódca: kpt. James H. Cooper,
Bateria B z 4 pułku US – 6 dział gwintowanych, 124 żołnierzy; dowódca: ppor. James Stewart,

[edytuj] II Korpus

Dowódca korpusu – gen. mjr Winfield S. Hancock, gen. bryg. John Gibbon, ponownie gen. Hancock, gen. bryg. William Hays^[42]
Liczebność korpusu – 11 347 żołnierzy, 28 dział
Ochrona sztabu korpusu – kompanie D i K z 6 pułku kawalerii z Nowego Jorku (64 żołnierzy; dowódca: kpt. Riley Johnson), kompanie E i H z 17 pułku kawalerii z Pensylwanii (100 żołnierzy)
Żandarmeria – kompania L z 1 pułku z Minnesoty (48 żołnierzy)

1 DYWIZJA pod dowództwem gen. Johna Caldwella (3215 żołnierzy)
Żandarmeria – kompania B z 116 pułku z Pensylwanii (32 żołnierzy), kompanie A, B i K z 53 pułku piechoty z Pensylwanii (70 żołnierzy)

• 1 brygada pod dowództwem płk Edwarda E. Crossa (śmiertelnie ranny)^[43], płk H. Boyda McKeena (853 żołnierzy)
  

81 pułk z Pensylwanii – 175 żołnierzy; dowódca: płk McKeen (McKean?), ppłk Amos Stroh
148 pułk z Pensylwanii – 392 żołnierzy; dowódca: ppłk Robert McFarlane
5 pułk z New Hampshire – 179 żołnierzy; dowódca: ppłk Charles E. Hapgood
61 pułk z Nowego Jorku – 104 żołnierzy; dowódca: ppłk K. Oscar Broady
6 pułk kawalerii z Pensylwanii – 81 żołnierzy (kompanie E i I)

• 2 brygada^[44] pod dowództwem płk Patricka Kelly'ego (532 żołnierzy)
  

Pułki z Nowego Jorku:
63 pułk – 75 żołnierzy (tylko 2 kompanie); dowódca: ppłk Richard C. Bentley (ranny)^[45], kpt. Thomas Touhy
69 pułk – 75 żołnierzy (tylko 2 kompanie); dowódca: kpt. Richard Moroney (ranny)^[46], ppor. James J. Smith
88 pułk – 90 żołnierzy (tylko 2 kompanie); dowódca: kpt. Denis F. Burke 116 pułk z Pensylwanii – 98żołnierzy (tylko 4 kompanie); dowódca: mjr St. Clair A. Mulholland
28 pułk z Massachusetts – 224 żołnierzy; dowódca: płk Richard Byrnes

• 3 brygada gen. bryg. Samuela K. Zooka (śmiertelnie ranny)^[47], ppłk Johna Frasera (978 żołnierzy)
  

Pułki z Nowego Jorku:
52 pułk – 149 żołnierzy^[48]; dowódca: ppłk Charles Godfrey Freudenberg (ranny)^[49], kpt. William Scherrer
57 pułk – 175 żołnierzy; dowódca: ppłk Alford B. Chapman
66 pułk – 147 żołnierzy; dowódca: płk Orlando H. Morris (ranny)^[50], ppłk John S. Hammell^[51], mjr Peter Nelson
140 pułk z Pensylwanii – 515 żołnierzy; dowódca: płk Richard P. Roberts (zabity)^[52], ppłk Fraser

• 4 brygada pod dowództwem płk Johna R. Brooke'a (851 żołnierzy)
  

53 pułk z Pensylwanii – 136 żołnierzy; dowódca: ppłk Richards McMichael
145 pułk z Pensylwanii – 202 żołnierzy (7 kompanii); dowódca: płk Hiram L. Brown (ranny)^[53], kpt. John W. Reynolds (ranny)^[54], kpt. Moses W. Oliver
27 pułk z Connecticut – 75 żołnierzy (tylko 2 kompanie); dowódca: ppłk Henry C. Merwin (zabity)^[55], mjr James H. Coburn
2 pułk z Delaware – 234 żołnierzy; dowódca: płk William P. Baily (ranny)^[56], kpt. Charles H. Christman
64 pułk z Nowego Jorku – 204 żołnierzy; dowódca: płk Daniel G. Bingham (ranny)^[57], mjr Leman W. Bradley

2 DYWIZJA pod dowództwem gen. bryg. Gibbona, gen. bryg. Williama Harrowa, ponownie gen. Gibbona (ranny)^[58] (3608 żołnierzy)

• 1 brygada gen. Harrowa (1366 żołnierzy)
  

19 pułk z Maine – 439 żołnierzy; dowódca: płk Francis E. Heath (ranny)^[59], ppłk Henry W. Cunningham
15 pułk z Massachusetts – 239 żołnierzy; dowódca: płk George H. Ward (śmiertelnie ranny)^[60], ppłk George C. Joslin
82 pułk z Nowego Jorku – 355 żołnierzy; dowódca: ppłk James Huston (śmiertelnie ranny)^[61], kpt. John Darrow
1 pułk z Minnesoty – 362 żołnierzy^[62] i 32 z; dowódca: płk William Colvill junior (ranny)^[63], kpt. Nathan S. Messick (zabity)^[64], kpt. Henry C. Coates

• 2 brygada^[65] pod dowództwem gen. bryg. Alexandra S. Webba (ranny)^[66] (1224 żołnierzy)
  

Pułki z Pensylwanii:
69 pułk – 284 żołnierzy; dowódca: płk Dennis O'Kane (śmiertelnie ranny)^[67], kpt. William Davis
71 pułk – 261 żołnierzy; dowódca: płk Richard Penn-Smith
72 pułk – 380 żołnierzy; dowódca: płk Dewitt C. Baxter (ranny)^[68], ppłk Theodore Hesser
106 pułk – 280 żołnierzy; dowódca: ppłk William L. Curry

• 3 brygada pod dowództwem płk Normana J. Halla (920 żołnierzy)^[69]
  

19 pułk z Massachusetts – 163 żołnierzy; dowódca: płk Arthur F. Devereux
20 pułk z Massachusetts – 243 żołnierzy; dowódca: płk Paul J. Revere (śmiertelnie ranny)^[70], ppłk George N. Macy (ranny)^[71], kpt. Henry L. Abbott
42 pułk z Nowego Jorku – 197 żołnierzy; dowódca: płk James E. Mallon
59 pułk z Nowego Jorku – 152 żołnierzy (tylko 4 kompanie); dowódca: płk Max A. Thoman (śmiertelnie ranny)^[72], kpt. William McFadden
7 pułk z Michigan – 165 żołnierzy; dowódca: ppłk Amos E. Steele junior (zabity)^[73], mjr Sylvanus W. Curtis

3 DYWIZJA pod dowództwem gen. bryg. Alexandra Haysa (3664 żołnierzy)
Żandarmeria – 10 batalion nowojorski (82 żołnierzy; dowódca: mjr George F. Hopper)

• 1 brygada^[74] pod dowództwem płk Samuela S. Carolla (942 żołnierzy)
  

4 pułk z Ohio – 229 żołnierzy; dowódca: ppłk Leonard W. Carpenter
8 pułk z Ohio – 209 żołnierzy; dowódca: ppłk Franklin Sawyer
14 pułk z Indiany – 191 żołnierzy; dowódca: płk John Coons
7 pułk z Wirginii Zachodniej – 235 żołnierzy; dowódca: ppłk Jonathan H. Lockwood

• 2 brygada pod dowództwem płk Thomasa A. Smytha (ranny)^[75], ppłk Francisa E. Pierce’a (1103 żołnierzy)
  

14 pułk z Connecticut – 172 żołnierzy; dowódca: mjr Theodore G. Ellis
108 pułk z Nowego Jorku – 200 żołnierzy; dowódca: ppłk Pierce
batalion 10 pułku z Nowego Jorku – 82 żołnierzy; dowódca: mjr George F. Hopper
12 pułk z New Jersey – 444 żołnierzy; dowódca: mjr John T. Hill
1 pułk z Delaware – 251 żołnierzy; dowódca: ppłk Edward P. Harris^[76], kpt. Thomas B. Hizar (ranny)^[77], ppor. William Smith (śmiertelnie ranny)^[78], ppor. John T. Dent

• 3 brygada pod dowództwem płk George'a Willarda (zabity)^[79], płk Eliakima Sherrilla (śmiertelnie ranny)^[80], ppłk Jamesa M. Bulla (1508 żołnierzy)
  

Pułki z Nowego Jorku:
39 pułk^[81] – 269 żołnierzy (tylko 4 kompanie); dowódca: mjr Hugo Hildebrandt
111 pułk – 390 żołnierzy; dowódca: płk Clinton D. MacDougall (ranny)^[82], ppłk Isaac M. Lusk (ranny)^[83], kpt. Aaron P. Seeley
125 pułk – 392 żołnierzy; dowódca: ppłk Levin Crandell
126 pułk – 455 żołnierzy; dowódca: płk Sherrill, ppłk James M. Bull

