Wojciech Drzyzga
Z Wikipedii
Wojciech Drzyzga | |
Data i miejsce urodzenia | 7 października 1958 Warszawa, Polska |
Kariera | |
Reprezentacja | Polska (291 meczów) |
Kluby | |
Lata | Klub |
1974-1976 1976-1977 1977-1985 1985-1986 1986-1991 |
Sarmata MKS MDK Wola Legia Warszawa Filament Bursa JSA Bordeaux |
Wojciech Drzyzga (ur. 7 października 1958 roku w Warszawie) - polski siatkarz, reprezentant kraju, olimpijczyk, potem trener oraz komentator meczów piłki siatkowej.
Na boisku grał na pozycji rozgrywającego. Wychowanek warszawskiej Sarmaty, następnie zawodnik MKS-u MDK Wola, Legii Warszawa, Filamentu Bursa i JSA Bordeaux. Ma na swoim koncie trzy tytuły mistrza Polski i dwa puchary tego kraju oraz wicemistrzostwo Turcji i Francji. Polskę reprezentował m.in. na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie.
Jako trener prowadził zespół Legii, Czarnych Radom, AZS-u Olsztyn i Mostostalu Kędzierzyn-Koźle.
Spis treści |
[edytuj] Życie prywatne
Urodził się 7 października 1958 roku w Warszawie. Maturę ukończył w Technikum Budowlanym. Ma żonę, Janinę oraz dwóch synów, Tomasza i Fabiana. Synowie również trenują piłkę siatkową. Tomasz wywalczył z zespołem wicemistrzostwo Europy kadetów w 2003 roku, a Fabian grał w MOS-ie Wola w sezonie 2003/2004.
[edytuj] Kariera zawodnicza w piłce siatkowej
[edytuj] Kariera klubowa
Przygodę z piłką siatkową rozpoczął w 1974 roku w drużynie juniorów Sarmaty Warszawa. Jego pierwszym szkoleniowcem był Władysław Krzyżaniak. W ostatnim roku, 1977, w kategorii juniorskiej wywalczył z zespołem mistrzostwo kraju.
Po tym osiągnięciu trafił do warszawskiej Legii, do której zaproszenie otrzymał od jej trenera, Huberta Wagnera. W owym klubie grał przez osiem lat. Z Legią zdobył trzykrotnie mistrzostwo Polski, trzy razy wicemistrzostwo oraz dwa razy Puchar Polski. W 1983 roku w wielkim finale o tytuł mistrza kraju warszawianie pokonali Gwardię Wocław, w 1984 - również wrocławski zespół, a w 1986 -Stal Stocznię Szczecin.
W 1986 roku był zawodnikiem Filament Bursa, z którym wywalczył wicemistrzostwo Turcji. Na kolejne pięć sezonów wujechał do Francji, by reprezentował JSA Bordeaux. Z tą drużyną osiągnął m.in. wicemistrzostwo oraz puchar krajowy. W barwach owego klubu uczestniczył również w Final-Four Pucharu CEV. Na francuskim parkiecie zakończył karierę zawodniczą.
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
Barwy "biało-czerwonych" reprezentował od 1977 roku w kategorii juniorów. Na Mistrzostwach Europy z zespołem juniorskim juniorów w Montpelier zajął 4. miejsce.
Z reprezentacją narodową, którą wówczas prowadził Aleksander Skiba, zdobył trzy razy srebrne medale na Mistrzostwach Europy: w 1979 w Paryżu, w 1981 - Sofii i w 1983 -Berlinie. Dwukrotnie uczestniczył na Mistrzostwach Świata: w Rzymie (1978) oraz w Buenos Aires (1982). Zaliczył również występy Pucharze Świata rozgrywanym w Tokio w 1981 roku.
W 1980 roku znalazł się w kadrze narodowej na Igrzyska Olimpijskich w Moskwie, na których Polska zajęła 1. miejsce w grupie eliminacyjnej, w całym turnieju 4. pozycję. Na następną olimpiadę w Los Angeles nie został powołany.
W reprezentacji kraju rozegrał 291 meczów.
[edytuj] Kariera trenerska w piłce siatkowej
W roli szkoleniowca zadebiutował w Legii Warszawa. Zespół ten trenował w latach 1992-1997. Pod jego dowództwem warszawianie awansowali do ekstraklasy, a w sezonie 1994/1995 wywalczyli tytuł wicemistrza Polski.
W 1999 roku został trenerem Warki Strong Czarnych Radom. Od kwietnia 2000 roku do lipca 2001 pełnił również funkcję asystenta szkoleniowca pierwszej reprezentacji Polski, Ryszarda Boska. Nie utrzymał radomian w ekstraklasie, którzy w rozgrywkach Polskiej Ligi Siatkówki 2001/2002 o pozostanie w rozgrywkach przegrali rywalizację z Morzem Szczecin.
Następnie był trenerem PZU AZS Olsztyn. Pod jego kierunkiem olsztyński zespół uplasował się na 5. miejscu w najwyższej klasie ligowej w 2003 roku. Na kolejny sezon nie otrzymał przedłużenia kontraktu z klubem.
W latach 2005-2006 pracował jako szkoleniowiec w Mostostalu-Azotach Kędzierzynie-Koźlu.
[edytuj] Komentator telewizyjny
W 2003 roku zaczynał pracę komentatora telewizyjnego na antenach TV 4 i Polsatu. W międzyczasie, 9 grudnia tego samego roku, otrzymał propozycję prowadzenia KP Polskiej Energii Sosnowiec, jednak kontraktu nie podpisano. W sezonie 2004/2005 również komentował mecze siatkarskie emitowane w telewizji. Obecnie komentuje m.in. spotkania międzynarodowe, ligowe mężczyzn oraz kobiet.
[edytuj] Osiągnięcia sportowe
[edytuj] zawodnicze
- Mistrzostwo Polski juniorów w 1977 roku z MKS MDK Wola Warszawa
- 3. miejsce na Mistrzostwach Polski w 1978 roku z Legią Warszawa
- 3. miejsce na Mistrzostwach Polski w 1980 roku z Legią Warszawa
- Wicemistrzostwo Polski w 1981 roku z Legią Warszawa
- Wicemistrzostwo Polski w 1982 roku z Legią Warszawa
- Mistrzostwo Polski w 1983 roku z Legią Warszawa
- Mistrzostwo Polski w 1984 roku z Legią Warszawa
- Puchar Polski w 1984 roku z Legią Warszawa
- Wicemistrzostwo Polski w 1985 roku z Legią Warszawa
- Mistrzostwo Polski w 1986 roku z Legią Warszawa
- Puchar Polski w 1986 roku z Legią Warszawa
- Wicemistrzostwo Turcji w 1986 roku z Filamentem Bursa
- Wicemistrzostwo Francji z JSA Bordeaux
- Puchar Francji z JSA Bordeaux
[edytuj] trenerskie
- awans do Polskiej Ligi Siatkówki z Legią Warszawa
- Wicemistrzostwo Polski w 1995 roku z Legią Warszawa