Supermarine Seafang

Z Wikipedii

Supermarine typ 382 Seafang (morski kieł) - brytyjski, jednomiejscowy, przeznaczona do bazowania na lotniskowcach wersja myśliwca Supermarine Spiteful.

Główne zmiany z wersją lądową obejmowały skrzydła składane do hangarowania, hak do lądowania oraz morskie wyposażenie.

Samolot powstał na podstawie wymagania Air Ministry (Ministerstwo Lotnictwa) nr N.5/45 z 21 kwietnia 1945. W maju 1945 roku złożono zamówienie na 150 sztuk myśliwca, koniec wojny spowodował ograniczenie zamówienia do 16 maszyn, z czego odebrano 9.

Na początku 1946 r. oblatano pierwszy seryjny egzemplarz Seafanga Mk.31 nr VG471. Nie posiadał on jednak składanych skrzydeł i napędzany był pięciołopatowym śmigłem.

W 1946 r. oblatano również prototyp (VB895) pierwszego "prawdziwego" Seafanga Mk.32. Miał on składane hydraulicznie skrzydła oraz napędzany był silnikiem Rolls Royce Griffon 89 z sześciołopatowym, przeciwbieżnym śmigłem. Opóźnienie w dostawie śmigła spowodowało, że prototyp został oblatany po pierwszym egzemplarzu produkcji seryjnej.

21 maja 1947 roku Seafang przeszedł próby lądowania i startu z pokładu lotniskowca HMS "Ilustrious".

Skrzydła i podwozie Seafanga posłużyło do opracowania pierwszego odrzutowego myśliwca Royal Navy, Supermarine typ 392 Attacker.