Brygada artylerii pod dowództwem kpt. Johna G. Hazarda (5 baterii, 28 dział, 605 żołnierzy)
Bateria B z 1 pułku artylerii lekkiej z Nowego Jorku – 4 działa gwintowane typu Parott, 117 artylerzystów, dowódca: por Albert S. Sheldon (ranny)^[84], kpt. James McKay Rorty (zabity)^[85], por. Robert E. Rogers
Bateria A z 1 pułku artylerii lekkiej z Rhode Island – 6 dział gwintowanych, 117 artylerzystów; dowódca: kpt. William A. Arnold
Bateria B z 1 pułku artylerii lekkiej z Rhode Island – 6 dział gładkolufowych typu Napoleon, 129 artylerzystów; dowódca: por. T. Fred. Brown (ranny)^[86], por. Walter S. Perrin
Bateria I z 1 pułku artylerii lekkiej US – 6 dział gładkolufowych typu Napoleon, 112 artylerzystów; dowódca: por. George A. Woodruff (śmiertelnie ranny)^[87], por. Tully McCrea
Bateria A z 4 pułku artylerii lekkiej US – 6 dział gwintowanych typu Ordinance Rifles, 126 artylerzystów; dowódca: por. Alonzo H. Cushing (zabity)^[88], sierżant Frederick Fuger

[edytuj] III Korpus

Dowódca korpusu – gen. mjr Daniel E. Sickles, gen. mjr Hancock, gen. mjr Daniel B. Birney^[89]
Liczebność korpusu^[90] – 10 675 żołnierzy, 30 dział

1 DYWIZJA pod dowództwem gen. Birneya, gen. bryg. J. H. Warda (5095 żołnierzy)

• 1 brygada pod dowództwem gen. bryg. Charlesa K. Grahama (ranny i wzięty do niewoli)^[91], płk Andrewa H. Tippina (1516 żołnierzy)
  

Pułki z Pensylwanii:
57 pułk – 207 żołnierzy (8 kompanii); dowódca: płk Peter Sides (ranny)^[92], kpt. Alanson H. Nelson
63 pułk – 246 żołnierzy; dowódca: mjr John A. Danks
68 pułk – 320 żołnierzy; dowódca: płk Andrew H. Tippin, kpt. Milton S. Davis
105 pułk – 274 żołnierzy; dowódca: płk Calvin A. Craig
114 pułk^[93] – 259 żołnierzy; dowódca: ppłk Frederick F. Cavada (wzięty do niewoli)^[94], kpt. Edward R. Bowen
141 pułk – 209 żołnierzy; dowódca: płk Henry J. Madill

• 2 brygada pod dowództwem gen. Warda, płk Hirama Berdana (2188 żołnierzy)
  

86 pułk z Nowego Jorku – 287 żołnierzy; dowódca: płk Benjamin L. Higgins
124 pułk z Nowego Jorku – 238 żołnierzy; dowódca: płk Augustus Van Horne Ellis (zabity)^[95], ppłk Francis M. Cummins
3 pułk z Maine – 210 żołnierzy; dowódca: płk Moses B. Lakeman
4 pułk z Maine – 287 żołnierzy; dowódca: płk Elijah Walker (ranny)^[96], kpt. Edwin Libby
20 pułk z Indiany – 401 żołnierzy; dowódca: płk John Wheeler (zabity)^[97], ppłk William C. L. Taylor
99 pułk z Pensylwanii – 277 żołnierzy; dowódca: mjr John W. Moore
1 pułk strzelców wyborowych US – 313 żołnierzy; dowódca: płk Berdan, ppłk Casper Trepp
2 pułk strzelców wyborowych US – 169 żołnierzy (8 kompanii); dowódca: mjr Homer R. Stoughton

• 3 brygada pod dowództwem płk Philipa R. de Trobrianda (1387 żołnierzy)
  

3 pułk z Michigan – 237 żołnierzy; dowódca: płk Byron R. Pierce (ranny)^[98], ppłk Edwin S. Pierce
5 pułk z Michigan – 216 żołnierzy; dowódca: ppłk John Pulford
17 pułk z Maine – 350 żołnierzy; dowódca: ppłk Charles B. Merrill
40 pułk z Nowego Jorku – 431 żołnierzy; dowódca: płk Thomas W. Egan
110 pułk z Pensylwanii – 152 żołnierzy (6 kompanii); dowódca: ppłk David M. Jones (ranny)^[99], mjr Isaac Rogers

2 DYWIZJA pod dowództwem gen. bryg. Andrew A. Humphreysa (4924 żołnierzy)

• 1 brygada pod dowództwem gen. bryg. Josepha B. Carra (1718 żołnierzy)
  

Pułki z Massachusetts:
1 pułk – 321 żołnierzy; dowódca: ppłk Clark B. Baldwin
11 pułk – 286 żołnierzy; dowódca: ppłk Porter D. Tripp
16 pułk – 245 żołnierzy; dowódca: ppłk Waldo Merriam, kpt. Matthew Donovan
12 pułk z New Hampshire – 224 żołnierzy; dowódca: kpt. John F. Langley
11 pułk z New Jersey – 275 żołnierzy; dowódca: płk Robert McAllister (ranny)^[100], kpt. Luther Martin (zabity)^[101], ppor. John Schoonover (ranny)^[102], kpt. William H. Lloyd (ranny)^[103], kpt. Samuel T. Sleeper, ponownie ppor. Schoonover
26 pułk z Pensylwanii – 365 żołnierzy; dowódca: mjr Robert L. Bodine
84 pułk z Pensylwanii^[104] – dowódca płk Milton Opp

• 2 brygada pod dowództwem płk Williama R. Brewstera (1837 żołnierzy)

Pułki z Nowego Jorku:
70 pułk – 288 żołnierzy; dowódca: płk J. Egbert Farnum
71 pułk – 243 żołnierzy; dowódca: płk Henry L. Potter
72 pułk – 305 żołnierzy; dowódca: płk John S. Austin (ranny)^[105], ppłk John Leonard
73 pułk – 349 żołnierzy; dowódca: mjr Michael W. Burns
74 pułk – 266 żołnierzy; dowódca: ppłk Thomas Holt
120 pułk – 383 żołnierzy; dowódca: ppłk Cornelius D. Westbrook (ranny)^[106], mjr John R. Tappen

• 3 brygada pod dowództwem płk George'a C. Burlinga (1365 żołnierzy)
  

Pułki z New Jersey:
5 pułk – 206 żołnierzy; dowódca: płk William J. Sewell (ranny)^[107], kpt. Thomas C. Godfrey, kpt. Henry H. Woolsey
6 pułk – 207 żołnierzy; dowódca: ppłk Stephen R. Gilkyson
7 pułk – 275 żołnierzy; dowódca: płk Louis R. Francine, ppłk Frederick Cooper
8 pułk – 170 żołnierzy; dowódca: płk John Ramsey, kpt. John G. Langston
115 pułk z Pensylwanii – 151 żołnierzy; dowódca: mjr John P. Dunne
2 pułk z New Hampshire – 354 żołnierzy; dowódca: płk Edward L. Bailey

Brygada artylerii pod dowództwem kpt. George'a A. Randolpha (ranny)^[108], kpt. A. Judsona Clarka (5 baterii, 30 dział, 596 artylerzystów)
Bateria z 1 pułku artylerii lekkiej z New Jersey – 6 dział gwintowanych typu Parrot, 131 artylerzystów; dowódca: kpt. Clark, ppor. Robert Sims
Bateria D z 1 pułku artylerii lekkiej z Nowego Jorku – 6 dział gładkolufowych typu Napoleon, 116 artylerzystów; dowódca: kpt. George B. Winslow
Bateria E z 1 pułku artylerii lekkiej z Rhode Island – 6 dział gładkolufowych typu typu Napoleon, 108 artylerzystów; dowódca: ppor. John K. Bucklyn (ranny)^[109], ppor. Benjamin Freeborn
Bateria K z 4 pułku artylerii US – 6 dział gładkolufowych typu Napoleon, 121 artylerzystów; dowódca: ppor. Francis W. Seeley (ranny)^[110], ppor. Robert James
Bateria z 4 pułku artylerii lekkiej z Nowego Jorku – 6 dział gwintowanych typu Parrot, 126 artylerzystów; dowódca: kpt. James E. Smith

[edytuj] V Korpus

Dowódca korpusu – gen. mjr George Sykes^[111]
Liczebność korpusu – 10 907 żołnierzy, 26 dział
Ochrona sztabu korpusu – kompanie D i H z 17 pułku kawalerii z Pensylwanii (78 żołnierzy; dowódca: kpt. William Thompson)
Żandarmeria – kompanie D i E z 12 pułku Nowego Jorku (99 żołnierzy; dowódca: kpt. Henry W. Rider)

1 DYWIZJA pod dowództwem gen. bryg. Jamesa Barnesa (3417 żołnierzy)

• 1 brygada pod dowództwem płk Williama S. Tiltona (655 żołnierzy)
  

