Wodorotlenek miedzi(II)
Z Wikipedii
Wodorotlenek miedzi | |
Ogólne informacje | |
Nazwa systematyczna | Wodorotlenek miedzi(II) |
Wzór sumaryczny | Cu(OH)2 |
Masa molowa | 97,56068 g/mol |
Wygląd | niebieskozielone ciało stałe |
Właściwości | |
Gęstość i stan skupienia | 3,368 g/cm3 g/cm3 ; ciało stałe |
Rozpuszczalność w wodzie | nierozpuszczalny |
Zasadowość (pKb) | 6,5 |
Niebezpieczeństwa | |
MSDS | Zewnętrzne dane MSDS |
Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: Xn - szkodliwy |
NFPA 704 | |
Zwroty ryzyka | R: 22 |
Zwroty bezpieczeństwa | S: 20/21-22-28-46 |
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
Wodorotlenek miedzi - to nieorganiczny związek chemiczny z grupy wodorotlenków o wzorze Cu(OH)2.
Wodorotlenek miedzi można otrzymać w reakcji wodorotlenku sodu z siarczanem miedzi:
2NaOH + CuSO4 → Cu(OH)2 + Na2SO4
W reakcji wytrąca się nierozpuszczalny wodorotlenek miedzi.
Zastosowania wodorotlenku miedzi(II) w chemii organicznej:
- wykrywanie związków wielowodorotlenowych - tworzy związki kompleksowe o szafirowym zabarwieniu,
- wykrywanie wiązania peptydowego (reakcja biuretowa) - tworzy związki kompleksowe o fioletowym zabarwieniu,
- wykrywanie aldehydów (próba Trommera) - wytrąca się ceglasty osad tlenku miedzi(I).