Sudak

Z Wikipedii

Współrzędne: 44°51'05" N 34°58'21" E44.8513889 34.9725 (Sudak)

Sudak
Herb Sudaku
Państwo	Ukraina
obwód	Autonomiczna Republika Krymu
Położenie	44° 51' 05 '' N 34° 58' 21 '' E
Wysokość	~ 50 m n.p.m.
Ludność (2001) • liczba ludności	15 050
Nr kierunkowy	6566
Kod pocztowy	98000 - 98015
Położenie na mapie kraju Sudak
Strona internetowa miasta

Sudak (ukr. Судак, ros. Судак, krym. Sudaq ) - miasto w południowo-wschodniej części Krymu nad Morzem Czarnym.

[edytuj] Historia

Miasto założone zostało w 212 przez Alanów. Port w Sudaku był największym portem na Krymie należącym do tego plemienia, a osada – ważnym ośrodkiem handlowym. Alanowie rozpoczęli też tutaj uprawę winorośli, których szczepy ściągnęli z południowej Europy. Następnie w Sudaku rządzili Bizantyjczycy, a w VII-VIII wieku podlegał Chazarom.

W czasach chazarskich rozwinął się w duży ośrodek polityczny i handlowy – rezydował tutaj chazarski zarządca (tudun), a do miasta ściągnęła liczna ludność napływowa, głównie Grecy , uciekający z Bizancjum w czasach ikonoklazmu. Pod koniec X wieku miasto i port opanowali władcy Rusi Kijowskiej, nadając mu nazwę słowiańską Suroż. Miasto stało się jednym z największych ośrodków handlowych Słowiańszczyzny, pośrednicząc w handlu Rusi z Europą zachodnią.

Epoka największego rozkwitu to przełom XII i XIII wieku, kiedy Sudak był pod władzą Połowców. Miasto stało się dużym ośrodkiem handlowym, w którym szczególną rolę odgrywał handel żywym towarem. W XIV wieku działała tutaj wenecka faktoria handlowa.

W 1365 władzę przejęli Genueńczycy, którzy zbudowali potężną twierdzę na nadmorskich wzniesieniach. Poza murami twierdzy znajdowało sie przedmieście (borgo), które dało początek współczesnemu miastu. W okresie genueńskim Sudak (nazywany wówczas Soldają) zajmował, obok Kaffy, czołową pozycję gospodarczą i strategiczną w strukturach genueńskiej Gazarii. Według arabskiego podróżnika Muhammada Ibn Battuty, był uważany za jeden z ważniejszych portów ówczesnego świata. Władza Genueńczyków skończyła się w 1475, z chwilą opanowania miasta, wówczas już ostatniego bastionu Genui na Krymie, przez Turków osmańskich.

Od tego czasu Sudak utracił znaczenie polityczne i handlowe, przekształcając się stopniowo w niewielką osadę. Nie zmieniło tego faktu przyłączenie tych obszarów do Rosji w 1783. W XIX wieku był lokalnym portem i ośrodkiem uprawy winorośli. W 1804 utworzono tu pierwszą w Rosji szkołę winiarską. Rozwój miasta jako kurortu rozpoczął się na początku XX wieku wraz z budową sieci dróg do Symferopola, Teodozji i Ałuszty. Od 1920 pod władzą sowiecką, od 1954 w składzie Ukrainy. Prawa miejskie uzyskał w 1982.

[edytuj] Kurort

Obecnie jest to znane kąpielisko morskie, położone w dolinie pomiędzy górami, posiadające liczne, pokryte drobnymi kamieniami, plaże. W obrębie miasta, na wzgórzu znajduje się główna atrakcja turystyczna miasta - twierdza genueńska. W pobliżu miasta, w Nowym Świecie (Новый Свет), znajduje się Carska Plaża (Царский Пляж) - otoczone skałami miejsce, charakterystyczne ze względu na bardzo wysokie temperatury oraz dostępność pokładów glinki. Dojście na plażę jedynie poprzez wąwóz lub od strony morza. Carska plaża była miejscem wypoczynku m.in. carycy Katarzyny.

[edytuj] Bibliografia

• Dylewski A. - "Krym. Praktyczny przewodnik", Wyd. Pascal, Bielsko-Biała, 2003, s.132-133, ISBN 83-7304-155-9
• Hryszko R. - „Z Genui nad Morze Czarne. Z kart genueńskiej obecności gospodarczej na północno-zachodnich wybrzeżach Morza Czarnego u schyłku średniowiecza.”, wyd. Historia Iagellonica, Kraków 2004, s. 91-92, ISBN 83-88737-76-7

To jest tylko zalążek artykułu związanego z Ukrainą. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.