18 pułk z Massachusetts – 139 żołnierzy; dowódca: płk Joseph Hayes
22 pułk z Massachusetts – 137 żołnierzy^[112]; dowódca: ppłk Thomas Sherwin junior
1 pułk z Michigan – 145 żołnierzy; dowódca: płk Ira C. Abbott (ranny)^[113], ppłk William A. Throop
118 pułk z Pensylwanii – 233 żołnierzy; dowódca: ppłk James Gwyn

• 2 brygada pod dowództwem płk Jacoba B. Sweitzera (1422 żołnierzy)
  

9 pułk z Massachusetts – 411 żołnierzy; dowódca: płk Patrick R. Guiney
32 pułk z Massachusetts – 242 żołnierzy; dowódca: płk George L. Prescott
4 pułk z Michigan – 342 żołnierzy; dowódca: płk Harrison H. Jeffords (śmiertelnie ranny)^[114], ppłk George W. Lumbard
62 pułk z Pensylwanii – 426 żołnierzy; dowódca: ppłk James C. Hull

• 3 brygada pod dowództwem płk Stronga Vincenta (śmiertelnie ranny)^[115] , płk Jamesa C. Rice’a (1335 żołnierzy)
  

20 pułk z Maine – 386 żołnierzy; dowódca: płk Joshua L. Chamberlain
44 pułk z Nowego Jorku – 391 żołnierzy; dowódca: płk Rice, ppłk Freeman Conner
83 pułk z Pensylwanii – 295 żołnierzy; dowódca: kpt. Orpheus S. Woodward
16 pułk z Michigan – 263 żołnierzy^[116]; dowódca: ppłk Norval E. Welch

2 DYWIZJA pod dowództwem gen. bryg. Romeyna B. Ayersa^[117] (4021 żołnierzy)

• 1 brygada pod dowództwem płk Hannibala Daya (1574 żołnierzy)
  

Pułki US:
3 pułk – 201 żołnierzy (6 kompanii); dowódca: kpt. Henry W. Freedley (ranny)^[118], kpt. Richard G. Lay
4 pułk – 173 żołnierzy (4 kompanie); dowódca: kpt. Julius W. Adams junior
6 pułk – 196 żołnierzy (5 kompanii); dowódca: kpt. Levi C. Bootes
12 pułk – 413 żołnierzy (8 kompanii); dowódca: kpt. Thomas S. Dunn
14 pułk – 490 żołnierzy (8 kompanii); dowódca: mjr Grotius R. Giddings

• 2 brygada pod dowództwem płk Sidneya Burbanka (958 żołnierzy)
  

Pułki US:
2 pułk – 201 żołnierzy (6 kompanii); dowódca: mjr Arthur T. Lee (ranny)^[119], kpt. Samuel A. McKee
7 pułk – 116 żołnierzy (4 kompanie); dowódca: kpt. David P. Hancock
10 pułk – 93 żołnierzy (3 kompanie); dowódca: kpt. William Clinton
11 pułk – 286 żołnierzy (6 kompanii); dowódca: mjr DeLancey Floyd-Jones
17 pułk – 260 żołnierzy (7 kompanii); dowódca: ppłk J. Durell Greene

• 3 brygada pod dowództwem gen. bryg. Stephana H. Weeda (zabity)^[120], płk Kennera Garrarda (1484 żołnierzy)
  

140 pułk z Nowego Jorku – 447 żołnierzy; dowódca: płk Patrick O'Rorke (zabity)^[121], ppłk Louis Ernst
146 pułk z Nowego Jorku – 454 żołnierzy; dowódca: płk Garrard, ppłk David T. Jenkins
91 pułk z Pensylwanii – 210 żołnierzy; dowódca: ppłk Joseph H. Sinex
155 pułk z Pensylwanii – 424 żołnierzy; dowódca: ppłk John H. Cain

3 DYWIZJA^[122] pod dowództwem gen. bryg. Samuela W. Crawforda (2853 żołnierzy)

• 1 brygada pod dowództwem płk Williama Mc Candlessa (1243 żołnierzy)

Pułki rezerwowe z Pensylwanii:
1 pułk – 377 żołnierzy (9 kompanii); dowódca: płk William C. Talley
2 pułk – 232 żołnierzy; dowódca: ppłk George A. Woodward
6 pułk – 323 żołnierzy; dowódca: ppłk Wellington H. Ent
13 pułk^[123] – 297 żołnierzy; dowódca: płk Charles F. Taylor (zabity)^[124], mjr William R. Hartshorne

• 3 brygada pod dowództwem płk Josepha Fischera (1605 żołnierzy)

Pułki rezerwowe z Pensylwanii:
5 pułk – 284 żołnierzy; dowódca: ppłk George Dare
9 pułk – 320 żołnierzy; dowódca: ppłk James McK. Snodgrass
10 pułk – 401 żołnierzy; dowódca: płk Adoniram J. Warner
11 pułk – 327 żołnierzy; dowódca: płk Samuel M. Jackson
12 pułk – 272 żołnierzy (9 kompanii); dowódca: płk Martin D. Hardin

Brygada artylerii pod dowództwem kpt. Augustusa P. Mortona (5 baterii, 26 dział, 432 żołnierzy)
Bateria C z 3 pułku artylerii z Massachusetts – 6 dział gładkolufowych typu Napoleon, 115 żołnierzy ; dowódca: ppor. Aaron F. Walcott
Bateria C z 1 pułku artylerii z Nowego Jorku – 4 działa gwintowane, 62 żołnierzy; dowódca: kpt. Almont Barnes
Bateria L z 1 pułku artylerii lekkiej z Ohio – 6 dział gładkolufowych typu Napoleon, 113 żołnierzy; dowódca: kpt. Frank C. Gibbs
Bateria D z 5 pułku artylerii US – 6 dział gwintowanych typu Parrot, 68 żołnierzy; dowódca: ppor. Charles E. Hazlett (zginął)^[125], ppor. Benjamin F. Rittenhouse
Bateria I z 5 pułku artylerii US – 4 działa gwintowane, 71 żołnierzy; dowódca: ppor. Malbone F. Watson (ranny)^[126], ppor. Charles C. MacConnell

[edytuj] VI Korpus

Dowódca korpusu – gen. mjr John Sedgwick^[127]
Liczebność korpusu – 13 577 żołnierzy, 46 dział
Ochrona sztabu korpusu – kompania L z 1 pułku kawalerii z New Jersey (38 żołnierzy; dowódca: kpt. William S. Craft)
Żandarmeria – kompania H z 1 pułku kawalerii z Pensylwanii (54 żołnierzy; dowódca: kpt. Craft)

1 DYWIZJA pod dowództwem gen. bryg. Horatio G. Wrighta (4207 żołnierzy)
Żandarmeria – 3 kompanie z 4 pułku piechoty z New Jersey (80 żołnierzy; dowódca: kpt. William R. Maxwell)

• 1 brygada^[128] pod dowództwem gen. bryg. Alfreda Torberta (1319 żołnierzy)

Pułki z New Jersey:
1 pułk – 253 żołnierzy; dowódca: ppłk William Henry junior
2 pułk – 357 żołnierzy; dowódca: ppłk Charles Wiebecke
3 pułk – 281 żołnierzy; dowódca: ppłk Edward L. Campbell
15 pułk – 410 żołnierzy; dowódca: płk William H. Penrose

• 2 brygada pod dowództwem gen. bryg. Josepha J. Barletta (1322 żołnierzy)

95 pułk z Pensylwanii – 308 żołnierzy; dowódca: ppłk Edward Carroll
96 pułk z Pensylwanii – 308 żołnierzy; dowódca: mjr William H. Lessig
5 pułk z Maine – 293 żołnierzy; dowódca: płk Clark S. Edwards
121 pułk z Nowego Jorku – 409 żołnierzy; dowódca: płk Emory Upton

• 3 brygada pod dowództwem gen. bryg. Davida A. Russella (1480 żołnierzy)

49 pułk z Pensylwanii – 275 żołnierzy (4 kompanie); dowódca: ppłk Thomas M. Hulings
119 pułk z Pensylwanii – 403 żołnierzy; dowódca: płk Peter C. Ellmaker
6 pułk z Maine – dowódca: 377 żołnierzy; płk Hiram Burnham
5 pułk z Wisconsin – 419 żołnierzy; dowódca: płk Thomas S. Allen

2 DYWIZJA^[129] pod dowództwem gen. bryg. Albiona P. Howe'a (3603 żołnierzy)

• 2 brygada^[130] pod dowództwem płk Lewisa A. Granta (1827 żołnierzy)

Pułki z Vermontu:
2 pułk – 443 żołnierzy; dowódca: płk James H. Walbridge
3 pułk – 364 żołnierzy; dowódca: płk Thomas O. Seaver
4 pułk – 380 żołnierzy; dowódca: płk Charles B. Stoughton
5 pułk – 294 żołnierzy; dowódca: ppłk John R. Lewis
6 pułk – 330 żołnierzy; dowódca: płk Elisha L. Barney

