Szrafowanie

Z Wikipedii

Tynktury i futra

Spis treści

1 Szrafowanie
2 Szraf
3 Szrafirunek
4 Przykłady szrafowania i szrafirunku
5 Bibliografia

[edytuj] Szrafowanie

Szrafowanie, nazywane też kreskowaniem, to metoda oddawania kolorów lub stopni szarości za pomocą cienkich, równoległych lub krzyżujących się kresek. Metoda zastępcza stosowana w wielu technikach rysunkowych lub graficznych nie umożliwiających posługiwania się półtonami. Kreski mogą być ciągłe, przerywane lub nawet składające się z rzędów kropek, mogą być o stałej lub różnej gęstości. Szrafowanie może być też stosowane do cieniowania, lub ukazania trójwymiarowości motywu obrazu.

[edytuj] Szraf

(z niem. Schraffe - kreska) lub deseń (fr. dessin - rysunek, wzór) - to rysunek lub układ linii tworzący określony wzór.

Szrafy (desenie) stosuje się często na mapach. Spotyka się różne szrafy: równoległe lub krzyżujące się linie ciągłe lub przerywane (kreskowanie), także wzory z regularnie powtarzających się znaków (np. kropek, sygnatury drzewa, opisu).

Przykłady najczęściej stosowanych szrafów:

tereny podmokłe - poziome przerywane niebieskie lub granatowe kreski
pustynie - brązowe lub szare kropki
tereny zalesione - zielone kreski, kropki lub powtarzające się znaki drzewa.

Zobacz też: DTP

[edytuj] Szrafirunek

(niem. Schraffierung) - to metoda odwzorowania kolorów i futer heraldycznych (tynktur). Szrafirunek wykorzystywany był w miedziorytach a szczególnego znaczenia nabrał w momencie pojawienia się druku. Dziś szrafirunek stosuje się gdy dana technika powielania nie umożliwia stosowania barw oryginalnych lub gdy oddawanie kolorów jest możliwe lecz za drogie.

W starszych książka spotyka się też określenie "sztafowanie".