Sołtysowice

Z Wikipedii

Sołtysowice (niem. Burgweide , Schottwitz) -- osiedle Wrocławia w dzielnicy Psie Pole.

Od północy osiedla przez Widawę graniczy z gminą Wisznia Mała, od północnego wschodu również wzdłuż Widawy z Kłokoczycami, od południowego zachodu z Karłowicami i od zachodu z Polanowicami.

[edytuj] Historia osady

Najstarsza wzmianka w dokumencie pochodzi z 1312., gdy zapisano ją pod nazwą Schultheschowycz, kolejno użyte nazwy w dokumentach to:

1326 r. - Schuteswicz

1340 r. - Schulteissowicz

1353 r. - Scholteiswicz

1411 r. - Schulteissowitz

1540 r. - Schultewytz

1652 r. - Schotwitz (Ta nazwa obowiązywała do 1937 r.)

Badania na tutejszym grodzisku wykazały istnienie grodu od XII w. widomo, że w 1346 r. Hertelin z Głogowa sprzedał wieś klasztorowi św. Wincentego z Ołbina, w 1390 r. klasztor odkupił dalsze 3,75 łana od Jana aptekarza z Wrocławia. W 1795 r. we wsi było 157 mieszkańców, w tym 2 rzemieślników, 24 domy, folwark, karczma. Na początku XIX w. Sołtysowice były znane z hodowli owiec i bydła. W 1845 r. spisano tu 227 mieszkańców, z tego większość stanowili katolicy. Nadal był tu folwark, domów było 33, gospoda, krawiec, szewc i kupiec, dalej przeważała hodowla owiec. W 1868 r. uruchomiono linię kolejową Wrocław - Oleśnica ze stacją w Sołtysowicach, co dało asumpt do rozwoju gospodarczego w następnym okresie. W 1890 koło stacji powstała cukrownia. Po 1933 utworzono tu oddział więzienia karnego i młodzieżowego we Wrocławiu. W czasie II wojny światowej był to obóz przejściowy (niem.) Durchgangslager Breslau-Burgweide, przez który przeszło ok. 10 000 więźniów. Po powstaniu warszawskim do obozu przywieziono ok. 1000 osób, które tu przebywały kilka dni. Obecnie na miejscu obozu znajduje się kamień pamiątkowy.