• 3 brygada pod dowództwem gen. bryg. Thomasa H. Neilla (1773 żołnierzy)

Pułki z Nowego Jorku:
33 pułk – dowódca: kpt. Henry J. Gifford
43 pułk – 370 żołnierzy; dowódca: ppłk John Wilson
49 pułk – dowódca: płk Daniel D. Bidwell
77 pułk – 367 żołnierzy; dowódca: ppłk Winsor B. French
61 pułk z Pensylwanii – 286 żołnierzy; dowódca: ppłk George F. Smith
7 pułk z Maine – 261 żołnierzy (6 kompanii); dowódca: ppłk Selden Connor

3 DYWIZJA pod dowództwem gen. mjr Johna Newtona, gen. bryg. Franka Wheatona^[131] (4731 żołnierzy)

• 1 brygada pod dowództwem gen. bryg. Alexandra Shalera (1766 żołnierzy)

Pułki z Nowego Jorku:
65 pułk – 276 żołnierzy; dowódca: płk Joseph E. Hamblin
67 pułk – 349 żołnierzy; dowódca: płk Nelson Cross
122 pułk – 395 żołnierzy; dowódca: płk Silas Titus
23 pułk z Pensylwanii – 466 żołnierzy; dowódca: ppłk John F. Glenn
82 pułk z Pensylwanii – 277 żołnierzy; dowódca: płk Isaac C. Bassett

• 2 brygada pod dowództwem płk Henry'ego L. Eustisa (1591 żołnierzy)

Pułki z Massachusetts:
7 pułk – 319 żołnierzy; dowódca: ppłk Franklin P. Harlow
10 pułk – 360 żołnierzy; dowódca: ppłk Joseph B. Parsons
37 pułk – 564 żołnierzy; dowódca: płk Oliver Edwards
2 pułk z Rhode Island – 347 żołnierzy; dowódca: płk Horatio Rogers junior

• 3 brygada pod dowództwem gen. bryg. Wheatona, płk Davida J. Nevina (1368 żołnierzy)

Pułki z Pensylwanii:
93 pułk – 234 żołnierzy; dowódca: mjr John I. Nevin
98 pułk – 351 żołnierzy; dowódca: mjr John B. Kohler
102 pułk^[132] – 103 żołnierzy; dowódca: płk John W. Patterson
139 pułk – 442 żołnierzy; dowódca: płk Frederick H. Collier (ranny)^[133], ppłk William H. Moody
62 pułk z Nowego Jorku – 237 żołnierzy; dowódca: płk Nevin, ppłk Theodore B. Hamilton

Brygada artylerii pod dowództwem płk Charlesa H. Tompkinsa (8 baterii, 46 dział, 937 żołnierzy)
Bateria A z 1 pułku artylerii lekkiej z Massachusetts – 6 dział gładkolufowych typu Napoleon, 135 żołnierzy; dowódca: kpt. William H. McCartney
Bateria C z 1 pułku artylerii z Rhode Island – 6 dział gwintowanych, 116 żołnierzy; dowódca: kpt. Richard Waterman
Bateria G z 1 pułku artylerii z Rhode Island – 6 dział gwintowanych typu Parrot, 126 żołnierzy; dowódca: kpt. George W. Adams
Bateria D z 2 pułku artylerii US – 6 dział gładkolufowych typu Napoleon, 126 żołnierzy, dowódca: ppor Edward B. Williston
Bateria G z 2 pułku artylerii US – 6 dział gładkolufowych typu Napoleon, 101 żołnierzy; dowódca: ppor John H. Butler
Bateria F z 5 pułku artylerii US – 6 dział gwintowanych typu Parrot, 116 żołnierzy; dowódca: ppor Leonard Martin
Bateria niezależna z 1 pułku artylerii z Nowego Jorku – 6 dział gwintowanych, 103 żołnierzy; dowódca: kpt. Andrew Cowan
Bateria niezależna z 3 pułku artylerii z Nowego Jorku – 6 dział gwintowanych typu Parrot, 11 żołnierzy, dowódca: kpt. William A. Harn

[edytuj] XI Korpus

Dowódca korpusu – gen. mjr Oliver O. Howard, gen. mjr. Carl Schurz, ponownie gen. Howard^[134]
Liczebność korpusu – 9054 żołnierzy, 24 działa
Ochrona sztabu korpusu – kompanie I i K z 1 pułku kawalerii z Indiany (50 żołnierzy; dowódca: kpt. Abram Sharra), jedna kompania 8 pułku piechoty z Nowego Jorku (40 żołnierzy; dowódca: ppor. Hermann Foerster)
Żandarmeria – kompania K z 17 pułku kawalerii z Pensylwanii (36 żołnierzy)

1 DYWIZJA pod dowództwem gen. bryg. Francisa C. Barlowa (ranny i wzięty do niewoli)^[135], gen. bryg. Adalberta Amesa (2459 żołnierzy)

• 1 brygada pod dowództwem płk Leopolda von Gilsa (1118 żołnierzy)
  

Pułki z Nowego Jorku:
41 pułk – 218 żołnierzy (9 kompanii); dowódca: ppłk Detleo von Einsiedel
54 pułk – 183 żołnierzy; dowódca: mjr Stephen Kovacs (wzięty do niewoli)^[136], ppor. Ernst Both
68 pułk – 226 żołnierzy; dowódca: płk Gotthilf Bourry
153 pułk z Pensylwanii – 487 żołnierzy; dowódca: mjr John F. Frueauff

• 2 brygada pod dowództwem gen. Amesa, płk Andrew L. Harrisa (1337 żołnierzy)
  

Pułki z Ohio:
25 pułk – 220 żołnierzy; dowódca: ppłk Jeremiah Williams (wzięty do niewoli)^[137], kpt. Nathaniel J. Manning (ranny)^[138], ppor. William Maloney (ranny)^[139], ppor. Israel White
75 pułk – 269 żołnierzy; dowódca: płk Harris, kpt. George B. Fox
107 pułk – 458 żołnierzy; dowódca: płk Seraphim Meyer, kpt. John M. Lutz
17 pułk z Connecticut – 386 żołnierzy; dowódca: ppłk Douglas Fowler (zabity)^[140], mjr Allen G. Brady

2 DYWIZJA pod dowództwem gen. bryg. Adolfa von Steinwehra (2775 żołnierzy)

• 1 brygada pod dowództwem płk Charlesa R. Costera (1156 żołnierzy)
  

27 pułk z Pensylwanii – 277 żołnierzy; dowódca: ppłk Lorenz Cantador
73 pułk z Pensylwanii – 284 żołnierzy; dowódca: kpt. Daniel F. Kelley
134 pułk z Nowego Jorku – 400 żołnierzy; dowódca: ppłk Allan H. Jackson
154 pułk z Nowego Jorku – 190 żołnierzy; dowódca: ppłk Daniel B. Allen

• 2 brygada pod dowództwem płk Orlanda Smitha (1614 żołnierzy)
  

55 pułk z Ohio – 321 żołnierzy; dowódca: płk Charles B. Gambee
73 pułk z Ohio – 338 żołnierzy; dowódca: ppłk Richard Long
33 pułk z Massachusetts – 481 żołnierzy; dowódca: płk Adin B. Underwood
136 pułk z Nowego Jorku – 473 żołnierzy; dowódca: płk James Wood junior

3 DYWIZJA pod dowództwem gen. mjr Carla Schurza, gen. bryg. Alexandra Schimmelpfenninga, ponownie gen. Schurza^[141] (3079 żołnierzy)

• 1 brygada pod dowództwem gen. Schimmelpfenninga, płk George’a von Amsberga (1670 żołnierzy)
  

45 pułk z Nowego Jorku – 375 żołnierzy; dowódca: płk Amsberg, ppłk Adolf Dobke
157 pułk z Nowego Jorku – 409 żołnierzy; dowódca: płk Philip P. Brown junior
74 pułk z Pensylwanii – 326 żołnierzy; dowódca: płk Adolf von Hartung (ranny)^[142], ppłk Alexander von Mitzel (wzięty do niewoli)^[143], kpt. Gustaw Schleiter, kpt. Henry Krauseneck
61 pułk z Ohio – 247 żołnierzy; dowódca: płk Stephen J. McGroarty
82 pułk z Illinois – 310 żołnierzy; dowódca: ppłk Edward S. Salomon

• 2 brygada pod dowództwem płk Włodzimierza Krzyżanowskiego (1403 żołnierzy)
  

58 pułk z Nowego Jorku^[144] – 193 żołnierzy; dowódca: ppłk August Otto, kpt. Emil Koenig
119 pułk z Nowego Jorku – 257 żołnierzy; dowódca: płk John T. Lockman (ranny)^[145], ppłk Edward F. Lloyd
75 pułk z Pensylwanii – 208 żołnierzy; dowódca: płk Francis Mahler (śmiertelnie ranny)^[146], mjr August Ledig
82 pułk z Ohio – 312 żołnierzy; dowódca: płk James S. Robinson (ranny)^[147], ppłk David Thomson
26 pułk z Wisconsin – 435 żołnierzy; dowódca: ppłk Hans Boebel (ranny)^[148], kpt. John W. Fuchs

