Suchy Wierch Ornaczański

Z Wikipedii

Współrzędne: 49° N 19° EBłąd w wyrażeniu: Nierozpoznany znak interpunkcyjny „,” Błąd w wyrażeniu: Nierozpoznany znak interpunkcyjny „,” (Suchy Wierch Ornaczański)

Suchy Wierch Ornaczański
Suchy Wierch Ornaczański ostatni na prawo. W głębi Kominiarski Wierch
Państwo	Polska, Europa
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	1832 m n.p.m.
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Suchy Wierch Ornaczański – jeden ze szczytów grzbietu górskiego Ornak w Tatrach Zachodnich, oddzielającego górną część Dolina Kościeliskiej (Dolinę Pyszniańską) od górnej części Doliny Chochołowskiej (Dolinę Starorobociańską). Długi grzbiet Ornaku posiada cztery szczyty niewiele wznoszące się ponad główną grań. Są to, licząc od strony Iwaniackiej Przełęczy: Suchy Wierch Ornaczański (1832 m n.p.m.), Ornak (1854 m n.p.m.), Zadni Ornak (1867 m n.p.m.) i Kotłowa Czuba (1840 m n.p.m.). Pomiędzy Suchym Wierchem Ornaczańskim a Ornakiem znajduje się niewielka Przełęcz Ornaczańska Wyżnia (1825 m n.p.m.). Spod wschodnich zboczy schodzi do Doliny Pyszniańskiej Żleb pod Banie, w którym dawniej prowadzono roboty górnicze.

Suchy Wierch Ornaczański, najniższy z czterech wierzchołków Ornaku i najbardziej wysunięty na północ jest stosunkowo łagodny i całkowicie porośnięty niską murawą i kępami kosodrzewiny. Doskonałe widoki na bliski stąd Kominiarski Wierch. Rudziejące w połowie lata pędy situ skuciny zabarwiają zbocza na czerwono. Oprócz situ murawę tworzy boimka dwurzędowa i bliźniczka psia trawka. W murawie licznie występuje dzwonek alpejski, widłak wroniec, sasanka alpejska i – forma żyworodna wiechliny alpejskiej. Dawniej były to tereny pasterskie Hali Ornak.

[edytuj] Szlaki turystyczne

– zielony z Iwaniackiej Przełęczy przez Siwą Przełęcz i Siwe Turnie do przełęczy Liliowy Karb.

[edytuj] Bibliografia