Sobór Świętej Trójcy w Sanoku
Z Wikipedii
Sobór św. Trójcy w Sanoku | |
Katedra w Sanoku |
|
Data budowy | 1784 |
Wyznanie | prawosławne |
Rodzaj | Katedra |
Wezwanie | św. Trójcy |
Budulec | cegła |
Obecnie | istnieje |
Cerkiew katedralna Świętej Trójcy - dawna świątynia greckokatolicka Zesłania Ducha Świętego z 1784[1]. Pierwsza wzmianka o budowie w tym miejscu cerkwi pochodzi z 1564[2]. Obecnie jest to murowana budowla w stylu klasycystycznym z barokowymi oltarzami bocznymi oraz pełnym ikonostasem z XVII-wieczną ikoną Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Po wojnie cerkiew przeszła pod władanie kościoła prawosławnego. Jeszcze na początku lat 90. XX wieku administacja grekokatolicka próbowała odzyskać cekiew na swoje potrzeby, ale bezskutecznie[3].
Ustanowiona katedrą diecezji przemysko-nowosądeckiej w 1983 znajduje się przy ul. Zamkowej 16, obok zamku przy ruinach murów miejskich.
Przypisy
- ↑ Do 1947 cerkiew dekanalna Apostolskiej Administracji Łemkowszczyzny. Kolejnymi administratorami byli ks. Wasyl (Bazyl) Maścjuch (-1936), administrator-regent ks. I. Polański (1936), ks. Jakow (Jakub) Medwecki (1936-1941) - byli oni związani z tzw. orientacją staroruską, ks. Ołeksander (Aleksander) Małynowśki (1941-1944) związany był z orientacją narodowo-ukraińską [w:] Krzysztof Z. Nowakowski, Administracja Apostolska Łemkowszczyzny w latach 1939-1947, (w:) Polska - Ukraina. 1000 lat sąsiedztwa, t. 3, Przemyśl 1996
- ↑ "Ultima Januarii Plac na cerkiew Sanocka dzisieyszego krola J(ego)m(oś)ci millesimo quingentesimo quinquagesimo primo za relacya y podpisem Joannis de Ocieszymo ktorym jego krolewska mość raczy konfirmować y approbować wymirzenie y naznaczenie placu na zbudowanie cerkwi w Sanoku przy murze miejskim z jedney strony, a z drugiej strony przy ogrodzie Liechow od przekopy grodzkiej poczawszy aż do ulice miejskiej innyi przez Piotra de Zborowa kasztelana Sandomirskiego a Sanockiego Staroste z nakazania krola j(ego)m(oś)ci, y pszyszkod popa krolowi j(ego)m(oś)ci gdzie octava Martii manasterz S(an)cti Onupfrii ukazal list gdzie krol nieboszczyk Zygmunt odpuścił czynszu dwanascie groszy temu manasterowi; odpuszczenie Czynszu upada bo wieczne a wszakze wszystko sie z tym do krola j(ego)m(oś)ci co potym krol j(ego)m(oś)ci odlożył na inny czas kiedy okolo szpitalow, klasztorw etc. namiąkowane będzie. "Lustrationis privilegiorum palatinum Russiae. Oblata. Introsanocensis 1564-to. 29 stycznia 1564". Zapis podania z eparchii przemyskiej do relacji kanclerzowi koronnemu. (w:) AP w Przemyślu. Nr 28 Dod. s.8-10.
- ↑ "Odrodzona Cerkiew unicka już na początku lat 90. nie szukała współpracy z Cerkwią prawosławną, a zaczęła dyskretnie agitować byłych unitów do powrotu do Cerkwi grekokatolickiej. W Sanoku duchowni uniccy próbowali nawet posłużyć się do odebrania cerkwi księdzem rzymskokatolickim, ale ten odmówił. Kilku grekokatolickich duchownych próbowało namówić kilku księży prawosławnych do zmiany wyznania, oferując im samochody i wysoką miesięczną pensję. W ten sposób udało się przekonać księdza Pawła Siwca." (w:) o. Jan Antonowicz. Przegląd Prawosławny, Numer 238, Sanok, 23 listopada, 2005