Brygada artylerii pod dowództwem mjr Thomasa W. Osborna (5 baterii, 24 działa, 604 żołnierzy)
Bateria I z 1 pułku pułku artylerii lekkiej z Nowego Jorku – 6 dział gwintowanych, 141 żołnierzy; dowódca: kpt. Michael Wiedrich
Bateria I z 1 pułku artylerii lekkiej z Ohio – 6 dział gładkolufowych typu Napoleon, 127 żołnierzy; dowódca: kpt. Hubert Dilger
Bateria K z 1 pułku artylerii lekkiej z Ohio – 2 działa gładkolufowe typu Napoleon, 110 żołnierzy;dowódca: kpt. Lewis Heckman
Bateria G z 4 pułku artylerii US – 6 dział gładkolufowych typu Napoleon, 115 żołnierzy; dowódca: ppor. Bayard Wilkeson (śmiertelnie ranny)^[149], ppor. Eugene A. Bancroft
Bateria niezależna z 13 pułku pułku artylerii z Nowego Jorku – 4 działa gwintowane, 110 żołnierzy; dowódca: ppor. William Wheeler

[edytuj] XII Korpus

Dowódca korpusu – gen. mjr Henry W. Slocum, gen. bryg. Alpheus S. Williams^[150]
Liczebność korpusu – 9788 żołnierzy, 20 dział
Żandarmeria – cztery kompanie 10 pułku piechoty z Maine (169 żołnierzy; dowódca: kpt. Capt. John D. Beardsley)

1 DYWIZJA pod dowództwem gen. Williamsa, gen. bryg. Thomasa H. Rugera

• 1 brygada pod dowództwem płk Archibalda L. McDougalla
  

5 pułk z Connecticut – dowódca: płk Warren W. Packer
20 pułk z Connecticut – dowódca: ppłk William B. Wooster
123 pułk z Nowego Jorku – dowódca: ppłk James C. Rogers, kpt. Adolphus H. Tanner
145 pułk z Nowego Jorku – dowódca: płk Edward L. Price
46 pułk z Pensylwanii – dowódca: płk James L. Selfridge
3 pułk z Marylandu – dowódca: płk Joseph M. Sudsburg

• 2 brygada pod dowództwem gen. bryg. Harry'ego H. Lockwooda
  

1 pułk z wybrzeża wschodniego Marylnadu (Maryland, Eastern Shore) – dowódca: płk James Wallace
1 pułk z Marylandu (Potomac Home Brigade) – dowódca: płk William P. Maulsby
150 pułk z Nowego Jorku – dowódca: płk John H. Ketcham

• 3 brygada pod dowództwem płk Silasa Colgrove'a

2 pułk z Massachusetts – dowódca: ppłk Charles R. Mudge, mjr Charles F. Morse
107 pułk z Nowego Jorku – dowódca: płk Nirom M. Crane
13 pułk z New Jersey – dowódca: płk Ezra A. Carman
27 pułk z Indiany – dowódca: płk Colgrove, ppłk John R. Fesler
3 pułk z Wisconsin – dowódca: płk William Hawley

2 DYWIZJA pod dowództwem gen. bryg. Johna W. Geary'ego

• 1 brygada pod dowództwem płk Charlesa Candy'ego
  

Pułki z Ohio:
5 pułk – dowódca: płk John H. Patrick
7 pułk – dowódca: płk William R. Creighton
29 pułk – dowódca: kpt. Wilbur F. Stevens, kpt. Edward Hayes
66 pułk – dowódca: ppłk Eugene Powell
28 pułk z Pensylwanii – dowódca: kpt. John Flynn
147 pułk z Pensylwanii – 8 kompanii; dowódca: ppłk Ario Pardee junior

• 2 brygada pod dowództwem gen. bryg. Thomasa L. Kane'a,płk George'a A. Cobhama juniora
  

Pułki z z Pensylwanii:
29 pułk – dowódca: płk William Rickards junior
109 pułk – dowódca: kpt. Frederick L. Gimber
111 pułk – dowódca: ppłk Thomas M. Walker, płk Cobham, ppłk Walker

• 3 brygada pod dowództwem gen. bryg. George'a S. Greene'a
  

Pułki z Nowego Jorku:
60 pułk – dowódca: płk Abel Godard
78 pułk – dowódca: ppłk Herbert von Hammerstein
102 pułk – dowódca: płk James C. Lane, kpt. Lewis R. Stegman
137 pułk – dowódca: płk David Ireland
149 pułk – dowódca: płk Henry A. Barnum, ppłk Charles B. Randall

Brygada artylerii por. Edwarda D. Muhlenberga (4 baterie)
Bateria M z 1 pułku artylerii lekkiej z Nowego Jorku – ppor. Charles E. Winegar
Bateria F z 4 pułku artylerii regularnej US – ppor. Sylvanus T. Rugg
Bateria K z 5 pułku artylerii regularnej US – ppor. David H. Kinzie
Bateria E z niezależnego pułku artylerii lekkiej z Pensylwanii – ppor. Charles A. Atwell

[edytuj] Korpus Kawalerii

Dowódca korpusu – gen. mjr Alfred Pleasonton

Liczebność korpusu: około 17 000 żołnierzy

1 DYWIZJA pod dowództwem gen. mjr Johna Buforda

• 1 brygada pod dowództwem płk Williama Gamble'a
  

8 pułk z Nowego Jorku – dowódca: mjr John L. Beveridge
8 pułk z Illinois – dowódca: ppłk William L. Markell
12 pułk z Illinois (4 kompanie) i 3 pułk z Indiany (6 kompanii) – dowódca: płk George H. Chapman

• 2 brygada pod dowództwem płk Thomasa C. Devina
  

6 pułk z Nowego Jorku – dowódca: mjr William E. Beardsley
9 pułk z Nowego Jorku – dowódca: płk William Sackett
17 pułk z Pensylwanii – dowódca: płk Josiah H. Kellogg
3 pułk z Wirginii Zachodniej – 2 kompanie, dowódca: kpt. Seymour B. Conger

• 3 brygada pod dowództwem gen. bryg. Williama Meritta
  

Pułki regularne US:
1 pułk – dowódca: kpt. Richard S. C. Lord
2 pułk – dowódca: kpt. Theophilus F. Rodenbough
5 pułk – dowódca: kpt. Julius W. Mason
6 pułk – dowódca: mjr Samuel H. Starr, ppor. Louis H. Carpenter, ppor. Nicholas Nolan, kpt. Ira W. Claflin
6 pułk z Pensylwanii – dowódca: mjr James H. Haseltine

2 DYWIZJA pod dowództwem gen. bryg. Davida Mc Gregga

• 1 brygada pod dowództwem płk Johna B. Mc Intosha
  

1 pułk z Marylandu – 11 kompanii, dowódca: ppłk James M. Deems
1 pułk z Massachusetts – żołnierzy; dowódca: ppłk Greely S. Curtis
1 pułk z New Jersey – żołnierzy; dowódca: mjr Myron H. Beaumont
1 pułk z Pensylwanii – żołnierzy; dowódca: płk John P. Taylor
3 pułk z Pensylwanii – dowódca: ppłk Edward S. Jones
Kompania A z tzw. Legionu Purnella z Marylandu – dowódca: kpt.Robert E. Duvall

• 2 brygada pod dowództwem płk P. Hueya (2 pułki z Nowego Jorku, po 1 z Pensylwanii i Ohio)

• 3 brygada pod dowództwem płk Johna I. Gregga (2 pułki z Pensylwanii, po 1 z Nowego Jorku i Maine)

1 pułk z Maine – 10 kompanii; dowódca: ppłk Charles H. Smith
10 pułk z Nowego Jorku – dowódca: mjr M. Henry Avery
4 pułk z Pensylwanii – dowódca: ppłk William E. Doster
16 pułk z Pensylwanii – dowódca: płk John K. Robison

3 DYWIZJA pod dowództwem gen. bryg. Judsona Kilpatricka

• 1 brygada pod dowództwem gen. bryg. Elona J. Farnswortha, płk Nathaniela P. Richmonda

5 pułk z Nowego Jorku – dowódca: mjr John Hammond
18 pułk z Pensylwanii – dowódca: płk William P. Brinton
1 pułk z Vermontu – dowódca: płk Addison W. Preston
1 pułk z Wirginii Zachodniej – 10 kompanii; dowódca: płk Richmond, mjr Charles E. Capehart

• 2 brygada pod dowództwem gen. bryg. Geogre'a A. Custera
  

Pułki z Michigan:
1 pułk – dowódca: płk Charles H. Town
5 pułk – dowódca: płk Russell A. Alger
6 pułk – dowódca: płk George Gray
7 pułk – 10 kompanii, dowódca: płk William D. Mann

