William Nordhaus

Z Wikipedii

William Dawbney "Bill" Nordhaus (ur. 31 maja 1941 w Albuquerque w Nowym Meksyku) – profesor ekonomii na Uniwersytecie Yale w Connecticut. Obronił licencjat na Yale w 1963 a następnie otrzymał tytuł profesora ekonomii w 1967 na Massachusetts Institute of Technology (MIT) w Cambridge. Rektor Uniwersytetu Yale w latach 1986-1988, a w latach 1992-1993 wiceprezydent ds. finansów i administracji tejże uczelni.

Jest członkiem wielu organizacji, zrzeszeń, komitetów naukowych nie tylko w USA – w sumie powyżej 30. Najważniejsze z nich to National Academy of Sciences, American Academy of Arts and Sciences, National Bureau of Economic Research czy Brookings Panel on Economic Activity. W 2004 roku otrzymał nagrodę specjalnego członka Amerykańskiego Zrzeszenia Ekonomistów.

W latach 1977-1979 członek Zespołu Doradców Ekonomicznych (President's Council of Economic Advisers) prezydenta Jimmy'ego Cartera. Wielokrotnie brał udział w pracach rad i komitetów narodowych m.in. ds. energii nuklearnej i alternatywnej, efektu cieplarnianego, nagłej zmiany klimatu. Przewodniczył Komitetowi National Academy of Sciences, który opracował raport rekomendujący szersze uwzględnianie aktywności pozaekonomicznej jako części gospodarki.

W swoim dorobku posiada ponad 100 publikacji naukowych, ponad 80 prac naukowych a także, przede wszystkim, ponad 20 książek, m.in. Invention, Growth and Welfare, Is Growth Obsolete?, The Efficient Use of Energy Resources, Reforming Federal Regulation, Managing the Global Commons, Warming the World. Jest także współautorem podręcznika ekonomii, pierwotnie napisanego przez laureata Nagrody Nobla, Paula Samuelsona, którego 18-edycja została wydana jesienią 2005. Podręcznik ten został przetłumaczony na 17 języków: armeński, chiński, chorwacki, czeski, niemiecki, grecki, węgierski, indonezyjski, włoski, japoński, kazachski, portugalski, rosyjski, słowacki, słoweński, hiszpański, wietnamski.

Swoją pracę naukową skupia na dziedzinach wzrostu ekonomicznego, surowców naturalnych czy w jaki sposób surowce ograniczają wzrost gospodarczy. Zajmuje się także tworzeniem modeli opisujących radzenie sobie ze zmianami klimatycznymi - tzw. modele DICE czy RICE. Zajmował się także zachowaniem cen i płac, rachunkowością, cyklami koniunkturalnymi, produktywnością czy tzw. Nową Ekonomią(New Economy).

Obecnie bierze udział w pracach nad projektami G-Econ (Geography and Economic Activity: The G-Econ project) oraz A new economic globe can be seen.

Mieszka w centrum New Havenz żoną Barbarą, która także pracuje na Yale – w Yale Child Study Center.