Strefa sejsmiczna
Z Wikipedii
Strefy sejsmiczne to obszary występowania częstych i silnych trzęsień ziemi. Obszary największej aktywności znajdują się głównie na granicach płyt litosfery, rzadziej w obszarach wewnątrzpłytowych.
Główne strefy sejsmiczne Ziemi
- wokółpacyficzna (75% trzęsień ziemi) - tzw. "okołopacyficzny pierścień ognia", obejmująca pacyficzne wybrzeża obu Ameryk, Aleuty, Kuryle, Japonię, Filipiny, Mariany, Nową Gwineę, Nowe Hebrydy, Fidżi, Samoa, Tongę, Wyspy Kermadec i Nową Zelandię,
- alpejsko-himalajska - obejmująca strefę fałdowań alpejskich od Azorów przez Włochy, Grecję, Turcję, Iran, Afganistan, Himalaje aż po Indonezję,
- grzbietów śródoceanicznych i ryftów kontynentalnych (np. system rowów wschodnioafrykańskich, ryft Bajkału i inne),
- wewnątrzpłytowe - związane z głębokimi uskokami wewnątrzpłytowymi.
Zobacz też: sejsmiczność