Wodnik guamski
Z Wikipedii
 |
Przeprowadzana jest gruntowna przebudowa tego artykułu. Pomoc jest mile widziana. Wikipedysta D kuba. |
| Wodnik guamski | |||||||||||||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
| Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
| Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gromada | ptaki | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podgromada | Neornithes | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nadrząd | neognatyczne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rząd | żurawiowe | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzina | chruścielowate | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzaj | Gallirallus | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gatunek | wodnik guamski | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
| Gallirallus owstoni | |||||||||||||||||||||||||||||
| (Rothschild, 1895) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
 Systematyka w Wikispecies |
|||||||||||||||||||||||||||||
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
Wodnik guamski (Gallirallus owstoni) - ptak z rodziny chruścielowatych, uznany za wymarły na wolności. Obecnie gatunek wprowadzany jest na wyspę Rota (na Pacyfiku).
Podobnie jak wiele innych ptaków zamieszkujących wyspy, wodnik guamski utracił zdolność lotu. Żyjąc w całkowitej izolacji nie padał ofiarą żadnych drapieżników, nie musiał zatem latać.
Po II wojnie światowej katastrofalne skutki dla gatunku przyniosło pojawienie się na wyspie węża Boiga irregularis. Węże Boiga irregularis przybyły na Guam w latach 40. XX w. wraz z dostawami drewna z Papui Nowej Gwinei. Na wyspie nie było żadnych polujących na węże drapieżników, a miejscowa przyroda nie potrafiła się przed nimi obronić. Te węże, w ciągu niespełna 40 lat, doprowadziły do wyginięcia wodnika guamskiego na wolności.
Pokrewne gatunki: 14
Populacja: Około 200 osobników
Spis treści |
[edytuj] Historia ochrony
- 1979 - Gatunek uznany za zagrożony w amerykańskiej Ustawie o Gatunkach Zagrożonych.
- 1984 - Początek programu hodowli w niewoli.
- 1987 - Wyhodowane w niewoli ptaki zostają wprowadzone na wyspę Rota (wolną od węży).
- 1988 - Gatunek wpisany na czerwoną listę IUCN.
- 1994 - Gatunek uznany przez IUCN za wymarły na wolności.
- 1998 - Uwolnienie wyhodowanych w niewoli ptaków w północnej części wyspy Guam.
W niewoli stan gatunku został ustabilizowany, ale wodnik guamski nie powróci na wolność, dopóki z jego środowiska nie zostaną wyeliminowane drapieżniki
[edytuj] Wygląd
Długi, lekko zakrzywiony dziób służy do chwytania małych owadów, nasion, jaszczurek oraz ślimaków. Długie nogi pozwalają ptakowi szybko biegać i przedzierać się przez las w poszukiwaniu pożywienia. Skrzydła są krótkie i zaokrąglone. Krótki ogon podnosi się i opada w czasie chodzenia.
[edytuj] Ciekawostki
Zagrożenie: Wodniki guamskie składają jaja na ziemi, przez co zagrażają im takie drapieżniki, jak świnie, szczury i węże.
Wyspa węży: Na wyspie Guam żyje prawdopodobnie ponad 2 mln węży Boiga irregularis
Ratunek w niewoli: Wodnika guamskiego uratowano dzięki temu, że można go względnie łatwo hodować w niewoli.
Znikające ptaki: Węże przyczyniły się do wyginięcia 9 gatunków ptaków na wyspie Guam.
Kuzyni: Do rodzaju Gallirallus należą też inne gatunki wodników, zamieszkujące małe wyspy. Niektóre z nich są nielotami, jak np. weka (G. australis) - gatunek zagrożony wyginięciem.