Artyleria konna

• 1 brygada pod dowództwem kpt. Jamesa M. Robertsona (5 baterii)
  

Bateria 9 pułku artylerii z Michigan – dowódca: kpt. Jabez J. Daniels
Bateria z 6 pułku artylerii z Nowego Jorku – dowódca: kpt. Joseph W. Martin
Baterie B i L z 2 pułku artylerii regularnej US – dowódca: ppor. Edward Heaton
Bateria M z 2 pułku artylerii regularnej US – dowódca: ppor. Alexander C. M. Pennington junior
Bateria E z 4 pułku artylerii regularnej US – dowódca: ppor. Samuel S. Elder

• 2 brygada pod dowództwem kpt. Johna C. Tidballa (4 baterie)
  

Baterie B i G z 1 pułku artylerii regularnej US – dowódca: kpt. Alanson M. Randol
Bateria K z 1 pułku artylerii regularnej US – dowódca: kpt. William M. Graham
Bateria A z 2 pułku artylerii regularnej US – dowódca: ppor. John H. Calef
Bateria C z 3 pułku artylerii regularnej US – dowódca: ppor.William D. Fuller

[edytuj] Rezerwa Artylerii Armii

Dowódca - gen. bryg. Robert O. Tyler

• 1 brygada regularna kpt. Dunbara R. Ransoma (3 baterie)
• 1 brygada ochotnicza ppłk Freemana McGilvery'ego (4 baterie)
• 2 brygada ochotnicza kpt. Elijaha D. Tafta (4 baterie)
• 3 brygada ochotnicza kpt. Jamesa F. Huntingtona (4 baterie)
• 4 brygada ochotnicza kpt. Roberta H. Fitzhugha (5 baterii)

[edytuj] Bibliografia

• Grzegorz Swoboda, Gettysburg 1863, Warszawa 1990 (seria Historyczne Bitwy)
• http://en.wikipedia.org/wiki/Gettysburg_Union_order_of_battle (wg stanu z 12.09.2007)

