Wielka Wieś (powiat tarnowski)

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Współrzędne: 49°56' N 20°49' E


Wielka Wieś
Województwo	małopolskie
Powiat	tarnowski
Gmina	Wojnicz
Sołtys	Bolesław Kozik
Położenie	49° 56' N 20° 49' E
Strefa numeracyjna (do 2005)	14
Kod pocztowy	32-830
Tablice rejestracyjne	KTA
Położenie na mapie Polski Wielka Wieś

Wielka Wieś – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Wojnicz.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnowskiego.

[edytuj] Historia

Początki wsi sięgają średniowiecza, kiedy to na jej terenie wzniesiony został zamek Trzewlin. Z zamkiem tym, leżącym na górze zwanej "panieńską", związanych jest kilka podań na temat rzekomej obrony niewiernych żon rycerzy Bolesława Szczodrego, które na szczycie góry schroniły się przed gniewem powracjących z Kijowa mężów. Obrona jednak nie uchroniła ich przed karą, jaką było zamurowanie żywcem w zamkowych murach, dziś już nieistniejących. Kolejnym zabytkiem Wielkiej Wsi, tym razem zachowanym i odrestaurowanym po II wojnie światowej, jest szlachecki dworek z XVIII wieku, należący do rodu Stadnickich, w którym dziś mieści się plebania.

Podczas II wojny światowej na terenie wsi toczyły się ciężkie walki, zarówno podczas wojny obronnej, jak i po zakończeniu kampanii wrześniowej, na wskutek działań licznej partyzantki, działającej w lokalnych lasach. Do dziś nad brzegami przepływajacego przez wieś Dunajca znaleźć można rozmaite pamiątki tamtych wydarzeń, od łusek po pociskach począwszy, na bagnetach, czy częściach broni skończywszy. W latach dziewięćdziesiątych na obszarze Wielkiej Wsi prowadzone były prace archeologiczne związane zarówno z ruinami zamku Trzewlin, jak i pozostałościami po rzekomym miejscu przedchrześcijańskich, pogańskich kultów, jakie znajdować się miały na szczycie Góry Panieńskiej. Wskazuje na to zarówno doskonałe położenie topograficzne, charakterystyczne dla Słowian jak i przebywajacych we wczesnym średniowieczu na tych terenach Celtów do wznoszenia świątyń, jak i dowody na postawienie już w IX w n.e. dużego drewnianego krzyża na szczycie wzgórza, co było częstą praktyką dokonywaną przez misjonarzy, zastępujących symbole pogańskie chrześcijańskimi. Badania te wykazały, że w miejscu tym dokonywano rytualnych ofiar z ludzi. Niewykluczona jest również bytność na tych terenach ekspedycji normańskich, próbujących najprawdopodobniej znaleźć przejście drogami wodnymi na południe, tak jak miało to miejsce w Europie Wschodniej. Świadczy o tym fakt znalezienia na terenach dawnych rozlewisk Dunajca zarówno na wysokości Wielkiej Wsi, jak i nieco dalej w kierunku północnym i południowym śladów w postaci runicznych napisów i nordyckich symboli, rytych w dużych polodowcowych głazach, pospolitych na kilku odcinkach Dunajca, w szczególności tym przepływajacym przez Wielką Wieś.