Herb chłopski
Z Wikipedii
Herb chłopski - herb używany przez rodziny lub osoby stanu chłopskiego. Stosunkowo rzadko używany, głównie w krajach o istniejącej warstwie bogatego wolnego chłopstwa, spotykany w Szwajcarii, niektórych krajach niemieckich (Fryzja, Dolna Saksonia) i Holandii. Prawo używania herbów miały także rodziny chłopskie w Portugalii, pod warunkiem nie używania w swych herbach barwy złotej i srebrnej. W Polsce w zasadzie nie znany, podobno występował niekiedyś na Pomorzu. Pojawia się od XV w., najczęściej jako znak osobisty a nie rodowy. Czasami przyjmowany samowolnie, dla celów praktycznych (np. jako wizerunek pieczętny) czasem nadawany listem herbowym. Zwykle zawiera godła związane z rolnictwem lub hodowlą, np. pług, kosa, nóż ogrodniczy, grabie itp.
Zazwyczaj rodziny chłopskie używały gmerków, czasem upodabnianych do herbów przez umieszczanie na tarczy.
[edytuj] Literatura
- Gert Oswald: Lexikon der Heraldik, Bibliographisches Institut, Leipzig, 1984, ISBN 3-411-02149-7
- Terence Wise, Richard Hook, William Walker:Medieval heraldry, Men-at-Arms Series, nr 99, Osprey Publishing, 1980, ISBN 978-0-85045-348-5
[edytuj] Linki zewnętrzne:
Herby: szlachecki • mieszczański • chłopski • państwowy • miejski • korporacji
Elementy herbu: tarcza herbowa • godło (figury heraldyczne, mobilia herbowe)
klejnot herbowy • korona rangowa • hełm heraldyczny • labry
trzymacze heraldyczne • dewiza herbowa • order herbowy
Oznaki godności: świeckie • kościelne
Inne: herbarz • herold • blazonowanie • szrafowanie • tynktura • krzyż heraldyczny