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Informacje o liczebności zaczerpnięte ze strony http://gburginfo.brinkster.net/unionorderofbattle.htm (data odczytu 13 VI 2008)
2. ↑ Dowództwo całej armii objął 28 czerwca, po tym jak dotychczasowy dowódca, gen. Joseph Hooker, podał się do dymisji z powodu sporów w kwestiach dowodzenia z prezydentem Lincolnem i gen. Halleckiem, naczelnym dowódcą armii; G. Swoboda, Gettysburg 1863, Warszawa 1999, s. 90-91.
3. ↑ Ang. – Assistant Adjutant General.
4. ↑ Ang. – Chief Quartermaster.
5. ↑ Ang. – Chief Signal Officer.
6. ↑ Ang. – Chief Ordnance Officer.
7. ↑ Ang. – Provost Marshal General.
8. ↑ ^{8,0 8,1 8,2} Oddział nieobecny pod Gettysburgiem, patrz: http://gburginfo.brinkster.net/unionorderofbattle.htm (data odczytu 13 VI 2008).
9. ↑ Określenie armia regularna (potocznie zwana Starą Armią, The Old Army) odnosi się do sił zawodowych, istniejących przed secesją Południa (w toku wojny większość z nich była trzymana w rezerwie i nie brała udziału w walkach). Pozostała część oddziałów była formowana na zasadzie naboru ochotniczego i tworzyła zupełnie osobne jednostki, co odzwierciedla nazwa angielska tych pułków, Volunteer Infantry Regiment, czyli w przekładzie ochotniczy pułk piechoty. Z kolei do numerów jednostek zawodowych dodawano skrót US (ang. United States), patrz J. Szkudliński, Chancellorsville 1863, Warszawa 2006, s. 17; J. Wojtczak, Vicksburg 1862-1863, Warszawa 2004, s. 67.
10. ↑ Normalnie pełen pułk kawalerii czy piechoty liczył 10 kompanii, patrz: G. Swoboda, op. cit., s.38.
11. ↑ Reynolds zginął w walce o Wzgórza McPhersona 1 lipca. Dowództwo objął po nim Doubleday, który jednak jeszcze tego samego dnia, po zakończeniu walk i przybyciu głównodowodzącego armii Meade’a, został zastąpiony Newtonem, z VI Korpusu. Dowodził on do przez resztę bitwy, patrz: G. Swoboda, op. cit., Warszawa 1999, s. 108-9, 156.; http://members.aol.com/jfepperson/gettys-OU.html (data odczytu 11 VI 2008).
12. ↑ Jednostka ta znana była jako Żelazna Brygada (Iron Brigade), patrz G. Swoboda, op. cit., s. 106.
13. ↑ Meredith został ranny 1 lipca. Zastąpił go Morrow, który tego samego dnia również został raniony w walce i dostał się do niewoli (z której udało mu się później zbiec). Resztki brygady przeszły pod dowództwo Robinsona (patrz: G. Swoboda, op. cit., s. 123, 126). Hasło angielskiej Wikipedii nie wspomina o dowództwie Morrowa, patrz: http://en.wikipedia.org/wiki/Gettysburg_Union_order_of_battle#I_Corps (data odczytu 12 VI 2008).
14. ↑ Został ranny w walce 1 lipca, patrz: http://en.wikipedia.org/wiki/Lucius_Fairchild (data odczytu 12 VI 2008).
15. ↑ Zraniony w walce 1 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 16 VI 2008).
16. ↑ Zginął w walce 1 lipca, http://www.bpmlegal.com/76NY/76grovera.html (data odczytu 11 VI 2008).
17. ↑ Został ranny w walce 1 lipca, http://www.drawthesword.goellnitz.org/?s=schoharie (data odczytu 11 VI 2008).
18. ↑ Został ranny w walce 1 lipca, http://www.rootsweb.ancestry.com/~nyoswego/military/147thnypt1.html (data odczytu 11 VI 2008).
19. ↑ Odniósł ciężkie rany w walce 1 lipca na skutek których stracił wzrok, G. Swoboda, op. cit., s. 131
20. ↑ Ranny w walce 1 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 13 VI 2008).
21. ↑ Ranny w walce 1 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 13 VI 2008).
22. ↑ Ranny w walce 1 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 13 VI 2008).
23. ↑ Ranny w walce 1 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 13 VI 2008).
24. ↑ Ranny w walce 1 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 12 VI 2008).
25. ↑ Zginął w walce 1 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 12 VI 2008).
26. ↑ Dostał się do niewoli podczas walk 1 lipca, ale uciekł z niej 3 dni później, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 13 VI 2008).
27. ↑ Został raniony 1 lipca, http://www.pa-roots.com/~pacw/infantry/88th/88thorg.html (data odczytu 13 VI 2008).
28. ↑ Został ranny w walce 1 lipca, http://www.drawthesword.goellnitz.org/?s=minie (data odczytu 13 VI 2008).
29. ↑ Rowley dowodził dywizją pierwszego dnia bitwy, gdy Doubleday stał na czele całego korpusu, po śmierci Reynoldsa, http://members.aol.com/jfepperson/gettys-OU.html (data odczytu 13 VI 2008).
30. ↑ Został śmiertelnie raniony w walce 1 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 13 VI 2008).
31. ↑ Został ranny w walce 1 lipca, http://en.wikipedia.org/wiki/George_F._McFarland (data odczytu 13 VI 2008).
32. ↑ Brygada ta nazywana była nieprzychylnie (do czasu bitwy pod Gettysburgiem) mianem Lipni Bucktails. Wynikało to z faktu, iż jej pułki automatycznie otrzymały nazwę i nieoficjalny znak (ogonek jelonka, ang. bucktail) pułku 42 z Pensylwanii, co spotkało się z protestami, patrz G. Swoboda, op. cit., s. 116, 127-128.
33. ↑ Zraniony podczas walk 1 lipca, G. Swoboda op. cit., s. 121.
34. ↑ Zraniony podczas walk 1 lipca, patrz G. Swoboda op. cit., s. 121.
35. ↑ Zraniony podczas walk 1 lipca, G. Swoboda op. cit., s. 121.
36. ↑ Raniony w walce 1 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 13 VI 2008).
37. ↑ Nieoficjalnie zwana Paper Collar, w przekładzie papierowy kołnierzyk (?), co mogło się odnosić do faktu, iż większość służby spędziła jako część garnizonu Waszyngtonu (G. Swoboda, op. cit., s. 261). W bitwie pod Gettysburgiem uczestniczyła od 2 lipca. Nazwa angielska, patrz: http://gburginfo.brinkster.net/unionorderofbattle.htm (data odczytu 13 VI 2008).
38. ↑ Został ranny trzeciego dnia bitwy, podczas odpierania tzw. szarży Picketta, patrz http://en.wikipedia.org/wiki/George_J._Stannard (data odczytu 13 VI 2008).
39. ↑ Podczas bitwy pułk strzegł taborów i nie uczestniczył w walce, http://gburginfo.brinkster.net/unionorderofbattle.htm (data odczytu 13 VI 2008).
40. ↑ Podczas bitwy pułk strzegł taborów i nie uczestniczył w walce, http://gburginfo.brinkster.net/unionorderofbattle.htm (data odczytu 13 VI 2008).
41. ↑ Ranny w walce 1 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 13 VI 2008).
42. ↑ II Korpus pod Gettysburg dotarł wczesnym ranem 2 lipca, dowodzony przez Gibbona (bowiem Hancock jeszcze 1 lipca pojawił się na polu bitwy). Hancock stał na jego czele do czasu, gdy przejął dowództwo nad III Korpusem, po zranieniu jego dowódcy, gen. Sicklesa. Wówczas to ponownie zastąpił go w II Korpusie Gibbon. Trzeciego dnia Hancock dowodził oboma korpusami, ale po zranieniu, w drugim komendę objął Hays. G. Swoboda, op. cit. 140, 157, 196-197, 246, 270-271; http://members.aol.com/jfepperson/gettys-OU.html (data odczytu 14 VI 2008).
43. ↑ Cross został śmiertelnie raniony podczas walk 2 lipca, G. Swoboda, op. cit., s. 190, 226.
44. ↑ Była to słynna Brygada Irlandzka (Irish Brigade), złożona z irlandzkich imigrantów. Jej mała liczebność podczas bitwy wynikała stąd, że nad Antietam i pod Fredericksburgiem poniosła ona bardzo duże straty. G. Swoboda, op. cit., 190; http://en.wikipedia.org/wiki/Irish_Brigade_%28US%29#American_Civil_War (data odczytu 14 VI 20008).
45. ↑ Zraniony podczas walki 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 14 VI 2008).
46. ↑ Zraniony w walce 2 lipca, http://www.history.army.mil/topics/ethnic/irish/Ir-gbg.htm (data odczytu 14 VI 2008).
47. ↑ Zook został śmiertelnie zraniony podczas walki 2 lipca, G. Swoboda, op. cit., s.190, 226.
48. ↑ Z czego 15 żołnierzy pochodziło z 7 pułku z Nowego Jorku, http://gburginfo.brinkster.net/unionorderofbattle.htm#second (data odczytu 14 VI 2008).
49. ↑ http://wc.rootsweb.ancestry.com/cgi-bin/igm.cgi?op=GET&db=upperballinderry&id=I04862 (data odczytu 14 VI 2008).
50. ↑ Został raniony podczas walk 2 lipca, http://www.drawthesword.goellnitz.org/?s=sickles (data odczytu 14 VI 2008).
51. ↑ Został raniony podczas walk 2 lipca, http://www.drawthesword.goellnitz.org/?s=sickles (data odczytu 14 VI 2008).
52. ↑ Zginął podczas walki 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/Union/July1-3/rroberts.html (data odczytu 14 VI 2008).
53. ↑ Został ranny podczas walki 2 lipca, http://www.drawthesword.goellnitz.org/?s=staute&paged=2 (data odczytu 14 VI 2008).
54. ↑ Został ranny podczas walki 2 lipca, http://www.drawthesword.goellnitz.org/?s=staute&paged=2 (data odczytu 14 VI 2008).
55. ↑ Zginął w walce 2 lipca, http://www.quinnipiac.edu/other/ABL/etext/ct27th-web/chp8.html (data odczytu 14 VI 2008).
56. ↑ Został ranny w walce 2 lipca, http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=19837 (data odczytu 14 VI 2008).
57. ↑ http://www.paintedhills.org/CATTARAUGUS/Ellicottville1879Bios/Ellicottville1879Hist.htm (data odczytu 14 VI 2008).
58. ↑ Harrow zastępował Gibbona, gdy ten dowodził cały korpusem zamiast Hancocka http://en.wikipedia.org/wiki/John_Gibbon, http://en.wikipedia.org/wiki/William_Harrow (data odczytu 14 VI 2008).
59. ↑ Zraniony 3 lipca, http://www.drawthesword.goellnitz.org/tag/maine/ (data odczytu 14 VI 2008).
60. ↑ Zmarł w wyniku ran otrzymanych podczas walk 2 lipca, http://www.civilwarhome.com/uniongenerals.htm (14 VI 2008).
61. ↑ Podczas walki 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 14 VI 2008).
62. ↑ Z czego 32 pochodziło z 2-iej kompanii strzelców wyborowych z Minnesoty, http://en.wikipedia.org/wiki/Gettysburg_Union_order_of_battle#II_Corps (data odczytu 14 VI 2008).
63. ↑ W walce 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 14 VI 2008).
64. ↑ Zginął w walce 3 lipca, http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=6031092 (data odczytu 14 VI 2008).
65. ↑ Z racji miejsca sformowania nazywano ja Brygadą Pensylwańską lub Filadelfijską (Philadelphia Brigade), G. Swoboda, op. cit., s. 265; http://en.wikipedia.org/wiki/Philadelphia_Brigade (dat odczytu 16 VI 2008).
66. ↑ Został zraniony 3 lipca podczas odpierania tzw. szarży Picketta, G. Swoboda, op. cit., s. 266.
67. ↑ Raniony w walce 3 lipca, http://www.drawthesword.goellnitz.org/?s=copse (data odczytu 14 VI 2008).
68. ↑ Ranny w walce 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 14 VI 2008).
69. ↑ W bitwie nie brała udziału 1 kompania strzelców wyborowych z Massachusetts (42 żołnierzy pod dowództwem kpt. Williama Plumera, ppor. Emersona L. Bicknella), http://gburginfo.brinkster.net/unionorderofbattle.htm#second (data odczytu 14 VI 2008)
