Weird Al Yankovic
Z Wikipedii
Alfred Matthew "Weird Al" Yankovic (ur. 23 października 1959 w Lynwood w Kalifornii) – amerykański muzyk, satyryk, parodysta, akordeonista i producent telewizyjny.
Jest głównie znany ze swoich dowcipnych piosenek na tematy popkulturowe i parodii znanych utworów innych artystów.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Alfred Matthew "Weird Al" Yankovic, jedyny syn Nicolasa Louisa Yankovicia (pół-Serba, pół-Amerykanina) i Mary Elizabeth Vivalda zaczął grać na akordeonie na dzień przed siódmymi urodzinami, zaś w wieku dziesięciu lat potrafił już na tym instrumencie zagrać wszystko.
Gdy usłyszał radiowe show Dr. Demento w 1976 roku wysłał mu kasetę z nagraniem swojej piosenki p.t. Belvedere Cruising. Od tego zaczęła się jego kariera.
Trzy lata później Al był studentem architektury i DJ-em w radiu uniwersyteckim. Na antenie używał pseudonimu Weird Al, który stosuje do dziś. Kiedy znany z przeboju My Sharona zespół The Knack miał przyjechać na uniwersytet Cat Poly, Al zagrał na akordeonie parodię tego hitu zatytułowaną My Bolonia. Spodobała się ona zespołowi, który doprowadził do wydania jej przez wytwórnię płytową, co dało Alowi sześciomiesięczny kontrakt. Słuchacze Dr. Demento umieścili to nagranie na czele listy przebojów Funny five.
W 1980 roku Al pracując w jednej z największych sieci radiowych stworzył parodię słynnej piosenki zespołu Queen "Another One Bites The Dust", nazywając ją "Another One Rides The Bus". Piosenka ta stała się tak popularna, że Al po raz pierwszy pojawił się w telewizji, w programie The Tommorow Show Toma Snydera.
W 1981 roku Al, występując u boku Dr. Demento zachwycił Jay'ego Levey, który wkrótce został jego managerem. Poradził Alowi aby zamiast występować solo stworzył zespół, w którym Jim West grał na gitarze elektrycznej, Steve Jay basowej, Bermuda Schwartz na bębnach. W 1992 do zespołu dołączył klawiszowiec Rubén Valtierra.
W 1985 roku Al współtworzył i wystąpił w częściowo fikcyjnym dokumencie na temat swojego życia pod tytułem The Compleat Al.
W styczniu 1998 roku Al przeszedł operację wzroku LASIK i zgolił wąsy, radykalnie zmieniając swój wygląd.
Al poślubił Suzanne Krajewski 10 lutego 2001 roku. Ich córka Nina przyszła na świat 11 lutego 2003 roku.
9 kwietnia 2004 roku rodzice Ala, 86-letni Nick Louis Yankovic i 81-letnia Mary zostali znalezieni martwi w swoim domu w Fallbrook w Kalifornii. Prawdopodobnie ulegli zaczadzeniu na skutek pożaru. W noc po znalezieniu ciał Al dał koncert, mówiąc że tak jak kiedyś jego muzyka pomagała fanom, tak teraz pomoże jemu w tych trudnych chwilach.
[edytuj] Piosenki
Oprócz bardzo znanych parodii, Al nagrał także wiele oryginalnych, dowcipnych piosenek, takich jak "Why Does This Always Happen to Me?" czy "Hardware Store". Ostrze satyry jest wymierzane przez niego w elementy popkultury, takie jak telewizja ("I Can't Watch This"), filmy ("The Saga Begins"), fastfoody ("Eat It"), muzykę pop (polki).
Parodie Ala rzadko mają na celu ośmieszenie autora piosenki, najczęściej ich dowcip polega na tworzeniu niespodziewanego, kontrastowego zestawienia wizerunku artysty z tematem utworu. Niektóre z jego piosenek są pastiszami, imitującymi bardziej styl danego zespołu niż konkretny utwór. Niektóre z zespołów "uhonorowanych" w ten sposób to Coolio ("Amish's paradise"), Devo ("Dare to Be Stupid"), The B-52 ("Mr. Popeil"), Talking Heads ("Dog Eat Dog"), Nine Inch Nails ("Germs"), The Beach Boys ("Trigger Happy"), Frank Zappa ("Genius in France"), Oingo Boingo ("You Make Me"), Nirvana ("Callin' In Sick", "Smells like Nirvana"), The Police ("Velvet Elvis"), AC/DC ("Young, Dumb And Ugly"), James Taylor ("Good Old Days"), The Beastie Boys ("Twister"), Cyndi Lauper ("Girls just want to have lunch"), They Might Be Giants ("Everything You Know is Wrong"), Bob Dylan ("Bob"), The Kinks ("Don't Wear Those Shoes"), Madonna ("Like a surgeon"), R.E.M. ("Frank's 2000" TV"), Soundgarden ("Asshole's son") i Harry Chapin oraz Gordon Lightfoot ("The Biggest Ball of Twine in Minnesota"), a także Chamillionaire (White & Nerdy).
