Tadeusz Obmiński

Z Wikipedii

Tadeusz Antoni Obmiński (ur. 16 kwietnia 1874 we Lwowie, zm. 18 lipca 1932 we Lwowie) - polski architekt

W 1892 ukończył szkołę realną i wstąpił na Wydział Architektury Politechniki Lwowskiej, który ukończył dyplomem obronionym (ocena: znakomicie uzdolniony) w dniu 9 lipca 1898. W latach 1900-1901 odbył dodatkową specjalizację w Charlottenburgu. W latach 1897-1905 był asystentem w katedrze konstrukcji budowlanych, w latach 1906-1908 konstruktorem w katedrze budownictwa lądowego. W 1908 obronił doktorat (Geneza budownictwa drewnianego w Polsce), w 1909 był docentem płatnym rysunku technicznego i budownictwa drewnianego. W październiku 1910 został profesorem zwyczajnym i kierownikiem katedry budownictwa ogólnego. W latach 1926-1931 prowadził także wykłady o materiałach budowlanych, kosztorysach i prowadzeniu budowy.
W latach 1912/13 był dziekanem Wydziału Lądowo-Wodnego, w 1915/16 i 1920/21 Wydziału Architektonicznego, zaś w roku akademickim 1916/17 rektorem PLw.
Był autorem m.in.:

projektu lwowskiego kościoła Matki Boskiej Ostrobramskiej i kilku kościołów w Stanisławowie, Jaremczach, Krynicy,
gmachu Akademii Handlu Zagranicznego we Lwowie
Biblioteki Politechniki Lwowskiej
kilku wybitnych budynków secesyjnych we Lwowie
willi w stylu zakopiańskim
budynków instytucji ukraińskich we Lwowie (hotel Narodna Hostynnycia i gmachu Towarzystwa Ubezpieczeniowego Dnister)
projektu mensy ołtarzowej w kościele św. Marii Magdaleny,
projektu prac związanych z osuszaniem katedry łacińskiej
projektu koszar i portu lotniczego w Skniłowie pod Lwowem, lotniska i hangarów na Okęciu pod Warszawą^{[potrzebne źródło]}
domu zdrojowego w Ciechocinku^{[potrzebne źródło]}
osiedli mieszkaniowych (robotniczych, urzędniczych, oficerskich) w Chełmie, Lwowie, Warszawie, Radomiu, Nowej Wilejce, Przemyślu.