70. ↑ Raniony podczas walki 2 lipca, http://www.drawthesword.goellnitz.org/?s=copse (data odczytu 14 Vi 2008)
71. ↑ Rany odniósł 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 14 Vi 2008).
72. ↑ Raniony 2 lipca, http://www.drawthesword.goellnitz.org/tag/angle/page/2/ (data odczytu 14 VI 2008)
73. ↑ Zginął w walce 3 lipca, http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=22458834 (data odczytu 14 VI 2008).
74. ↑ Określana mianem Brygady Gibraltaru (Gibraltar Brigade), ze względu na wytrwałość w walce, niczym skały Gibraltaru, http://en.wikipedia.org/wiki/Gibraltar_Brigade (data odczytu 14 VI 2008).
75. ↑ Ranny 3 lipca, http://en.wikipedia.org/wiki/Thomas_A._Smyth (data odczytu 14 VI 2008).
76. ↑ Aresztowany na rozkaz gen. Hancocka 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 14 VI 2008)
77. ↑ Raniony 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 14 VI 2008).
78. ↑ Raniony w walce 3 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 14 VI 2008).
79. ↑ Zginął 2 lipca (http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 14 VI 2008).
80. ↑ Raniony 3 lipca, zmarł następnego dnia, http://en.wikipedia.org/wiki/Eliakim_Sherrill (data odczytu 14 VI 2008).
81. ↑ Pułk ten ze względu na skład narodowościowy (sporo włoskich imigrantów), jaki i umundurowanie, zwany był Gwardią Garibaldiego (Garabaldi Guard), G. Swoboda, op. cit., 37.
82. ↑ Raniony 3 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 14 VI 2008).
83. ↑ Raniony 3 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 14 VI 2008).
84. ↑ Zraniony w walce 3 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 16 VI 2008).
85. ↑ Zginął podczas pojedynku artyleryjskiego z działami konfederackimi 3 lipca, przygotowującymi natarcie Picketta, G. Swoboda, op. cit., s. 248.
86. ↑ Ranny 2 lipca, http://www.civilwarhome.com/hazardgettysburg.htm (data odczytu 16 VI 2008).
87. ↑ Ranny 3 lipca podczas odpierania ataku Picketta, zmarł następnego dnia, http://www.michmarkers.com/startup.asp?startpage=L0654.htm (data odczytu 16 VI 2008).
88. ↑ Zabity 3 lipca podczas odpieranie ataku Picketta, G. Swoboda, op. cit., s. 265.
89. ↑ Sickles został ciężko zraniony w drugim dniu bitwy (stracił nogę). Dowództwo nad korpusem przejął Hancock (G. Swoboda, op. cit., s. 196-197). Anglojęzyczne strony internetowe podają jednak iż po Sicklesie bezpośrednio dowództwo przejął Birney, patrz m. in.: http://members.aol.com/jfepperson/gettys-OU.html (data odczytu 16 VI 2008); http://en.wikipedia.org/wiki/David_B._Birney (data odczytu 16 VI 2008).
90. ↑ 3 dywizja tego korpusu (trzybrygadowa) pod dowództwem gen. bryg. W. L. Elliotta nieobecna podczas bitwy, skierowana do Maryland Heights, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 19 VI 2008); http://en.wikipedia.org/wiki/Gettysburg_Union_order_of_battle#III_Corps (data odczytu 19 VI 2008)
91. ↑ Graham dostał się do niewoli podczas walk 2 lipca, G. Swoboda, op. cit. 196.
92. ↑ Raniony w walce 2 lipca, http://www.drawthesword.goellnitz.org/?s=crawford (data odczytu 16 VI 2008).
93. ↑ Pułk ten był jednym z umundurowanych na wzór żuawów, G. Swoboda, op. cit., s. 195-196.
94. ↑ Trafił do niewoli podczas walk 2 lipca, http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=19707 (data odczytu 16 VI 2008).
95. ↑ Zginął podczas walki 2 lipca, http://en.wikipedia.org/wiki/Augustus_van_Horne_Ellis (data odczytu 16 VI 2008).
96. ↑ Został ranny 2 lipca, http://www.drawthesword.goellnitz.org/tag/maine/ (data odczytu 16 VI 2008).
97. ↑ Zginął w walce 2 lipca, http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?GRid=20003&page=gr (data odczytu 16 VI 2008).
98. ↑ Ranny w walce 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 16 VI 2008).
99. ↑ Raniony w walce 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 16 VI 2008).
100. ↑ Zraniony podczas walk 2 lipca, http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=4857 (data odczytu 16 VI 2008).
101. ↑ Zginął w walce 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 16 VI 2008).
102. ↑ Został zraniony podczas walki 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 16 VI 2008).
103. ↑ Został zraniony podczas walki 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 16 VI 2008).
104. ↑ Podczas bitwy pułk strzegł taborów i nie uczestniczył w walce, http://gburginfo.brinkster.net/unionorderofbattle.htm#third (data odczytu 16 VI 2008).
105. ↑ Ranny w walce 2 lipca, http://www.drawthesword.goellnitz.org/?s=farnum (data odczytu 16 VI 2008).
106. ↑ Ranny w walce 2 lipca, http://www.drawthesword.goellnitz.org/?s=sickles (data odczytu 16 VI 2008).
107. ↑ Ranny w walce 2 lipca, http://en.wikipedia.org/wiki/William_Joyce_Sewell (data odczytu 16 VI 2008).
108. ↑ Został zraniony w walce 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 17 VI 2008).
109. ↑ Ranny w walce 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 17 VI 2008).
110. ↑ Ranny w walce 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 17 VI 2008).
111. ↑ Dowództwo korpusu objął podczas trwającej kampanii 28 czerwca, kiedy to dotychczasowy dowódca Meade stanął na czele całej armii, http://members.aol.com/jfepperson/gettys-OU.html (data odczytu 18 VI 2008).
112. ↑ W tym druga kompania pułku strzelców wyborowych z Massachusetts, http://gburginfo.brinkster.net/unionorderofbattle.htm#fifth (data odczytu 19 VI 2008).
113. ↑ Raniony w walce 2 lipca, http://www.drawthesword.goellnitz.org/tag/v-corps/ (data odczytu 18 VI 2008).
114. ↑ Raniony 2 lipca, zmarł następnego dnia, http://www.drawthesword.goellnitz.org/?s=malestorm (data odczytu 18 VI 2008).
115. ↑ Ranny w walce pod Małym Okrągłym Szczytem 2 lipca, zmarł 7 dni później, http://en.wikipedia.org/wiki/Strong_Vincent (data odczytu 18 VI 2008).; G. Swoboda, op. cit., s. 178.
116. ↑ W tym kompania strzelców wyborowych z Michigan (nieoficjalna nazwa Brady's Michigan Sharpshooters), http://www.bradyssharpshooters.org/(data odczytu 18 VI 2008).
117. ↑ Ayers zastąpił na tym stanowisku awansowanego Sykesa, http://members.aol.com/jfepperson/gettys-OU.html (data odczytu 18 VI 2008).
118. ↑ Ranny w walce 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 18 VI 2008).
119. ↑ Ranny w walce 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm 9data odczytu 18 VI 2008).
120. ↑ Zginął w walce 2 lipca, G. Swoboda, op. cit., s. 177.
121. ↑ Zginął w walce 2 lipca, G. Swoboda, op. cit., s. 177.
122. ↑ 2 brygada tej dywizji skierowana została w okolice Waszyngtonu i nie brała udziału w bitwie, http://gburginfo.brinkster.net/unionorderofbattle.htm#fifth (data odczytu 18 VI 2008).
123. ↑ Dawny 42 pułk z Pensylwanii, nieoficjalnie zwany Bucktails z racji znaku (ogonka jelonka, ang. bucktail), http://gburginfo.brinkster.net/unionorderofbattle.htm#fifth (data odczytu 18 VI 2008).
124. ↑ Zginął 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 18 VI 2008).
125. ↑ Zginął w walce 2 lipca, G. Swoboda, op. cit., s. 177.
126. ↑ Ranny w walce 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 18 VI 2008).
127. ↑ Sedgwick wraz ze swym korpusem dotarł pod Gettysburg 2 lipca, około godziny 15.00, G. Swoboda, op. cit., s. 168-169.
128. ↑ Nazywana Pierwszą Brygadą New Jersey (First New Jersey Brigade), http://en.wikipedia.org/wiki/First_New_Jersey_Brigade (data odczytu 18 VI 2008).
129. ↑ Pierwsza brygada tej dywizji nieobecna na polu bitwy, http://gburginfo.brinkster.net/unionorderofbattle.htm#sixth (data odczytu 18 VI 2008).
130. ↑ Z racji miejsca sformowania nazywano ja Pierwszą Brygadą Vermontu, 1st (First Vermont Brigade), http://en.wikipedia.org/wiki/Vermont_Brigade 9data odczytu 18 VI 2008).
131. ↑ Wheaton objął dowództwo 1 lipca, kiedy to Newton mianowany dowódcą I Korpusu, http://en.wikipedia.org/wiki/Frank_Wheaton (data odczytu 18 VI 2008).
132. ↑ Podczas bitwy pułk strzegł taborów i nie uczestniczył w walce, http://gburginfo.brinkster.net/unionorderofbattle.htm#sixth (data odczytu 18 VI 2008).
133. ↑ Ranny 3 lipca, http://www.drawthesword.goellnitz.org/?s=weikert (data odczytu 18 VI 2008).
134. ↑ Schurz dowodził korpusem 1 lipca, kiedy to zastępował Howarda, który objął wtedy komendę nad wszystkimi oddziałami federalnymi pod Gettysburgiem, po śmierci Reynoldsa. Działo się tak do wczesnego ranka 2 lipca, kiedy przybył głównodowodzący armii, Meade. G. Swoboda, op. cit., s. 113-114, 156-157.
135. ↑ Został ciężko ranny w walce 1 lipca, G. Swoboda, op. cit., s. 137.
136. ↑ Do niewoli dostał się 1 lipca, http://www.drawthesword.goellnitz.org/tag/east-cemetery-hill/ (data odczytu 19 VI 2008).
137. ↑ dostał się do niewoli 1 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 19 VI 2008).
138. ↑ Ranny w walce 1 lipca, http://www.gettysburg.stonesentinels.com/OH/25-75OH.php (data odczytu 19 VI 2008).
139. ↑ Ranny w walce 2 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 19 VI 2008).
140. ↑ Zginął w walce 1 lipca, http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?GRid=5845125&page=gr (data odczytu 19 VI 2008).
141. ↑ Schimmelfennig dowodził dywizją 1 lipca, kiedy to Schurz w zastępstwie Howarda stał na czele korpusu, G. Swoboda, op. cit., s. 114.
142. ↑ Ranny w walce 1 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 19 VI 2008).
143. ↑ Dostał się do niewoli 1 lipca, http://www.militaryhistoryonline.com/forums/ViewPost.aspx?ForumID=10&ID=11015 (data odczytu 19 VI 2008).
144. ↑ Z racji składu narodowościowego pułk ten nazywany był Legionem Polskim (Polish Legion), G. Swoboda, op. cit., s. 37.
145. ↑ Ranny w walce 1 lipca, http://all-biographies.com/soldiers/john_t_lockman.htm (data odczytu 19 VI 2008).
146. ↑ Śmiertelnie raniony w walce 1 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 19 VI 2008).
147. ↑ Ranny w walce 1 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 19 VI 2008).
148. ↑ Ranny w walce 1 lipca, http://www.gdg.org/Research/OOB/EicherOOB.htm (data odczytu 19 VI 2008).
149. ↑ Śmiertelnie raniony w walce 1 lipca, G. Swoboda, s. 137.
150. ↑ Slocum ze swymi oddziałami dotarł pod Gettysburg późnym wieczorem 1 lipca. Zmiana na czele dowództwa wynikała z nieporozumienia, bowiem Slocum uważał się błędnie za dowódcę całego prawego skrzydła armii, dlatego też obowiązki dowódcy korpusu powierzył Williamsowi, G. Swoboda, op. cit., s. 143-144, 189.

[edytuj] Zobacz też

• Skład Armii Północnej Wirginii pod Gettysburgiem