Ostatnio dużą popularność zdobywa jego parodia piosenki "You're beautiful" Jamesa Blunta o tytule "You're pitiful". Można jej wysłuchać na oficjalnej stronie Yankovica.
[edytuj] Ciekawostki
- Al umieścił w swoich utworach dwie wiadomości możliwe do odsłuchania przy odtwarzaniu ich od tyłu, co nazywamy backmaskingiem, naśmiewając się w ten sposób z histerii powstałej na ten temat w latach osiemdziesiątych XXw. Pierwsza wiadomość to "Satan Eats Cheez Whiz" w piosence Nature Trail to Hell, druga brzmi "Wow, you must have an awful lot of free time on your hands." i jest ukryta w utworze I Remember Larry.
- Al gdziekolwiek może umieszcza liczbę 27, czy to w piosenkach, czy w albumach. Dla przykładu na okładce albumu Running with Scissors Al jest ubrany w koszulkę z numerem 27. W galerii zdjęć na płycie DVD "Weird Al Yankovic Live!" znajduje się 27 fotografii.
- Większość artystów jest zadowolona z efektów pracy Ala, jednak istnieją trzy wyjątki: Coolio, Prince, Eminem.
- Gitarzysta Led Zeppelin, Jimmy Page jest zdeklarowanym fanem Ala, lecz kiedy ten chciał stworzyć "Polkę Led Zeppelin", Page odmówił.
- Podobnie jak Page, wielkim fanem Ala jest także Michael Jackson, który jednak chętnie zgadza się na parodiowanie swoich utworów. Jackson nawet pomagał w tworzeniu parodii jednego z jego największych przebojów - Bad (Fat).
- Żaden singel Ala nie osiągnął pierwszej pozycji w USA, jednak udało się to piosence Eat It w Australii w 1984 roku.
- Bardzo wiele utworów w sieciach wymiany plików w Internecie jest niewłaściwie przypisywanych jemu.
[edytuj] Dyskografia
Oto lista albumów Ala wraz z datą wydania i miejcem na liście Billboard'u:
- "Weird Al" Yankovic - 26 kwietnia 1983; #139
- Weird Al" Yankovic in 3-D - 28 lutego 1984; #17
- Dare to Be Stupid - 18 czerwca 1985; #50
- Polka Party! - 21 października 1986; #177
- Even Worse - 12 kwietnia 1988; #27
- UHF - Original Motion Picture Soundtrack and Other Stuff - 18 lipca 1989; #146
- Off the Deep End - 14 kwietnia 1992; #17
- Alapalooza - 5 października 1993; #46
- Bad Hair Day - 12 marca 1996; #14
- Running with Scissors - 29 czerwca 1999; #16
- Poodle Hat - 20 maja 2003; #17
- Straight Outta Lynwood - 26 sierpnia 2006; #10
[edytuj] Składanki
- Greatest Hits - 18 października 1988
- The Food Album - 22 czerwca 1993
- Permanent Record - Al In The Box - 27 września 1994
- Greatest Hits - Volume II - 25 października 1994
- The TV Album - 7 listopada 1995
[edytuj] Specjalne projekty
- Peter And The Wolf / Carnival of the Animals, Part II (Wraz z Wendy Carlos) - 4 października 1988
- Babalu Music - 22 października 1991
- Music From And Inspired By The Motion Picture Pokémon The Movie 2000: The Power Of One - 18 lipca 2000; #85 (zawiera "Polkamon")
- Dog Train - 2005 - Książka / płyta CD dla dzieci Sandry Boynton (Al śpiewa "I Need A Nap")
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Strona oficjalna
- "Weird Al" Yankovic w Internet Movie Database (IMDb) (en)
- "Weird Al" Yankovic w bazie filmweb.pl
- Oficjalna strona z której można pobrać piosenkę "Don't download this song"
- Polskojęzyczna strona poświęcona Yankovicowi
